That Fatty Girl Rivera Series#1

Chapter 39

BASAHIN MUNA ITO KUNG NAIS MO PANG MABUHAY CHOSS! BASAHIN MO MUNA ITO PARA MALAMAN MO KUNG BAKIT AKO NAWALA SA PILING MO! CHOSSNESS ULET.

OKAY SO...NAGKABULUTONG PO AKO YUN LANG, IN CASE KAKO NA TANONGIN NIYO E. 🥴

ISA PA TUNGKOL SA STORY. THE NEXT CHAPTER WILL BE THE EPILOGUE. MAS MADAMI NA KASI AKONG NAIISIP NA PLOT SA BOOK 2 KAYA LET'S GET IT ON! MAMADALIIN NA NATIN ITONG ISANG TOH. YUN LANG KTNXBYE!

ENJOYYYYY~~ UNGOL KA PA KUNG USTO MO

That Fatty Girl

Chapter 39

Fatima's POV

"F-fatima? Cole?? A-akala ko ba?" sabi ni Zaalia habang pinag ba-balik balik ang kaniyang hintu-turo sa amin ni Cole.

"Ayos na kami Zaalia. Tinulungan lang naman talaga niya yung babae nung gabing iyon. Sadyang may mga epal lang talaga na gustong sumira sa aming dalawa." pagpapaliwanag ko.

"Sino?" lumapit ito sa akin at tumingin sa paligid-ligid. "Si bruhang Stacey ba?" mahinang tanong niya. A manghuhula, eh?? Napailing ako at simpleng tumango.

Baka mamaya ay may tenga pala dito Ang bruhang iyon, mahirap na. "Mabuti naman at mabilis kayong nagkaayos. Sa iba kasi pinapaabot pa nila hanggang sa mag sisi sila sa huli." komento niya.

Naramdaman ko ang hawak ni Cole sa kamay ko. "Well, sila yon hindi kami. Right My?" nakangiting tanong niya sa akin. Hindi talaga papatalo ang isang ito.

"Oo ikaw pa e, mayabang ka." sabi ko at nginiwiaan niya naman ako. "Kahit kailan ka talaga! Hindi ka marunong makisama!" tinaasan ko siya ng kilay sa sinabi niya.

"Oh? Anong ginawa ko naman?" tanong ko habang pinipigilan ang tawa. "You keep on teasing me!" reklamo niya habang nakanguso na parang bata.

Noong una ay iniisip ko na hindi bagay sa isang gang leader ang nakanguso ng ganito pero nang gawin ito ngayon ni Cole sa mismong harap ko...lalo lang siyang nakakahumaling. Aish! Okay enough with these admiration!

"Pumasok na nga tayo!" sabay na sabi ng dalawa at nagpatiuna ng pumunta sa classroom.

Habang naglalakad kami ay saktong nakatambay sa hallway ang tatlong bruha. And because of that Cole proudly raise a little bit our hands that are still kept on touch with each other.

See? Mayabang talaga.

"Im just proud to say na kahit anong gawin nila, tayo parin sa huli." bulong niya sa akin bago kami makapasok sa room.

Ilang linggo nadin ang nakakalipas at masasabi kong malapit na kaming maka graduate at mag co-college na kami.

Pero ang pinagtataka lang halos namin lahat ay ang pananahimik ni Stacey. Dahil ba wala na siyang mautusan gaya ni Reighnity? Dahil ba nasawa na siya? O dahil ba na realize na niyang puro mali ang mga pinag ga-gagawa niya??

Ilan lang naman iyan sa mga pumapasok sa isip namin. "Alam niyo mas mabuti pang idaan nalang muna natin iyan sa inuman." suhestiyon ni Aaron.

Napailing ako, kahit kailan talaga ay pasimuno ng kalokohan ang isang ito. "Nakakapagtaka lang naman talaga kasi e, saka ang hirap mag pa chill-chill lang. Malay ba nating may malaking pasabog pala talaga iyang Stacey na iyan at pinili niyang kumilos ng mas matagal para isipin natin na huminto na siya. Diba?" seryosong sabi ni Jack.