Child Of Hell

COH : CHAPTER 34

"Wala ka na bang nakalimutan, Amirah?" Tanong sa akin ni Venus nang makalabas kami ng kuwarto. I looked at her and she's already ready.

"Wala, my katana is the only important thing that I have." Sagot ko sa kanya pero hindi ko alam kung bakit biglang napangiti ang dalawa kong kasama na babae.

"Just say that katana was from Licht, right?" Nakangising sabi sa akin ni Hanabi na may halong panloloko sa boses. Inirapan ko siya at umiwas ng tingin. 

"Tapos na kayo?" Tanong ni Clid sa amin nang makalapit kami sa kanila. 

Suot ulit namin ang aming kimono dahil paalis na rin naman kami dito sa Silla Clan at patungo na kami sa Oscuro. Tumango na kami kaya napatango naman si Clid.

"Let's go now."

Umalis na kami sa tinutuluyan namin at hindi ko maiwasan na makaramdam ng excitement dahil makakakita na ako ng barko. I really envy Hanabi and the others because they know everything about our world and they had a freedom in an early age unlike me.

I don't know anything they know.

Halos isang oras kami nakasakay patungo sa tabi ng dagat kung saan dito kami sasakay ng barko patungo sa Oscuro Clan.

I wonder what the sea look like.

"Amirah... Amirah?" Nagising ako sa tawag ni Hanabi sa pangalan ko. Hindi ko alam na nakatulog pala ako sa balikat niya habang nabiyahe kami.

"Nasaan na tayo?" Mahina kong tanong dahil sa antok. Tumingin-tingin ako sa paligid namin at nakakita ako ng isang lugar na gustong-gusto ko makita.

"We are here now." 

Napangiti agad ako at mabilis na umalis sa kalesa. I can see it now, the sea!

Pumunta ako sa gilid ng daan at nakita ko kung gaano kalawak ang dagat. The waves of the water and the fresh air... I love this!

"First time seeing this?" Narinig kong tanong ni Clid. Napatingin ako sa likod ko at lahat sila nakatingin sa akin.

"Yeah I really love the sea but this is the first time I saw it." Nakangiti kong sabi sa kanila at tumingin ulit sa dagat.

We will leave now and we are going now in Oscuro Clan that is in the middle of the water. This is our last destination and I hope we can stop them now.

I hope nothing bad will happen to us even we are all immortal, we can still feel the pain.

"Amirah!"

"Coming!"

Umalis na ako at tumungo sa kanila na naglalakad na paalis. Pumunta na kami sa kabila at namangha ako nang makita ko na ang barko.

"It is so big!" Manghang sabi ko habang nakatingin sa barko pati na rin sa mga tao na nakasakay na dito. I can't wait to ride it also!

Sumunod na ulit ako sa lima na kasama ko dahil baka maiwanan nila ako. Nagpila na kaming anim para masigurado daw na nagbayad kami at nagpalista kami na sasakay kami sa barko. 

Nang masigurado ng dalawang tao na bayad na ako at nagpalista ako matapos nilang tingnan ang papel na ibinigay ko sa kanila, pinadaan na nila ako sa hagdan.

Napatingin ako sa unahan ko at isang mahabang hagdan ang aking nakita. Natanaw ko ang mga kasamahan ko na naghihintay sa akin sa taas. Masayang sumunod naman ako sa kanila.

"You are really excited." Banggit ni Clid nang makasakay na kami sa barko.

"Of course! This is the first time I will ride this." Nakangiti kong sabi sa kanya pero napatingin din ako kay Kenzu na tumakbo na paalis sa tabi namin.