Pov Brooklynn Marshall
Ik zet de borden eten op tafel. 'Dankjewel Baby, je mag gaan nu.' zegt mijn vader. Mijn stiefmoeder kijkt me vuil aan. 'Schiet op, je hoorde je vader.' Ik knik kort en loop dan de keuken in. Je zou denken dat ik in een assepoester sprookje leef, nou gelukkig heb ik geen gemeen stiefzusje. Een stiefmoeder alleen is al genoeg. Ik ga aan de bar zitten met een bord. Ik mag de restjes opeten. Ik mag niet zeuren, ik heb een dak boven mijn hoofd en eten in mijn maag.
'BABY!' Ik laat van schrik mijn vork vallen. 'Hier komen!' Ik spring van de kruk af en haast me naar de kamer. 'Heeft de kok dit gemaakt?' 'Ja Leah, de kok heeft het eten voorbereid.' zeg ik. 'Laat het terug brengen. Het is te flauw.' zegt ze. Ik rol ongezien met mijn ogen. Leah, de nieuwe vrouw van mijn vader. Vlak na het overlijden van mijn moeder, hertrouwde mijn vader een paar maanden later. Ik heb haar nooit gemogen, maar ik heb geen stem in dit huis. Ik mag niks zelf beslissen en moet altijd naar de pijpen van mijn vader dansen. Alles moet op zijn manier.
Ze knipt met haar vingers. 'Gauw graag.' 'Ja mevrouw.' zeg ik. Ik pak haar bord en loop er mee naar de keuken. 'Volgens Leah was het te flauw. Ze wil graag een nieuw bord.' zeg ik tegen de kok. Hij zucht. 'Die vrouw wordt nog eens mijn dood.' fluistert hij. Ik glimlach even. De kok en de dienstvrouw zijn de enige twee mensen waar ik het goed mee kan vinden in dit huis. Al snel geeft hij me een nieuw bord. 'Als het nu niet goed is, moet ze het zelf maar doen!' Ik neem het bord mee en zet het weer voor haar neus.
'Vader, mag ik vanavond misschien even weg? Ik heb afgesproken met Grace.' zeg ik. 'Om acht uur verwacht ik je weer terug. Als je er niet bent, zullen er consequentie's zijn.' zegt hij nors en bladert door de krant. 'Dankuwel vader.' zeg ik. Ik loop in een rechte lijn naar boven. Ik gooi de deur dicht. Ik ben dit leven zo zat. Als dienstmeid spelen. Ik kleed me gauw om en maak me voor de rest klaar. Ik loop met tegenzin naar beneden. Ik trek daar mijn schoenen en jas aan en loop dan naar buiten. Ik draai links en loop stevig door.
***
Ik loop de begraafplaats op. Ik ben al weer een tijdje niet langs geweest. Ik kreeg geen vrije tijd van mijn vader. Ik loop naar haar graf en kniel erbij neer. 'Oh mam, ik mis je zo erg.' zeg ik zacht. Een traan rolt over mijn wang, die trouwens nog steeds na schroeit van de klap van mijn vader. 'Hij wordt steeds handtastelijker. Ik weet niet meer wat ik moet doen mam. Ik kan het niet meer aan.' Mijn schouders schokken na. 'Ik kan niet meer, echt niet.' Ik staar naar haar grafsteen. Aubrey Marshall, een liefde volle vrouw en moeder. Dat is wat ze was. 'Maar ik zal voor jou volhouden.'
Ik sta op en besluit maar naar Grace te gaan. Ze is aan het werk in het koffietentje een paar straten verder. Diep in gedachten verzonken, loop ik weg van de begraafplaats. Ik draai de hoek om. 'Hey, kun je niet uitkijken.' De grond komt gauw dichterbij. 'Sorry, het spijt me.' mompel ik. Ik wrijf over mijn pijnlijke knie. 'Je hebt mijn pak geruïneerd, dit gaat je geld kosten! Weet je hoe duur dit pak is?' 'Ja tuurlijk gaat het met me hoor, mijn knie ligt niet open en het bloed al helemaal niet.' snauw ik hem af. Ik kijk omhoog. Twee hazel bruine ogen staren me aan. Ik krabbel overeind en staar naar de schaafwond op mijn knie.
Dat zal de komende dagen wel flink veel pijn doen. Hij blijft stil en zijn ogen scannen me van top tot teen. 'Hallo, ga je je nog verontschuldigen?' Ik sla mijn armen over elkaar. 'Ik? Jij liep tegen mij aan.' 'Lekker volwassen weer.' 'Dat moet jij zeggen.' zegt hij en rolt met zijn ogen. 'Ik moet gaan, ik heb hier geen tijd voor.' Hij houdt me tegen voordat ik kan weglopen. 'Wat is dat op je wang?' 'Gevallen!' snauw ik nors. 'Ik geloof het niet.' 'Dat is dan aan jou, ik heb geen tijd voor jou meneer Arrogant.' zeg ik en loop weg.
Iets zegt me dat dit niet de laatste keer is dat ik hem zal zien.
—————
Heyhoi,
Hier is het eerste hoofdstuk van The Deal! Ik hoop dat jullie het leuk vinden!
Ik heb besloten dat ik ga proberen om de 5 dagen te uploaden. Dat is voor mij wat makkelijker.
Liefs Ayella❤️
JE LEEST
The deal (Voltooid)
Romance'Is dit het dienstmeisje?' vraagt hij. Ongemakkelijk sta ik erbij. 'Nee, dit is mijn dochter.' Ik wrijf zenuwachtig met mijn handpalmen over mijn benen. 'Ik heb een deal.'