CANIMDAN İLERİ (Kısa Hikaye-Bitti)

4. Bölüm

Lütfen bölüme başlamadan önce yıldıza dokununuz.

herdem6060 beni takip etmeyi unutmayınız.

Ana sayfamda instagram linkim vardır. nerimanvurgunkitaplari instagram hesabını takip ederseniz çok eğleneceğinize inanıyorum.

İYİ OKUMALAR SİZLERİ SEVİYORUM.

Not : Bölüm ağır +18 içermektedir. Lütfen 16 yaş altı veya rahatsız olacaklar okumasın. 

---------------------------------------------------------

"Dur hatunum sen yorulma. Ben seve seve aklına sokmasını bilirim."

Tekin'in buz gibi sesi otoparkı da soğutmuştu. Özlem'in rengi attı. Süha'ya değil kendi adamına kilitlendi. Ya yanlış anlarsa korkusu içini sardı. Elinin biriyle ağzını kapatırken, diğer eliyle boğazını sıktı. Sanki nefessiz kalmışta sıkarak soluk almaya çalışıyor gibiydi. Gözleri doldu.

Tekin Özlem'in tedirginliğini, gözlerindeki korkuyu görünce kaşlarını düzeltti. Süha'dan bakışlarını çekip, güzel gözlüsünün yanına geldi. Zaten kendi arabasının yanında beklediği için yanına gitti. Alnından öptü. Onun güzel masum kadını, bu korkuyu hak etmiyordu. Kendine kızdı. Sonra gülümsedi. Ön kapıyı açtı, Özlem'i bindirip emniyet kemerini bağladı.

Senaryo yazdığı için her türlü ortamı da bilir müziği de dinlerdi. O yüzden bir Ankara havası söyleyecekti. Hem Özlem'i rahatlatacak, hem de Süha'yı tehdit edecekti. Tabi gerizekalı adam sözlerini anlarsa diye düşünüp, bağırarak şarkıyı söylemeye başladı. (medyadaki müziği açın derim :)

Mazinde kalırım, aklını alırım, geçmişini silerim.
Hayal de bulurum, düşlerin olurum, rüyalarına girerim.
Afraya tafraya, hep boş laflara, gülerim geçerim.
Platonik aşklara, kara sevdalara, selamlar söylerim.

Tribin olurum, düşünür düşünür, sıkıntıya girersin.
Kafama da takmam, yüzüne de bakmam, anca gidersin.
Bak dersin eyvah, bana eyvallah, ardımdan bakarsın.
Adımı yaz avcuna, arada bir aklına gelince yalarsın.

Bu arada kendi tarafına geçiyordu. Kapıyı açıp, Süha'ya bir daha baktı. Avucunu yalayıp arabaya bindi. Arkasında sinirinden kuduran birini bıraktığını biliyordu. Ancak o daha çok sinirliydi. Sadece şu an ürkek yavrusuna belli etmemeliydi. Eve gelene kadar sürekli hiçbir şey olmamış gibi şarkı söyledi. Şaşkın bakışları görmezden gelmeyi tercih etti.

Özlem ise dev adamının naifliği ile sarsıldı. Bir kadın olarak kendi bile bu denli düşünceli olamayabilirdi. Otoparkta öyle sert bakmıştı ki kesin kavga edecekler diye korkmuştu. Oysa onun korktuğunu anladığı an da duruşunu, bakışını ve tavrını değiştirmişti. Sırf korkmasın diye yapmıştı bunu ve Özlem'in korkudan dolan gözleri şimdi şükürle ağlıyordu. 

Bu adam kaderinde varsa, hiç ayrılmamayı dileyerek gözyaşı döktü. Evin içine girdiklerinde dışarıdan bir şeyler söyleyelim diyen dev adamına kendisi hazırlamak istedi. Her anlamda doymak bilmeyen bu adama en azından yemekle teşekkür etmeyi düşündü. Sonrasında da bedenini sunacaktı. Bunu düşünürken bile bacak aralarında hareketlenme hissetti.

Tekin bir duş alayım o zaman diye odasına geldiğinde telefonunu yanına aldı. Kardeşi Volkan'ı aradı.

"Abi!"

"Volkan, bana Süha PEKDOĞAN'ın ve ailesinin bütün pisliklerini ortaya çıkaracak dosya hazırlıyorsun. Yirmi dört saatin var!"

"Hey hey koca adam bi sakin... Ne oldu?"