6.5 Final [2/2]

2K 120 53
                                    

Genç kız ardındaki oturma yerinde bekleyen kadının verdiği kağıdı katlarından açtı. Yoğun bakımdaki kızın odasında bulunmuş ve ona yazılmış mektubu göz yaşları yüzünden okuyamadı en başta. Biraz sakinleştiğinde -aslında sakinleşememişti mektubu okumak için ağlamaya ara vermişti- ilk kelimeleri okumaya başladı.

Açelya Çiçeğim'e

Hani birlikte kurabiye yapalım demiştim ya, tutamadım sözümü ama yemin ederim tutmayı çok istedim. Bu bir hafta moralim düzelsin diye hergün benimle okulu ektin ya, bir haftada bir ömür yaşattın ya çok teşekkür ederim.

Bu satırları okuyorsan bu savaşı ben kaybetmişim, seni doyasıya sevdiğim ve tüm duyguları seninle öğrendiğim bir yıla veda etmişim.

Bilmiyorum belki bunlar kötü bir kabus ve 19, 746 veya 3092. Seven az sonra bu kötü kabustan uyanıp yanında uyuyan Açelya'yı görüp rahatlayacak. Belki tüm güzel, çirkin, zor, komik anılar onlara aitti ve biz sadece birer düştük. Böyle olmasını çok isterdim, 1. Açelya'yı üzmemiş olmayı çok isterdim.

Her şeyim, her şey için özür dilerim ve yaptığın her bir şey için de teşekkür ederim. Bana kendimi iyi hissettirdiğin, sana zor zamanlar yaşatmama rağmen beni sevdiğin için, en önemlisi yanında kendim olmama izin verdiğin için teşekkür ederim.

Güçsüz olduğum için özür dilerim lütfen anıların arasında güzel bir yerde kalayım, gelecekteki ailene üzülerek değil gülümseyerek anlatacağın bir zaman diliminde olmam dileği ile.

-Seven, Açelya'yı seven <3

Genç kız renkli gözlerini camın ardındaki bedene çevirdi. Her hikaye mutlu sonla bitmeyebilirdi...

şaheser|g×gHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin