YANA's POV
"You are a wonderful person, I will always pray for you happiness, Fawn. Thank you so much for taking care of me, Happy birthday!" Sabi ko tapos itinaas ang bago ko para mai-cheers si Fawn. She's finally 29 years. Tumatanda na rin siya and she really needs to get married one of these days.
Fawn immediately ran to me for a hug. We threw a simple birthday surprise for her along with her boyfriend, Great, kapatid nito, si Timothy, kabanda niya along with their wives and some of our workmates. Nandito kami ngayon sa isa sa VIP rooms ng Var's.
"Nakakainis kayo, pinapaiyak niyo ako!" Naiiyak na sabi niya pa na agad namang niyakap ni Great. Agad na naging tampulan ng tukso ang dalawa kaya naupo nalang ako sa tabi ni Timothy na nangingiti lang.
"Stop drinking." Napabusangot ako nang saktong pagka-upo ko ay yun ang sinabi niya. Wow naman. Hindi pa nga nakaka-tatlong baso eh stop na agad?
"Oh, shut up, Timothy. I'm fine!" Natatawang sabi ko tsaka uminom na naman. Napabuntong hininga nalang siya at di na ulit nagsalita pa. Yeah, ganyan talaga siya.
It's been a year now. Isang taon na ang nakalipas mula nung tinanggap ako ni Timothy pabalik sa buhay niya at sa loob ng panahon na iyon ay ang dami kong natutunan tungkol sa kanya. I realized that way way back then, wala talaga akong alam sa kanya, I loved him innocently that I failed to see what he really is. I failed to look deeper on hin because I was blinded with my love for him. Timothy is so secretive. Ang dami niyang tinatago sa aking mga sekreto na nagpapahirap sa akin. Kahit na pilit niya iyong tinatago sa akin ay nararamdaman ko pa rin. But I couldn't ask him, hindi ko siya ma-kwestyon dahil ako ang humiling nito. I asked for this. I just hate it. Kasi nasasaktan ako dahil sa sariling kagustuhan ko.
Timothy drove me home. Hinatid niya ako sa S Building pero nang makarating kami ay hindi muna ako bumaba. I have so many questions in my mind right now but i don't know what to ask him. Like, he just suddenly disappeared for two days and when he came back, may pasa na naman siya!!
"Tim, let me see it." Pinigilan ko ang sarili ko na mainis dahil kanina niya pa ito dine-deny sa akin.
"Ano bang sinasabi mo?" Napapikit nalang ako sa iritasyon. This guy, really.
"Do you seriously think that you can hide that from me? Ano ba, Timothy?? Maglolokohan pa ba tayo dito?? Isn't this set up enough already?? Bakit may pasa ka na naman?" Hindi ko na mapigilan ang sarili ko. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari sa kanya!! He doesn't tell me anything!! Kung dati'y nababasa ko siya, ngayon ay para na akong timang na hanap ng hanap ng bago sa kanya dahil pinagtataguan niya ako!
"It's nothing--"
"It's not! It's not nothing, Timothy!! Just let me see it!!" Padabog akong umayos ng upo sa passenger's seat dahil sa iritasyon na nararamdaman ko. Konti nalang talaga eh.
"You're just drunk--"
"Fvck it, Timothy. You know I'm not!"
"You don't have to see it, Yana!" nagpipigil niyang sabi kaya naman ay napatitig nalang ako sa kanya. What's new? Ganito naman lagi ang sinasabi niya kapag napupunta dito ang usapan eh. That I don't have to see. Na hindi mahalaga... pero nahalaga iyon.. Kasi siya yun eh.
"But I do, Tim. No matter how you see it, girlfriend mo pa rin ako..." halos pabulong kong sabi tsaka tumanaw sa labas ng bintana. I hate myself. Naiinis ako sa sarili ko eh. I should use this chance to kick myself away!! Siya na mismo ang gumagawa ng paraan para makalayo!
"Yana, please--"
"Nakakapagod ka na, Tim." That came out unexpectedly. Batid kong kapwa kaming natigilan sa sinabi kong yun at hindi ko siya masisisi. Pero, totoo naman eh. Nakakapagod din palang mahalin si Timothy...
