'Pluto' is Always Behind You

FİNAL❤️

"Sebebi ziyaretimiz belli, gençler birbirini sevmiş konuşup anlaşmışlar. Eh Allah'ın emri peygamberin kavli ile kızınız Ceyda'yı, oğlumuz Mert'e istiyoruz."

"Kızım?"

Gülümseyerek başını sallamak ile yetindi Ceyda.

Ufuk da farksız biraz hüzün ve acı ile gülümseyerek;

"Verdim gitti, hayırlı olsun inşallah."

Boğazı düğümlenmişti Ufuk'un. Konuşacak konuşamıyor, anlatacak çok şey var ama dökülemiyor cümleler dudaklarından. Çünkü aklına eşi geliyor. Onu istemeye gittikleri gün. Ne zorluklarla evlenmişlerdi, çok severek, büyük bir aşkla. Ama.. Ama Ufuk onu üzmüştü. Biliyordu, farkındaydı belki de bu korkunun sebebi buydu. Ya kızını üzerlerse? Ya Ceyda Lina'nın kaderi de annesi gibi olursa? İçi gidiyordu ama kızı seviyordu ve elbet bir gün gidecekti bu evden, karşı çıkmıyordu bu yüzden.

"Gel bakalım, oğlum. "

Atlas kısık bir sesle babasının kulağına eğilerek;

" Haydaa, baba ayıp oluyor ama öyle hemen elin oğluna oğlum falan."

"Lan sus manyak herif duyacak çocuk."

"Hep ben susayım zaten hep ben vermiyorum kızı ya allah allaah cins herifin suratına bak nasıl da mutlu. Zafer mutluluğu bu baba valla bak nasıl da sırıtıyor otuz iki diş kardeşini elinden aldım der gibi."

Hafif gülerek;

"Oğlum manyaksın sen manyak."

"Gel kız buraya, ABİSİNİN kardeşi, her şeyi aman da aman."

"Abi biraz daha sıkarsan ciğerlerim ağzımdan  çıkacak!"

"Çıksın, banane. "

" Manyaksın sen yaa! "

" Püü babasının kızı seni, oğlum cidden manyak mıyım acaba herkes manyak diyor bir şey var bu işte."

"Bunu bi düşün bak."

"Bak bir de dalga geçiyor!"

.

"Eveet, bize müsaade. Kalkalım artık izninizle."

"Oturuyorduk ne güzel, kalsaydınız biraz daha."

"Yok yok Ufuk Bey, daha çok günlerimiz olacak inşallah. Dünürüz artık yahu!"

"Ya, öyleyiz, aynen."

"Haydi iyi geceler."

"İyi geceler Ender Bey."

"Kızım, ağlıyor musun sen?"

"Yok baba ya ne alaka"

"Lan mal mı yazıyor alnımda ağlıyorsun baya sen!"

"Sulu göz işte baba ya"