Zware Jongen

14. Mee naar een gevecht

~~

Weer is het even stil. 'Teringmongool' schreeuwt hij dan. 'Ik ben er over een halfuur' mompelt hij dan met duidelijke frustratie. Daarna smijt hij zijn telefoon op bed. 'Je moet gaan'

~~

Pov Isabel

Ruw trekt Adam me mee het trappenhuis in naar een verdieping boven hem.

Bij een open deur stapt hij naar binnen, waarna ik hem aarzelend volg. Ik zie de vrouw staan die net binnen kwam.

Ze loopt op me af en geeft me een knuffel. 'Ik ben Angela, en jij bent Isabel toch' vraagt ze met een glimlach die me op mijn gemak brengt.

Ik knik bevestigend. 'Kan Joy hier slapen, ik moet vechten in de hoogste klasse' vraagt Adam haar kortaf.

'Oké, Inez is in de kamer' zegt ze tegen Adam waarna hij daar heen loopt.

Ik blijf aarzelend staan. 'Mag ik vragen hoe je Adam kent' vraagt Angela. 'We deden een opdracht voor school, en nu was ik met Joy maar dat heb ik verpest' zucht ik verdrietig. Ik begrijp namelijk echt wel dat ze boos op me is.

'Jullie zoenden dus, je weet wat voor een fuckboy hij is' vraagt ze een beetje bezorgd.

'Het was allemaal niet de planning' zucht ik gefrustreerd. 'Je valt voor hem zeker, net als de rest' vraagt ze met een glimlach. Er klinkt geen oordeel in haar stem.

Ik zeg niks. Maar ik weet dat het eerlijke antwoord 'ja' zou zijn. 'Ja dus' glimlacht Angela.

'Ik weet niet precies hoe hij op school is want hij is de enige van deze wijk die erop zit, maar Adam is een bijzondere jongen' vertelt ze. Iets wat me niet verbaasd.

'Hij heeft zijn jeugd gewoon niet mee gehad, hij heeft ook zijn verdriet alleen hij uit dat niet op de goede manier'

'En soms dus ook verkeerd op Joy. Elke keer vergeeft ze hem maar elke keer flikt hij weer iets' vertelt ze.

Ik knik begrijpend. 'Ik maak me gewoon vaak zorgen om hem. Hij heeft zijn verleden nog niet achter zich gelaten en het maakt hem geen betere jongen' zucht Angela met een verdrietige blik. Ze geeft duidelijk om hem.

'Maakt u zich maar niet druk om hem, hij is volwassen' probeer ik haar te geruststellen.

'Je mag je zeggen hoor, en ik weet het maar toch kan ik hem niet loslaten. Zijn moeder was een goede vriendin van me' zegt ze glimlachend. Maar ik zie de verdrietige blik in haar ogen.

We horen een schreeuw en 2 seconden later staat Joy in de kamer. 'Adam is boos' fluistert ze.

Ik stap op haar af. 'Sorry Joy, het was niet leuk wat ik deed' fluister ik. Ze kijkt me even roerloos aan. 'Het is oké' glimlacht ze waarna ik een dikke knuffel van haar krijg. Opgelucht zucht ik, dat is ook weer goed.

'Waarom is hij boos' vraagt Angela. 'Omdat ik hem niet lief vind' zegt Joy. Angela knuffelt haar en fluistert: 'het komt goed liefje, je slaapt vanavond hier!'

De deur vliegt open en Adam komt naar buiten lopen. 'Adam! Jij gaat hier weg en komt voorlopig niet terug, ik weet dat afkicken zwaar is maar je kan gewoon normaal doen tegen je zusje' roept Angela. Ze is nu duidelijk boos.

'Ik heb die fucking voogdij over haar' roept Adam nog bozer terug. 'En ik heb bewijs dat jij niet voor haar kan zorgen! En nu weg, kom maar terug als je normaal tegen haar kan doen' roept ze echt boos.

