ჩემი კაშკაშა სიყვარული(Complete✓)

like sister?

-დასავით? უკვე სახე მეცვალა ამას ნამდვილად ვგრძნობდი, მაგრამ ჯონქუქი ისევ გაღიმებული მიყურებდა
-კიი.. დასავით გიყურებ რაც ძალიან მახარებს!
ჩაიცინა და ხელი ფრთხილად დამიჭირა მაგრამ მისი მოძრაობა ავისხლიტე.
-კარგია! ხმა ვიცვალე და თავი დაბლა ჩავღუნე.
-დაჰიც დასავით გიყვარს არა?
ტუჩები მოვკუმე და მას გავხედე.
-არაა დაჰისთან სხვა გრძნობაა შენთან სხვა..
ამოიოხრა და წამოდგა.
-კარგი! უბრალოდ გავჩუმდი და მის სახეს დავაკვირდი მართლა მისი მოკვლა მინდოდა იმ წამს..
ისე მელაპარაკებოდა მინდოდა ჩემივე ხელით დამეხრჩო.
-ნახვამდის ჯონქუქ! კარი გავუღე და სახეზე საშინელი ღიმილი დავისვი.
-კარგად! ხელი დამიქნია და სახლიდან გავიდა.
კარის დახურვის თანავე გავიფიქრე, ეს მართა მოხდა თუ არა მაგრამ კი..
ეს სინამდვილე იყო.
-დასავით ვუყვარვარ! გავიფიქრე და სავარძელზე დავეშვი.
-მე მას ძმასავით ვერ შევხედავ..
გავიფიქრე და ცრემლი მოვიწმინდე.
-რატომ მაწვალებს ასე?
დავიღალე..
რა დასავით მინდა ჩემი შეყვარებული იყოს მან კი დასავითო..
წამოვდექი და სარკეში მივუახლოვდი.
-ისეთი მახინჯი ვარ რომ ჩემში გოგოც კი ვერ დაინახა?
ცრემლები მოვიწმინდე.
-არა ლიზი.. არა..
დაწყნარდი..
ცრემლები მოვიშორე და ლოგინში მოვთავსდი.
ჯონქუქის გარდა კიდევ არსებობენ ბიჭები..
ამიტომ არაფერია სანერვიულო..
ისევ მოვიწმინდე ჩამოვარდნილი ცრემლი და თვალები მივხუჭე.
[2 PM]
-სად არის ეს შარვალი?
ნახევარი საათია ტანსაცმელებში ვიქექები.
ამოვიოხრე და ბოლოს ნაჭრის შავი შარვალი ამოვიცვი რომლის ჩაცმა დღეს არ მქონდა გადაწყვეტილი.
ცოტა გასეირნება გადავწყვიტე..
ყველანაირი ანტის მოსაშორებლად..
ფეხზე ჩავიცვი მაკიაჟი გავიკეთე და სახლიდან გავედი.
მოლს მალე მივუახლოვდი და იქაურობის მოვლა დავიწყე
ხან იქ წავედი ხან აქ ბოლოს კი პატარა მაღაზიაში რამდენიმე კრუასანი და ყავა ვიყიდე.
და ნელა გავიარე პატარა გზა სანამ სახლიდან  მოშორებით ჯონქუქის მანქანას არ მივაწყდი.
შიგნით იჯდა..
დამინახა კიდევაც მაგრამ მას უბრალოდ თვალი ავარიდე.
არ მინდა მისი ასეთი სიყვარული..
და არც მისი დობა, მინდა უბრალოდ ძალიან ძალიან მინდა ვუყვარდე როგორც გოგო და მიყურებდეს როგორც გოგოს.
ეს კი მგონი მისთვის შეუძლებელია..
თვალი ავარიდე და ყავა ნელა მოვსვი , გავაგრძელე ჩემი პატარა ნაბიჯების გადადგმა სანამ მისმა ხმამა არ შემაწუხა.
მეძახდა მაგრამ უბრალოდ არ ვტრიალდებოდი.
არადა როგორ მინდოდა მისთვის პასუხის გაცემა.
