𝘋𝘌𝘈𝘙 𝘝𝘈𝘔𝘗İ𝘙𝘌🍷 |Jikook <tamamlandı>

~8~

      Derin bir mefes alıp aklıma gelen ilk soruyu sormaya karar verdim.

  "Vampirler yaralanır mı?"

      Jungkook düşünüyormuş gibi yaptı.

  "Evet yaralanır ama 5 saniye içinde iyileşir. Yaranın boyutu ne olursa olsun iyileşme süresi değişmez."

  "Vay be, çok iyi."

     Şaşkınlığımı gizleyemeyerek verdiğim tepkiyle Jungkook belli belirsiz gülümsedi.

  "Peki vampirler yemek yer mi?"

  "Biz kanla besleniriz. Ama vücudumuz katı gıdalara ihtiyaç duyduğunda mecburen yemek zorunda kalıyoruz. Ama tat alma duyumuz yok."

     Şaşkınlıkla gözlerimi kırpıştırdım. Nasıl olabiliyordu ki bu?

  "Gerçekten mi? Yani senin en sevdiğin yemek yok mu?"

  "Yoo var. Kimchiyi seviyorum."

  "Kimchi mi?"

  "Evet, onun kokusu güzel. Eminim tadı da güzeldir."

     Başımı sallayarak diğer soruyu sormak için hazırlandım.

  "Vampirlerin koku duyusu nasıldır?"

  "Oldukça kuvvetlidir. 1 km ötesinden 1 damla kanın kokusunu çok net bir şekilde alabilirim."

     Şaşkınlığım her sorduğum soruyla daha da artıyordu.

  "Peki vampirler hiç aşık olur mu?"

     Sorduğum soruyla Jungkook'un kaşları havalandı ve yüzü yine anlamadığım bir ifadeye büründü.

     Kısa bir zamanın ardından yine belli belirsiz bir gülümseme bıraktı ortaya.

     O kadar belirsizdi ki sadece dudaklarını kıvırdı bile diyebilirdim.

  "Vampirlerinde duyguları vardır Jimin. Bizde mutlu oluruz, bizde üzülürüz, bizde güleriz, bizde ağlarız ve bizde aşık olup birini severiz-..."

  "...-Aynı benim olduğum gibi..."

  "Efendim?"

     Son cümlesini kısık sesle söylediği için anlamamıştım ama üzerinde durmamaya karar verdim.

  "Ama sen hiç gülmüyorsun."

      Aniden aklıma gelen şeyle kendimi durduramadan kelimeler ağzımdan çıkmıştı.

  "Gülüyorum."

  "Yoo gülmüyorsun."

       İnatlaşmaya başlamıştım.

  "Gülüyorum, sadece yanımda kimse olmuyor. Yanımda biri varken gülemem."

  "Neden?"

  "Çünkü yanımda biri varken gülersem sivri dişlerim ortaya çıkar ve vampir olduğum ortaya çıkar."

     Çok mantıklı bir sebepti. Ama yinede gülmesini istiyordum işte.

  "Ama benim yanımda gülebilirsin."

     Cevap vermedi. Bende üstelememeyi seçtim.

  "Vampirler uyur mu?"

  "Hayır, uyumaz."

  "Ama kampa gelirken yol boyunca omzumda uyumuştun."

  "Uyumamıştım."

  "Ne yani rol mü yaptın?"