ჩემი კაშკაშა სიყვარული(Complete✓)

I am done 😁😊

- ლიზ ეს ვინაა? გამომხედა ჯონქუქმა და სავარძელზე მოკალათდა
  - ეს..ეს.. ხმის კანკალი დამეწყო სანამ ქაი არ ჩამება საუბარში.
  - მე ქაი ვარ, ლიზას მეგობარი!
  ჩაიცინა და გაღიმებულმა გამომხედა.
  - აჰა ანუ მეგობარი! სასიამოვნოა..
ხელი ხელმეორედ ჩამოართვა და გვერდზე ამომიდგა.
  - ჩვენ ძალიან ახლო მეგობრები ვართ.. გამიღიმა და თმა ოდნავ ამიჩეჩა.
  - როგორც ვიცი შენ დიდი კორპორაციის სათავეში დგახარ.
  - ჯონქუქ! გავხედე მას მან კი ოდნავ მხრები აიჩეჩა
  - არა.. ის მართალია! დიდი კომპანია მანდეს, რაღაც დროით.
უციდველად ჩაიღიმა და ყავისფერი თმა სახიდან გადაიწია.
  - სხვა თემაზე რომ ვილაპარაკოთ? არა? ორივეს გავხედე.
  მათ კი ერთდროულად გამიღიმეს.
  - ჯონქუქ დანარჩენები სად არიან? უცებ თემა შევცვალე და ქაის სახეს დავაკვირდი.
  - არ ვიცი დაბოდიალობენ მე შენი ნახვა მინდოდა და აქ წამოვედი. გამოკვეთილად თქვა და ქაის სახეს გახედა.
  - ჩემი ნახვა? შენ ჩემი ნახვა ძალიან იშვიათად გინდა ხოლმე.. უხერხულად ჩავიცინე და ისევ ქაის მივაპყარი ყურადღება.
  - შენი ნახვა სულ მინდა უბრალოდ საქმეები.. გაიღიმა და ტელეფონს დააკვირდა.
  - შენი და როგორ არის?
  მოულოდნელად შევეკითხე ქაის და მის გაღიმებულ სახეს გავხედე.
  - ნორმალურად.. მითხრა მომეძებნე და დამსახურებული მადლობა მომეხადა შენთვის..
  - რა საყვარელია! ჩავიცინე და ისევ ჯონქუქის სახეს გავხედე.
  - და ლიზას მისამართი საიდან გაიგე? ეგეც შენა დამ გითხრა?
  ლოყაზე ხელი მიიდო და სავარძელს ჩამოეყრდნო.
  - არა.. ნაცნობობით! ჩაიცინა ისევ.
  - ნაცნობობით სხვის ცხოვრებაში ხელების ფათური რომ არ შეიძლება ალბათ იცი..
  - ხო მე..
  - არა უბრალოდ არ ვენდობი ყველას! ამ შემთხვევაში არც შენ. წამოდგა ჯონქუქი და სამზარეულოს მიაშურა.
  - არ მოვეწონე.. ამოიკრუსუნა ქაიმ და ისევ ყვავილების თაიგულს გახედა, რამდენიმე ფერის ვერდი ერეოდა ერთმანეთს.
  თეთრი..
  წითელი..
  მოყვითალო და მოლურჯო..
ისეთი ლამაზი იყო ალბათ ყურებით ვერავინ დატკდებოდა.
  - საიდან გაიგე რომ ვარდები მომწონდა? ესეც ნაცნობობა?
  ჩავიღიმე და ფრთხილად დავყნოსე
  - არა ეს ინტუიცია.. წამოდგა და ვარდის პატარა ნაწილი ხელში დამაჭერინა
  უჩვეულო ფერი ჰქონდა..
ლურჯიც იყო, ყვითელიც, წითელი ფერიც დაკრავდა და პატარა შავი წერტილები ჰქონდა ზედ..
ძალიან ლამაზი და უჩვეულოდ გამოიყურებოდა.
  - გამომაეთვი.. ეს შენთვისაა! ხელში ნაზად დამაჭერინა და უსუნა.
  - არაჩვეულებრივი სუნი აქვს! ისევ ამოიოხრა და ჩემთან ახლოს მოვიდა.