უცებ ძლიერმა მკლავებმა შემაჩერა და მისკენ მიმატრიალა.
-რატომ არ მპასუხობდი?
ქოშინით მითხრა.
-მე მეგონა სხვას ეძახდნენ..
მოკლედ ვუპასუხე და თვალი ავარიდე მის მზერას.
-კარგი..(გაუკვირდა)
წამოდი სახლში წაგიყვან.
-არ მინდა.. მე თვითონ ვიზამ!
ამოვიხვნეშე და მისი ხელებიდან დავძვერი.
-რა გჭირს? უცებ დამიძახა მე კი მის დაძახებულზე უბრალოდ გავჩერდი შემდეგ კი სიარული გავაგრძელე.
-რა გჭირს მეთქი? ჩემსკენ გამოიქცა და ხელი უხეშად დამიჭირა
-არაფერი.. მოკლედ ვუპასუხე და თვალი ავარიდე.
-თვალს რატომ მარიდებ? შემომხედე! სახე დამიჭირა და მისკენ შემოაბრუნა.
-არაფერი მჭირს თავი დამანებე! გამოვენთავისუფლე და პატარა ცრემლი მოვიწმინდე
-ვინმემ გაწყენინა? რატომ ტირი?
ისევ მომიახლოვდა და ცრემლი სახიდან მომიშორა.
-კი ჯონქუქ.. შენ ნაწყენინე! ცრემლი მოვიწმინდე და მას გავხედე.
-რა დავაშავე?
ისევ გამომხედა და უკან გამომყვა.
-არაფერი უბრალოდ დაივიწყე..
ცრემლი მოვიშორე და წინ წავედი.
-მოდი აქ! ხელი მწარედ დამიჭირა და მანქანისკენ წამათრია იქ დამსვა და კარებები ჩაკეტა.
-სანამ არ ამიხსნი რატომ ხარ ასე.. იქამდე ფეხს ვერ გაადგამ.
გამომხედა და თვალებში შემომხედა.
-დაიწყე ..
წარბები აათამაშა მან.
-არაფერია გადამივლის! ამოვიოხრე და ხელები გადავაჯვარედინე.
-არა მგონია გადაგიარის, რა ხასიათზე ხარ! შემიძლია დაგეხმარო..
-ვერ დამეხმარები! გავხედე ისევ მას
-კარგი რა sis 🌞..
-ასე აღარ დამიძახო! გავხედე მას და სახე საშინლად ვიცვალე.
-კარგი ეს თუ არ მოგწონს დაიკოს დაგიძახებ.
გამიღიმა და თმა უკან გადამიწია.
-საერთოდ ნურაფერს დამიძახებ..
არ მჭირდება..
ცრემლი მოვიწმინდე და კარს დავუწყე ჯაჯგური.
-მოიცა ეს არ მოგწონს?
რატომ?
-არ მინდა და იმიტომ!
ისევ მოვიწმინდე ცრემლები.
-არ გინდა ჩემი და იყო? საწყლად შემომხედა და რულს ხელი მოუჭირა
-ხო ჯონქუქ! არ მინდა შენი და ვიყო.. მე მინდა გოგო ვიყო! და მინდა როგორც გოგოს ისე მიყურებდე.
-ხო მაგრამ ჩემი და..
-არა! არ ვარ შენი და! მე ვარ გოგო და მინდა არა როგორც დას არამედ როგორც გოგო ისე..
-კარი გამიღე.. გავაგრძელე საუბარი და ამოვიოხრე.
-არ გაგიღებ! მკაცრად მითხრა მან.
- ჯონქუქ მინდა როგორც გოგოს ისე მიყურებდე! დანაწყენებით გავხედე მას.
-კი მაგრამ მე ხომ დასავით მიყვარხარ..
-კარგი.. რას ვიზამთ!
კარის ღილაკს მივაჭირე და კარი გავაღე მაგრამ მისმა ძალამ ისევ უკან მიაბრუნა.
-გინდა როგორც გოგოს ისე გიყურებდე?
ხმა არ გავეცი..
-ეს დუმილი ყოველთვის კის ნიშნავს ხოლმე!
