23.Bölüm Değişmek Zorundayım

59 7 1
                                    

-Ailem sizi buraya bir kaç şey söylemek için getirdim. İlk olarak bundan sonra devamlı olarak film geceleri yapmayı düşünüyorum hepimize moral olur tabi sizde isterseniz.

-Oooo Ekin bence gayet hoş olur.

-Eee Helin Hanım sizin yemekler moralsiz güzel olmuyor farkındayım.

Diyip hep beraber güldük.

-Diğer konumda şu arkadaşlar. Hepimiz bu evin sahibiyiz sen, ben yok biz varız. Bizi bizden başkası koruyamaz onun için lütfen birbirimize sahip çıkalım, kırmayalım, üzmeyelim.

-Şey ben bir şey sorabilir miyim? Mümkünse.

-Tabiki Berk buyur.

-Yemek yiyor muyuz? Burda yada elektrik ihtiyacı, su ihtiyacı nasıl oluyor.

-Yok biz geldiğimizden beri açız Berk tabikide yiyoruz şapşal. Elektrik ihtiyacı arka bahçede baya büyük bir jenaratör var. Mazot falan var depoda o şekil karşılıyoruz zaten baya az yakıyor. Zengin olmak böyle bir şey galiba.

-Anladım biraz mantıksız sorular sorabilirim kusura bakmayın.

-Onu anladik sorun değil.

Dedim ve herkes gülmeye başladı.

-O zaman bu akşam yemekten sonra bir film gecesi yapıyoruz.

-Oleyyyy

-Olurrr

-Olarr

-Oluuu

-Anlaştık o zaman gençler. Sefa benim odamda bir sorun var bir dakika gelir misin?

-Tabikide.

Yavaş yavaş yukarı çıktık. Benim odama geldik kapıyı açmama yardımcı oldu.

-Yavhu Sefa ben neler yaşadım, size neler yaşattım, ben ne oldum, ben kimim, neyim hiç bilmiyorum. O gün Enver'i öptüğüm halde gelip seni öptüm sonra. Çok pislik bir insanım ben dimi. Çok özür dilerim senden de.

-Yok yok hayır Ekin lütfen öyle düşünme hak verdim bir yandan sana düşünemedim ben hata bende.

-Önemli değil Sefa. Kusura bakma tekrardan. Aramız iyi dimi?

-Tabikide iyi saçmalama. Eee sorun nerde.

-Konuşmak için çağırdım aslında sorun yok.

-O zaman ben çıksam olur mu? Helin'e sözüm vardı. Yemeğe yardım edecektim.

-Benden de selam söyle, kolay gelsin ikinizede.

-Teşekkür ederiz o zaman ben kaçtım bir şey olursa seslenirsin.

-Peki teşekkür ederim görüşürüz.

-Rica ederim dikkat et görüşürüz.

-Sende.

Dedim ve kapıyı kapattı odadan çıkasım gerçekten yoktu. Yatağın hemen yanındaki pencereme odaklandım. Hava kararmaya başlıyordu. Acaba biraz uyusam nasıl olurdu diye düşünüyordum. Odamın kapısı çalındı kim olabilir diye düşünürken bir kere daha çalındı neyse bekletmenin bir anlamı yoktu.

-Buyrun?

-Girebilir miyim.

-Tabikide.

-Merhaba nasılsın?

-İyiyim Berk sen nasılsın?

-Bende iyiyim evi geziyordum sana denk geldim.

-Tek mi geziyorsun?

-Eh ne bilim ya.

-Gel gezelim hadi.

-Rahatsız etmeseydim ben seni.

-Saçmalama boş boş oturuyordum zaten.

-O zaman artık dolu bir işin var.

Diyip güldü.

-Hadi ya bak sen.

Diyip bende güldüm. Uzun süre bakıştık o sırada.

-Evet şimdi odadan çıkınca ilk aşağı giden merdivenin solunda. Mutfak var ordan sorumlu kişi Helin.

-Fark ettim onu.

-Diyorsun zeki olmak ayrıcalık tabi.

-Eh ne bilim artık.

-Bahçeye çıkalım mı?

-Aslında odama gitsem nasıl olur?

-Olur tabiki ama film gecesini ve yemeği kaçırma.

-Beni bırakır mısın odaya?

-Derken.

-Basbaya.

-Iıııı peki.

Odaya çıkıyoruz ama benim yüzüm kıpkırmızı olmuştu. Neden bilmiyorum ama utanmıştım. Çok güzel kokuyordu. Tek bir nefesimde kokusunu aldığım zaman sanki kendimi çilek tarlasının arasında buluyordum. Vücudunu ellemek istiyordum ama yapamazdım. Kokusu zamanı çok çabuk geçirmişti. Sanki saniyeler içinde odasına gelmiştik. Ondan kopmak istemiyordum. Kendimi çilek tarlasından kopmuş eve gelmiş bir şekilde buldum. Omuzuma dokunmuştu, dokundu ve dünyalar benim oldu...

Bir Zombi Aşkı (DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin