💔2❤️

11.6K 817 33
                                    

Yiboေက်ာင္းေျပာင္းလာတာ တစ္ပါတ္ျပည့္ၿပီျဖစ္သည္။

Xiao Zhan ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ Yiboက အရင္ေရာက္နွင့္ေနသည္။

"Yibo Morning"

Xiao Zhan မ်က္လံုးေလးမွိတ္သည္အထိရီၿပီး နႈတ္ဆက္လိုက္သည္။

Yiboကေတာ့ ၿပံဳးရံုသာ ၿပံဳးျပလိုက္သည္။

စာသင္ခ်ိန္တစ္ခ်ိန္လံုး Yiboက စိုက္ၾကည့္ေနတာမလို႔ Xiao Zhanစာကိုပင္အာရံုမစိုက္နိုင္ျဖစ္ေနသည္။

ငါမင္းကို စိုက္ၾကည့္ေနတာ ဒီေန႔နဲ႔ဆို တစ္ပါတ္ျပည့္ၿပီေနာ္။ ငါ့အၾကည့္ေတြမင္းရင္ထဲေရာက္ရဲ႕လား။လူတစ္ေယာက္က အဲ့လိုစိုက္ၾကည့္ေနေတာ့ ဘယ္လိုခံစားရလဲ။ ေပ်ာ္စရာေကာင္းရဲ႕လား ဟက္။

Yiboထုတ္မျပတဲ့ ေဒါသရဲ႕ အဆိပ္ေငြ႕ေတြက Xiao Zhanကိုရစ္ပတ္ေနေလၿပီ။

မျမင္ရတဲ့ Xiao Zhanကေတာ့ ရင္ခုန္ဖြယ္ရာ အေမြးရနံ႔မ်ား ဖံုးလႊမ္းျခင္းခံေနရသည္ဟု ထင္ေနေပလိမ့္မည္။

ဒီလိုနွင့္ စာသင္ခ်ိန္သာၿပီးသြားသည္ နွစ္ေယာက္လံုး စာတစ္လံုးမွပင္မသိလိုက္ေပ။

"Xiao Zhan ေန႔လည္စာသြားစားမယ္ေလ"

စာအုပ္သိမ္းေနေသာ Xiao Zhanကို Yibo လွမ္းေခၚလိုက္သည္။

"အမ္ အာ...အင္း"

အရင္ထဲက တစ္ေယာက္ထဲစားေနက်မလို႔ ဘယ္သူလာေခၚေခၚျငင္းတတ္ေသာ္လဲ Yiboကိုေတာ့ မျငင္းနိုင္။

Xiao Zhanက ေခါင္းၿငိမ့္တာနဲ႔ Yibo Xiao Zhanလက္ကို ဆြဲကိုင္ၿပီး ေခၚလာခဲ့သည္။

Xiao Zhanကေတာ့ လက္ကိုင္ထားတဲ့ေနရာကိုၾကည့္ရင္း ယက္ကန္ယက္ကန္ပါလာေလသည္။

ေက်ာင္းအေရွ႕က ဆိုင္ေကာင္းေကာင္း တစ္ဆိုင္ကိုေ႐ြးလိုက္သည္။

တစ္ဆိုင္လံုး စိမ္းႏုေရာင္ေဆးသုတ္ထားၿပီး အမိုးကို အျပာေရာင္သုတ္ထားသည္။

စားပြဲနွင့္ထိုင္ခံုအျပင္အဆင္မ်ားကအစ အဆင့္အတန္းျမင့္ၿပီး နွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းလွသည္။

ဒီဆိုင္ထဲကို တစ္ခါေတာင္ေတာင္မဝင္ဖူးေပမဲ့ ဘဝတစ္ခုလံုးစာ အမွတ္တရႀကီးရဲ႕တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းျဖစ္ေနသည္။

From hate to love(completed)Where stories live. Discover now