ეშმაკურად ჩაიღიმა და უფრო და უფრო მომიახლოვდა.
ჩვენს შორის ძალიან პატარა მანძილი იყო.
-კი ჯონქუქ! მინდა როგორც გოგოს ისე მიყურო! ამას მერამდენედ გეუბნები.
-მე გოგოებთან ერთად კარგად ვთამაშობ ხოლმე .. და გინდა შენც იგივე მოგელოდოს?
-დაჰისაც ეთამაშები ხოლმე?
მეც არ ვაცადე და სავარძელს მივეყრდენი.
-ანუ რომ მომინდეს შენი ოთახში აყვანა ამომყვები?
-კითხვაზე გამეცი პასუხი.
გავხედე მას ის კი კიდევ უფრო მიახლოვდებოდა.
-არა დაჰის არ ვეთამაშები იმიტომ რომ დაჰი მეგობარია..
-მომშორდი! ხელი ვკარი და უკან გადავაგდე.
-მე მეგობარი ვერ ვიქნები?
არ მინდა შენი და ვიყო..
-დაჰი ჩემს სტილს ვერ აკმაყოფილებს..
მე ისეთი გოგო მინდა რომელთანაც ვისიამოვნებ..
კი ლამაზია გამხდარი მაგრამ მაინც, ის სხვაა..
-რას ისიამოვნებ? ტონს ავუწიე და მას გავხედე.
-ეს დიდების ამბავია შენ ჯერ კიდევ პატარა ხარ..
თავზე ხელი გადამისვა.
-მომშორდი! იდიოტო..
მე მეგონა გამოსწორდი მაგრამ სულ ტყუილად.
-აბა რა გინდა ვერ ვხვდები?
გინდა სექსი შენთან მქონდეს?
გამომხედა მის ამ ნათქვამზე კი სულ მთლად ავწითლდი.
-რატომ აწითლდი?
ცივი ხელი მომადო სახეზე.
-გარყვნილი ხარ! რომელიც მხოლოდ ჟიმაობაზე ფიქრობს.
არ შეიძლება სხვა რამეზე იფიქრო.
კარი გავაღე მაგრამ მაინც უკან დავენარცხე.
მაგრამ ამჯერად მის ტუჩებზე აღმოვჩნდი.
ისეთი ტკბილი იყო..
გემრიელი და სასიამოვნო..
მაგრამ ამჯერად ეს მან გააკეთა!
მალევე რომ მოვშორდი გაღიმებული მიყურებდა და ტუჩებს ერთმანეთზე ადებდა.
-ჯონქუქ მე გაგაფრთხილე! ნუ მკოცნი ასე..
მბრძანებლური ტონი იყო მაგრამ მისი სახე მაინც არ შეცვლილა.
-მორჩა... მივდივარ! წამოვდექი მაგრამ მაინც ვერ გავდიოდი მანქანიდან.
ზემოდან დამახტა და ჩემს ბრეტელებიან მაისურს დახედა.
-ჯონქუქ არ მინდა ხელი გამიშვი! დავარტყი მაგრამ მაინც მომიახლოვდა და ნაზად მაკოცა.
-როცა მომინდება იმ დროს გაკოცებ!ისევ და ისევ გააგრძელა ჩემი კოცნა მაგრამ მაინც ძალიან საყვარელი იყო.
-გამიშვი! ხელი დავარტყი და ხელიდან დავუსხლტი.
-ნახვამდის! წარბი აწია და ჩემს წინ ტუჩები გადაილოკა.
-გარყვნილო! მივაძახე მას.
-ისე არ ქნა რომ სახლში ჩემი აპარტამენტი შენმა კვნესამ აიკლოს! ჰაეროვანი კოცნა გამომიგზავნა და მანქანა დაძრა..
იდიოტო! მივაძახე მაგრამ ამასთანავე ღიმილიც მეპარებოდა ..
______

აბა საყვარლებიი!
როგორ ხართ..
აგერ გამოვასწორე სიტუაცია..
ვიცი მაგრამ გეუბნებით წინ უკეთესია.
მიყვარხართ!
აზრი გამოხატეთ..