My Boyfriend Is A Fictional Character[EDITED]

"Ika-dalawampu't apat na Pahina"

Aislinn's PoV

Dali dali akong lumabas ng kotse. Nakita ko si Logan na may akay akay na babae.Kung hindi ako nagkakamali siya yung nabangga namin.Nakatalikod silang dalawa sa akin kaya hindi ko maaninag ang mukha ng babaeng aming nabangga.

"Logan" tawag ko sa pangalan niya dahilan para mapalingon siya sa gawi ko.

Napaawang ang bibig ko nang makita ko ang mukha ng babae.Those short hair---Her Red lips---Her pinkish cheeks---Her blue eyes---Her pale white skin---She is indeed gorgeous like what the book describe her.Pero bakit andito siya?Kaya ba nawawala si Mama.Kaya ba andito siya.Ang babaeng kalove team ni Logan sa libro.Ang babaeng mahal niya sa libro.Siya ba ang kapalit ni Mama?Siya ba ang pinalabas ng libro katumbas ng pagpasok ni Mama dito

VANGIE MAYNE!

"Open the door Aislinn" sambit ni Logan halata sa boses nito ang pag aalala.Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng kirot sa puso nang makita ko sa kaniyang mga mata ang labis na pag aalala kay Vangie.

Dali dali kong binuksan ang pinto ng kotse ng back seat.Dahan dahan niyang iniupo si Vangie.Pagkatapos niyang iupo si Vangie mabilis siyang umupo sa driver's seat.Agad din akong umupo sa tabi ng driver's seat.

"Mag ingat ka nga sa pagdradrive!" inis kong bulyaw sa kanya dahil mabilis ang kaniyang patakbo ng kotse.Halatang halata sa mukha niya na nag aalala siya kay Vangie kaya wala siyang pake kung hindi ako sa pagpapatakbo niya.Hindi ko mapigilang hindi makaramdam ng inis at selos.

"You obviously can see that she's in a bad state.Now tell me, how can I calm down?" nagulat ako sa biglang pagsigaw niya sa akin.Tila malaking batong ipinukpok sa ulo ko ang pahayag na kaniyang sinabi.It was the first time that I saw him this angry and that upsets me.

"Pull out the car" walang emosyon kung sambit habang nakatingin sa harapan.

"What?Are you nuts?We need to hurry she might die!" galit na bulyaw sa akin ni Logan.

"I said pull out the car!"

"No, I wont!" naiinis na sambit ni Logan.

"PULL OUT THE CAR LOGAN!" buong lakas kong sigaw sa harapan niya.Hindi ito ang tamang oras para magselos ako.My Mom is missing at the moment.I have no time worrying about other people.

"Why?Are you crazy?I know you're angry but please not now.We're in the middle of a life and death situation and you want me to pull out the car?Are you even a human?" napansin kong kahit ako ang kausap niya ay nakapako ang tingin niya sa salamin kung saan makikita sa repleksyon nito ang nakahigang si Vangie.

"I don't fcking care!Just pull out the car!Because my mother's life is also in danger not only that woman's life" I told him while trying to control my tears.I might cry any momemt if I don't hold it longer.Naiinis ako at the same time nagaalala para kay Mama.This is all my fault kung bakit ito nangyayari.Napatingin siya sa akin pagkatapos ay nagbago ang ekspresyon ng kaniyang mukha.Kung  kanina ay galit ito.Ngayon ay napuno ito ng pag aalala at lungkot.

"I'm sorry" mahinahon niyang sambit.Mabilis niyang hininto ang kotse sa gilid ng daan.Agad naman akong bumaba ng kotse pagkatapos niya itong maiparada.

"Mag ingat ka" sambit ko bago ko isara ang pinto ng kotse.Pagkatapos kung isara ang pinto ng kotse,dali dali itong pinaharurot ni Logan.Sinundan ko ng tingin yung kotse.Nang makalayo na sila, agad akong pumara ng taxi at nagpahatid sa bahay.

Pagdating sa bahay nakita ko si papa at manang na naguusap.

"Pa" sambit ko kaya napalingon sa akin si Papa at agad niya akong niyakap.