ESARET ALTINDAKİ RUHLAR

2.BÖLÜM: TEKLİF

Kalplere sığınan yarım gülümsemelere...

🎶Lp-Lost On You 🎶 

         🎶 Sia-I'm Still  Here 🎶

2.BÖLÜM: TEKLİF

Nedir bizi acılara karşı ayakta tutan güç, para, statü, başarı ya da yüzümüze taktığımız katmanlarca kalın maskeler ?

Benim bu soruya verebileceğim bir cevabım yok. Benim için bu kocaman bir boşluk ve ben bu boşluğu doldurabilecek bir kelime bulamıyorum.

Etrafımda onlarca kelime dağ gibi birikmiş ve arasından bir tanesini seçmeye çalıştığımda dağ olmuş kelimeler üstüme yığılıyor. Ve bende açtıkları yaralarla başa çıkamıyorum artık.

Yatakta uzanmış pencereden yavaş yavaş aydınlanmaya başlayan ufku izliyordum. Gözlerime uyku girmiyordu.

Yatakta oturur hale gelip, baş uzumdaki komodinin çekmecesinden defterimi ve kalemimi alıp boş bir sayfa açtım.

14/04/2019
Çarşamba

Bu gün de yaşamak istemedim.

Yazdığım sadece beş kelimeydi ama bugün yaşadıklarımı özetleyen beş kelime.

Defteri ve kalemi çekmeceye geri koyup. Yatakta kayıp kafamı yastığa koydum.

Gözlerimi kapatıp uykunun beni kollarına çekmesini bekledim ve zihnime inen perdelerle uykuya teslim olmadan önce hatırladığım şey dudaklarımdan dökülen kelimelerdi.

" Anne bu gece rüyalarıma süsleyip kollarında uyuturmusun beni?Avuç içimden öper misin?
Ben artık saçlarımdaki dokunuşlarını hissedemiyorum. Ben unutuyorum kokunu."

✨✨✨

Mezarlıktaydım tüm mezarlar üstüme üstüme geliyordu. Yürümeye başladığımda yerdeki çamura batan çıplak ayaklarımı hissettim. Ayaklarımda ayakkabı yoktu ve etraf oldukça sessiz ve ürkütücüydü. Şiddetli bir yağmur yağmış ve sonrasında etrafa sadece etkisi kalmış gibiydi.

Hava ne çok soğuk ne de sıcaktı ama yerler çamura bulanmıştı ve adım atmakta zorlanıyordum.

Etrafa baktığımda mezar taşlarındaki yazıları okuyamıyordum sayılar , harfler birbirine girmiş havada uçuşuyorlardı.

Adımları çamura rağman hızlı atmaya çalışıyor, etrafıma bakmıyordum. Yürüdüm yürüdüm ayağıma takılan taşı görmediğim için yüzüstü yere kapaklandım. Yerdeki sivri çakıl taşları bacaklarıma batıyor, anlımdan yüzüme doğru ılık bir sıvının aktığını hissediyordum. Ama canım yanmıyordu ben acıyı hissetmiyorum. Be...Ben hissedemiyorum...

İçimi saran korkuyla başımı kaldırdım bir aile mezarlığının önünde olduğumu anladım. Ama mezar taşındaki isimler birbirine karışmış olduğu için hiçbir şey okunmuyordu. Mezar taşına tutunup ayağa kalktım. Yazılar ve harfler bir bir yerine oturmaya başladı ve gördüğüm isimler...

Yiğit Alsancak

D.T: 05/09/1975
Ö.T: 18/26/1997

Lena Alsancak

D.T: 04/08/1977
Ö.T: 14/04/2019