Bir Zombi Aşkı (DÜZENLENİYOR)

7.Bölüm Tanımadığım Bir Hakan

Daha salona adımımı atmadan söylenmeye başlamış bile zaten.

-Hayırdır ne ayak bu Sefa falan?

-Ne hayırdırı ya adam halimizi, hatırımızı sormak için uğramış. Asıl senin yaptığın tavırlara bak.

-Benim bir şey yaptığım yok elin adamı ile tanışan üstüne üstlük evimizin adresini veren sensin.

-Öyle mi? Hakan tamam ne düşünmek istiyorsan düşün kendine göre yorumlarsın.

-Evet sana mı soracam?

-Of seninle uğraşamayacam.

-Uğraş demiyorum zaten ne halin varsa gör.

Yatak odasına geçtim. Kapıyı kitleyip kendi kendime düşündüm ya bu ülke bize yaramadı ya da birbirmizi yeni tanıyorduk. Hakan benimle 2 yıldır beraber ama şuan ilk kez kavga ediyoruz. Salondan gelen tabak, bardak kırılma sesi aklımda oluşan bütün sorunları unutturmuştu. Aslında hiç içimden gelmiyordu bakmak ama kendine bir zarar verir diye korktuğumdan dolayı sessiz bir şekilde odanın kapısını aralayıp göz ucu ile baktım. Düşündüğüm gibi dağıtmış ortalığı. Daha fazla dayanamayıp odadan çıktım.

-Hakan yeter kendine zarar vereceksin.

-Benim canım sensin ben seni üzdükten, kırdıktan sonra bu tabak çanak kırılmış bana zarar gelmiş çok mu?

-Tamam, tamam sorun yok gel hadi banyoya gidelim.

Elini yüzünü yıkaması için banyoya götürdüm. Salonun dağınık olduğu aklıma geldi bende salona geçip hafiften ortalığı toplamaya başladım. Hakan'ın yerde kırmış olduğu tabaklara basarak çıkardığı sesten geldiğini anladım.

-Seni seviyorum ve özür dilerim.

-Sorun değil bende seni seviyorum hadi kendini toparla üstünü giy dışarı çıkalım hem biraz almış oluruz hem de alışverişe gideriz.

-Tamam ben hazırlanayım dikkat et sende elini kesme.

-Tamam sorun yok.

Etraftaki kalabalığı topladıktan sonra 3 tane çıkardığım çöp poşetinin içine hem camları hem de dünden tam dolmamış vaziyette bulunan çöp torbasını boşalttım. Hakan ile 3.yılımıza çok az kalmıştı halen aklımda bir fikir yoktu. Hediye almak istemiyordum bu sefer Hakan çok takıntılı bir insandır. Ufacık detaylara takılır ve hatta bu yüzünden o kocaman resmi göremezdi. Kahvaltılıkları dolaba dizip bir bez yardımı ile masayı temizledim.

-Ben hazırım.

-Tamam şuralar kaldı sonra çıkalım.

Üstünde siyah sadece kapşonu kürklü bir mont, montun içine beyaz uzun kollu bir sweat altında, siyah hafif yırtık bir kot pantolon giymişti. Her ne kadar tarzımız birbirimize uymasada Hakan'a giydiği herşeyi yakıştırıyordum ben hani derler ya çuval giyse yakışır gerçekten öyle.

-Hadi çıkalım Ekin bırak onları gelince beraber yaparız.

-Tamamdır geliyorum sen çık.

Ayakkabısını giymek için kapının önünde bulunan ufak tabureye oturdu. Bende o sırada bir bardak su doldurup içtim. Ayakkabısını giymiş, beni dışarda bekliyordu. Elimdeki bardağı tezgaha koyup, ayakkabımı giyinmek için yeltendim bende. Daha sonra kapıyı kapatıp çıktık beraber yola...