Znów ten przeszywający ból. Czuła jakby jej kości zostały łamane w pół, lecz tak naprawdę nadal były całe. Oddychała szybko, próbując w tej oto monotonnej czynności odnaleźć jakąś ulgę. Chciała, aby ten ból i cierpienie w końcu się skończyły. Podnos...
Nie odpowiedziała mu, nie chciała i nie czuła takiej potrzeby. Jednyne czego pragnęła to, to żeby uciec z tego cholernego koszmaru, który teraz nie był tylko w jej śnie ale również naprawdę.
- Wiem, co czujesz... - zaczął podchodząc do niej i lekko dotykając jej podbródka swoimi zimnymi dłońmi.
Zamknęła oczy nie chcąc patrzeć na jego twarz. Była zbyt podobna do tej jej chłopaka. W sumie to była identyczna...
Ta ciemna postać widząc jej zamknięte oczy spieła wszystkie swoje mięśnie. Zdenerwowało go jej milczenie.
Wziął jej nadgarstek mocno ściągając, tym samym powodując ból.
- Mam już jego czuły punkt... teraz pozostaje ta druga część planu... - szepnął.
Nie wiedziała o czym on mówił, a może nie chciała wiedzieć.
- Ale, żeby to zrobić jego słaby punkt musi go skrzywdzić - zaśmiał się.
- Pewnie nie wiesz o czym mówię - powiedział uśmiechając się - Ale dowiesz się w swoim czasie, a teraz wracaj do niego - powiedział i obrócił się do niej tyłem.
Jej oczy powędrowały na jego czarne ogromne skrzydła.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Od razu w jej głowie pojawiło się wspomnienie z wczorajszego dnia. Rany na plecach mężczyzny jej życia...
Kochała go, ale nie czuła się już przy nim bezpiecznie. Nie po tym co zobaczyła.
Ostatnio bezpieczeństwo było dla jej zupełnie obcym słowem.
Z jej ust wydobył się krzyk, który tym samym przywołał ją do rzeczywistości jak i jej ukochanego do pokoju.
- Kochanie co się dzieje? - spytał od razu pojawiając się przy niej.
Był taki kochany i opiekuńczy... Ale czy to tylko pozory?
- N-nic - szepnęła lekko podnosząc się na łóżku.
- Dlaczego krzyczałaś? - spytał patrząc w jej oczy szukając w nich jakiejkolwiek odpowiedzi.
- Śniło mi się coś złego - odparła po prostu chcąc zakończyć tą rozmowę.
- Powinnaś się rozluźnić skarbie - szepnął - Cały czas żyjesz w stresie i nasz te koszmary... - zaczął smutno.
- Nie lubię jak jesteś smutna, lub dzieje ci się coś złego... Jesteś moim słabym punktem, wiesz? Jeśli Ty jesteś smutna to ja też będę - mówił, lecz ona skupiła swoją uwagę tylko na jednym zdaniu, które wyszło z jego ust.
,, Jesteś moim słabym punktem, wiesz? "
Słyszała już gdzieś słowa: słaby punkt i dobrze wiedziała gdzie.
Zaczęło kręcić jej się w głowie. Nie chciała już... Strach otoczył jej ciało powodując gęsią skórkę. Przełknęła ciężko ślinę z trudnem łapiąc oddech.
Tego było za dużo. Z jej oczu zaczęły wywoływać łzy tworząc swoje własne szlaki na jej zaróżowiałych policzkach.
- Cichutko - powiedział widząc jak płacze, żeby tylko wiedział z jakiego powodu...
Po chwili jego ciało zawisło nad nią a usta wpiły się w jej lekko różowe wargi. Chciał skupić na sobie całą jej uwagę, ale i tak to robił...
Podczas pocałunków i czułych słówek zaczęła się rozluźniać nie myślała o niczym innym. Przynajmniej starała się.
W jej głowie panowała miła pustka. Czuła się odciążona od tych chorych problemów. Dała się ponieść chwili.
W pokoju było słychać ich ciężkie oddechy i cmoknięcia.
Parę minut później jej dłonie wylądowały na jego plecach. Gładziła je aż do momentu, gdy natrafiła na coś ostrego.
Dobrze wiedziała, że właśnie dotyka tego miejsca, które wczoraj wzbudziło w niej strach.
Wstrzymała oddech próbując nie wrzasnąć ani nie zanieść się szlochem, ale to wszystko było zbyt przerażające.
- Tae..Taehyung - szepnęła drżącym głosem.
- Coś nie tak? - spytał podnosząc swoją głowę i patrząc na nią.
Bała się cokolwiek powiedzieć, lecz po chwili przełamała niewidzialną ścianę swojego lęku i cicho szepnęła.
- Co ty masz na plecach? - spytała w końcu wydobywają z siebie te słowa, które już od wczoraj siedziały jej w głowie.
Nie wiedziała jaka będzie jego reakcja... Nie wiedziała czy dobrze zrobiła pytając o to... Po tym co przeżywała każdej nocy mogła spodziewać się wszystkiego.
