şaheser|g×g

Özel Bölüm|Seven'den

Lütfen bu bölüm de karakterin yaptığı hiçbir şeyi örnek almayınız.

Ölümün hiçbir şeyin çaresi olmadığını biliniz, geride bırakacağınız insanları düşününüz.

-

Karşımdaki aynada mavi gözlerime bakmayı kestim ve dudağımın kenarındaki kırmızılığa çevirdim gözlerimi. Babam vurduğunda oluşmuştu ama en azından patlamamıştı, patlasa yarın Açelya'ya ne açıklardım emin değildim. Gerçi hiç okula gidesim de yoktu. Annemin bağırışını duydum.

"Ünal sakinleş artık, Seven böyle mutlu bununla avun!" İşte yıllardır dayanağım olan kadın yine beni kurtarmaya çalışıyordu. İlk eşcinsel olduğumu söylediğimdeki gibi, babamın iş adamı arkadaşlarının oğulları ile çıkmak zorunda kaldığım her an beni kurtardığı gibi.

"Ayda ne dediğinin farkında mısın sen acaba? Kızımız bir kızla sevgili!" Her kız babasına aşık sanılırdı ya işte öyle bir şey yoktu. Ben babamdan sevgi görmemiştim benim neyim var neyim yoksa hepsi annemdi.

Elime telefonumu aldım, Açelya'ya mesaj atmalıydım. Ona ailem eşcinsel olduğumu bilmiyor demiştim ama aslında biliyorlardı. Ama babam kabullenemiyordu... Ona da kızamıyorum, böyle büyütülmüştü sonucunda.

Whatsapp'a girdim, en başa arşivlenmiş mesaja tıkladım. Açıp profil fotoğrafına baktım bir süre. O kadar güzeldi ki... Mesaj atmaya karar verdim. Her şeyi anlattığım bir mesaj yazdım ama sonra anlatmamaya karar verip kısa ve öz bir şekilde mesaj attım.

Babama söyledim.

Mesaj attığım gibi pişman olunca uygulamada çıktım.. Telefonu yatağıma fırlatıp gardrobun karşısından ayrıldım. Odamdaki balkona çıktım ve kenardaki sallanan oturağa yerleştim.

Bazen hayat sizi gafil avlıyordu. Hiçbir şey istediğiniz gibi olmuyordu, olduysa da başka etkenler onu bozuyordu.

Lise 1'de eski okulumda lezbiyen olduğum için itilip kakılmıştım anneme yalvarmalarım sonucu kendimi toparlayıp daha güçlü bir şekilde Asena ve Alev'in okuduğu okula başlamıştım. Artık eşcinsel olmama bir şey diyenleri umursamıyordum çünkü bu benim suçum değildi ve elimde olan bir şey de değildi.

Babam ile çok kavgamız olmuştu, birçok erkekle istemeden sevgili olmuştum ve bu sevgililiklerin uzun olmaması için çok uğraşmıştım. İlk kız arkadaşım diyebileceğim kişi de Seda olmuştu, o aslında gerçekten mükemmel bir kız arkadaştı. Bana hem sevgili hem arkadaş olmuş, omzunda ağladığımda sıkıca sarıp sarmalamıştı. Şimdi dönüp baktığımda ona da üzülüyordum çünkü babam onun da hayatını mahvetmeye çalışmıştı. Seda ile olan ilişkim kısa sürmüş, güzel geçmiş, kötü bitmişti.

Açelya ise... Açelya uğruna her şeyi göze alabileceğim bir kız bu yüzden babama ve anneme sevgilim olduğunu söylemem gerektiğini düşündüm. Şu an köpek gibi pişman olsam da yapabileceğim bir şey yoktu...

Evin önünde tanıdık bir motor durduğunda heyecanla yerimden kalktım, işte yine en ihtiyacım olan anda yetişmiş ikili motordan inmişti.

Alev gülerek Asena'nın omzuna kolunu attı ve binanın kapısına doğru yöneldiler. Zil çaldığında balkondan içeri girdim, odamın kapısını açacakken durdum sanırım henüz babamı görecek güce sahip değildim. Kulağımı kapıya iyice yasladım, aşağı kapının açıldığını zorda olsa işittim. Alev'in neşeli sesi biraz daha gür olduğu için onu daha rahat duyuyordum.