J&K❤L&M

IX

POV. LEXY

When ja wstałam poszłam do kuchni but nikogo nie było. Poszłam do pokoju Marcina but he spał, poszłam do Radka ale jego nie było i poszłam do Kacpra do pokoju ale był zamknięty. Uśmiechnęłam się and i came back na dół. Pomyślałam że zadzwonię do Dżulii. Nie odebrała więc zadzwoniłam do Kacpra but he też nie odebrał. Poszłam obudzić Dubiela.
L- Marcin wake up....
M- Po co?
L- Bo jestem sama?
M- Jest Radek..
L- Nie ma pojechał gdzieś ze Stuu bo nie ma auta.
M- To Julka albo Kacper...
L- Zamknęli się w pokoju.
M- Dobra poczekaj tak 10 minut...
L- Thanks!

POV. KACPER

Jak się obudziłem Julka jeszcze spała. Wygląda tak słodko. Postanowiłem jej nie budzić, wziąłem telefon i zobaczyłem połączenie od McDonald🍟.
Po chwili obudziła się Julka.
K- Dzień dobry kotku.
J- Dzień dobry małpko.
K- Jak się spało?
J- Bardzo dobrze, a tobie?
K- Mi jeszcze lepiej.
J- Musimy to kiedyś powtórzyć...
K- O tak, zgadzam się...
J- Nigdy mi nie było tak dobrze.
K- Mi też. Mam coś dla ciebie. Wczoraj zapomniałem ci dać.
J- Ooo... Jakie piękne!!
K- Daj zapnę ci.
J- Ale tu są dwie bransoletki..
K- No tak bo dla ciebie jest Kacper a dla mnie jest Julia.
J- To dlatego cię wczoraj nie było?
K- Tak.
J- Dziękuję...
I mnie pocałowała. Tak się całowaliśmy i ktoś zapukał.
K- Kto tam?!
L- Lexy, please open the door.
J- Po co?
L- Please I'm lonely..
K- To musisz poczekać!
L- Okey..
Szybko się ubraliśmy i otworzyliśmy drzwi. Lexy weszła i się uśmiechnęła.
L- A co takiego you do że musieliście zamknąć drzwi??
J- Nie twoja sprawa!
K- No właśnie - i zaczęliśmy się śmiać.

POV. JULKA

Tak sobie siedzieliśmy i gadaliśmy aż do pokoju wszedł Marcin.
M- Julka możemy pogadać?
Popatrzyłam na Kacpra a on tylko skiną głową że tak.
J- Jasne już idę.
Poszliśmy do pokoju Marcina i on zaczął.
M- Julka...bo....podoba....mi.....się.....Lexy...
J- Ooo... To czemu jej tego nie powiesz??
M- Bo się boję że mnie odrzuci...
J- Lexy taka nie jest tak się tylko wydaje..
M- Pomożesz mi??
J- No tak ale co mam zrobić?
M- *opowiada cały plan*
J- No okey Kacper też mi pomoże.
M- Dzięki. 
J- Spoko.
I wróciłam do pokoju.