ყელზე ნაზად მისუნა და ფრთხილად ჩაიცინა.
  - ზუსტად მისნაირი სუნი გაქვს.. იცი? გაღიმებულმა გამომხედა და ნელა თავზე მისუნა.
  - აქაც ახლად ამოსული ვარდის სუნი დაკრავს! ისევ ჩაიღიმა სანამ ჯონქუქმა უხეშად არ კრა ხელი
  - რა ჯანდაბაას აკეთებ? გაფართოებული თვალებით უთხრა და ვარდი ხელიდან გამომტაცა.
  - ამდენი ხანი ჩუმად რომ ვარ ეს იმას არ ნიშნავს რომ ძალა არ მემორჩილება. კეფაზე დაიდო ხელი და დავარდნილი ვარდი ხელში დამაჭერინა.
  - მისი შეყვარებული ხარ? მოულოდნელად ჰკითხა და მე გამომხედა
  - არა! მოკლედ უპასუხა მან
  - მერე რას იჭაჭები? წადი რა ძმურად და ვინმე სხვაზე იყარე ჯავრი. ამოიოხრა მან და მოტოციკლის გასაღებს დაავლო ხელი
  - ჩემი ნომერი გაქვს ხო? გაღიმებულმა გამომხედა მან
  კის ნიშნად თავი დავუქნიე
  - ძალიან კარგი! გამიღიმა და თბილად გადამეხვია
  - ნახვამდის! კარგად ჯონქუქ.. ამაზრზენი ხმით უთხრა და სახლიდან გავიდა.
  - ის შენ დაპატიჟე აქ? უაზრო სახე მიიღო და წინ დამიდგა.
  - რა თქმა უნდა არა.. თავი გავაქნიე და სამზარეულოში გავედი
  - რა არა? აბაა აქ სად ჩემი ყ..ლ იდან  მივიდა! სამზარეულოში შემოვიდა და ნიჟარას მომაშორა
  - როცა გელაპარაკები შეგიძლია, ყურადღება მე მომაქციო? შეგიძლია?
  ყვიროდა და თან ხელზე მძიმედ მიჭერდა
  - რატომ მიყვირი? ან ხელი მტკივა გამიშვი! მოძრაობა დავიწყე მან კი უხეშად მოიშორა
  - ხომ მითხარი პაემანზე არ წავალო?
  - და შენი აზრით მივდივარ? უბრალოდ ამოვიდა აქ და მადლობა მომიხადა..
  ამოვიოხრე და ისევ ყვავილებს დავყნოსე.
  - შენს შებმას ცდილობდა.. ხმადაბლა თქვა და ყვავილებს გახედა.
  - ცდილობდა, ცდილობდა.. არ მაინტერესებს მაინც! წყალი მოვსვი და ჯონქუქის სახეს გავხედე.
  - კი აბა რა სახეზე გეტყობა რომ არ გაინტერესებს! ირონიულად ჩაიცინა და ისევ მე გამომხედა.
  - რა სცენებს მართავ? ვერ ვხვდები? ეჭვიანობ თუ რა არი?
  - არა რა ვეჭვიანობ, შენც მკიდიხარ და ისიც! ტყავის ქურთუკი მოირგო და სახლიდან გავიდა.
რამდენიმე წუთში გავიაზრე რა მითხრა და როგორ!
ან რატომ მითხარა?
მე არ მითქვამს ისეთი არაფერი!
  - ვინმეს გაერჭე ნაბიჭვარო!! დავუყვირე კარებთან და კარების წინ ჩამოვჯექი.
  - როგორ ვერ ვიტან! ფეხების ფართხუნი დავუწყე და ყვავილებს გავხედე.
   მივუახლოვდი..
უნდა გადამეყარა! ხელი მოვავლე..
მაგრამ რატომ?
ჯონქუქის სირული ახირების გამო?
ყოველთვის ასე ხდება!
ბრაზობს..
ილანძღება..
მეუბნება რომ სულ ერთია..
და მიდის რომ ნაშებს ეჟიმავოს!
თავში ქვა უხლია იმ დამპალს, ყელში ამომივიდა უკვე.