SEESAW | MYG ✔

~14~

Yorumlarda buluşalımmm. 💜

Sabah uyandığımda sıkı kolların arasında olduğumu hissettim ve gülümsedim. Onu uyandırmadan telefonuma uzandım ve saate baktım. Daha çok erkendi ama uykum yoktu.

Yoongi'yi uyandırmadan ayağa kalktım. Sonra da duşa girdim. Duştan çıktıktan sonra güzlece hazırlandım. Saçlarımı salık bırakıp aşağı indim. Çalışanlar kahvaltı için bir şeyler yapmışlardı ama henüz işe gitmemiz için zaman vardı ve kendim de bir şeyler hazırlamak istiyordum.

Tam işe koyuldupum sırada Yoongi gözlerini ovuşturarak mutfağa geldi.

"Neden beni uyandırmadın? Seni göremeyince endişelendim."

--Sadece duşa girdim ve aşağı indim. Bir şey olsa uyandırırım merak etme.

"Tamam, sen yine de uyanıdığında beni uyandır bundan sonra. Duşa girip geliyorum ben de."

--Tamam.

İlk önce endişelendim diyor, sonra da beni uyandır diye emir veriyordu. Sanırım çift kişilikli falandı.

Dünkü bana kendini açan Yoongi'dense kaba ve soğuk Yoongi'yi daha çok görecekmişim gibi geliyordu.
________

Yoongi geldiğinde sofraya oturduk ve yemeye başladık. Bir yandan hızlıca yiyor, bir yandan da bugün yapmamız gerekenleri anlatıyordu.

"Otelin mimari görüntüsü ile ilgili şeyleri halletmeye başlayacağız. Gidince mimarlarla ve öbür asistanlarla bir toplantı ayarla ve çalışmaya başlayın."

--Tamam onu hallederim de, öğleden sonra ne yapayım?

"İlk çalışmaların raporlarını iste ve hepsiyle alakalı kabataslak birer bütçe raporu hazırla. Sonra da bana getir beraber bakalım."

--Tamamdır.

Aklına bir şey gelmiş gibi durdu, sonra da konuşmaya devam etti.

"Ha bu arada, akşam Jin ve Namjoon'un evine gideceğiz. Artık onlarla tanışma vaktin geldi. Ve bize başka konularda da yardımları dokunacak."

--Tamam anladım da, Jin ve Namjoon beraber mi yaşıyor, yani neden ikisinin beraber evine gidiyormuşuz gibi dedin?

"Evet, beraber yaşıyorlar. Sebebini onlardan öğrensen daha iyi olur sanki."

Sırıtarak söylediği şeylerden sonra içime bir kurt düştü.

--Ne olabilir ki yani, çocukluk arkadaşları ve aynı zamanda ev arkadaşı olabilirler çok normal. Öyle değil mi Yoongi?

Sırıtarak konuşmaya devam etti.

"Akşam görürsün ev arkadaşlıklarını."

Kafamı salladım ve sofrayı toplamaya başladım. Bir yandan da beynimde dolanan düşüncelerden kurtulmaya çalışıyordum.

Bardakları tezgaha koyduktan sonra arkamı dönmemle Yoongi'ye çarpmam bir oldu. Korkuyla kendimi geri attığımda Yoongi beni tuttu ve düşmeme engel oldu.

"Hadi gel çıkalım artık. Buraları hallederler."

--...

"Ve de artık evde benim varlığıma alışsan güzel olur. Beraber yaşıyoruz sonuçta."

--Ben yine de çok alışmayayım. Jiyong'tan kurulduktan sonra kendi evime döneceğim.

"Hmmmm, hadi gel."

Sesinde bir gariplik vardı. Gitmemi istemiyor gibiydi. Ben de gitmek istemiyordum ama kalıp ne yapacaktım? Ne vasıfla onunla beraber yaşayacaktım ki?