Adam zou haar makkelijk aan kunnen. Maar iets in deze vrouw straalt gezag uit. Iets waar zelfs Adam niet tegenop kan.

Adam trekt me ruw aan mijn arm mee naar buiten. Met grote stappen loopt hij naar beneden en ik moet moeite doen om hem bij te houden. Ik besluit maar niks te zeggen. Ik denk niet dat het wat oplevert.

'Ik ben te laat, Hunter brengt je straks wel' zegt hij als we afstappen bij een groot gebouw.

Ik zucht. Ik weet dat tegenhem ingaan geen zin heeft. Ik haat het, hij zou niet deze macht over mensen moeten hebben. En toch heeft hij het.

Ik volg hem naar binnen en blijf dicht achter hem lopen. Hij pakt mijn pols en trekt me door de gangen.

Ik ben blij dat hij dat doet want van de mensen die je hier ziet word je niet blij. Grote, duister mannen vol tatoeages. Alleen zou ik allang gillend zijn weggerend.

'Adam deze is voor jou' wijst een lange blonde man naar een kamer. Zwijgend trekt Adam me een kamer in.

Ik ben nu al geïntimideerd door de blonde man. Hij is korter dan Adam maar zijn blik staat gevaarlijk.

Daar zie ik Hunter al zitten en de blonde man komt ook binnen. 'Dat duurde lang' merkt die scherp op.

'Jij belde laat en ik moest nog wat regelen' antwoordt Adam kortaf.

'En wat moet zij hier' vraagt de man duidelijk geïrriteerd waarna ik onzeker naar de grond staar. 'Ik had geen tijd om haar weg te brengen' mompelt Adam terwijl hij zijn schoenen uittrekt.

'Omkleden en opwarmen, je hebt nog 10 minuten' zucht de man. Adam begint met omkleden wat mij de andere kant op doet kijken.

'Geef me 1 pil Ryan! Ik ga dood' vraagt Adam de man die blijkbaar Ryan heet. Hunter stapt op me af en zegt: 'ga maar zitten!'

Ik luister en plof langzaam op het bankje neer. 'Hayes kappen met dat gezeik' roept de man boos. Terwijl hij een donkere blik op Adam gooit.

'Mongool' fluistert Adam duidelijk gefrustreerd waarna hij de ruimte verlaat. 'Wat deed jij bij Adam' vraagt Hunter me nieuwsgierig.

'Ik was bij zijn zusje' antwoord ik hem. Hunter heb ik altijd minder eng gevonden dan Adam. Ook al zijn ze beste vrienden, tenminste dat denk ik,   Hunter doet altijd aardiger. En hij lijkt minder gevaarlijk. Al zal hij ook de braafste niet zijn.

Hij knikt begrijpelijk. 'Wat moest hij regelen' vraagt hij door.

'Hij moest nog met ene Inez praten' antwoord ik. Dat ik denk dat zij zwanger is van Adam zeg ik niet. Dat mag hij zelf vertellen.

'Breng haar naar huis Hunt' zegt Adam terwijl hij tegen de deuropening leunt. 'Ik ga niet weg voordat jij hier klaar bent' gaat zijn vriend er tegen in.

'Dan wacht je hier met haar, niemand komt erin niemand gaat eruit' commandeerdt hij op een toon die laat merken dat hij niet wil dat het anders gebeurt.

'Ik wil je zien winnen bro' zucht Hunter. 'En ik wil eigenlijk ook wel kijken' waag ik dan te zeggen.

'Gaat niet gebeuren, dit is geen plek voor jou' mompelt hij waarna hij zich weer omdraait.

Hunter pakt zijn telefoon tikt wat en wacht dan. 'Joo met Antonio wat moet je' klinkt er dan door de luidspreker.

'Adam gaat zo vechten in de hoogste gezeik' antwoord Hunter. 'Whaaaat! Daar vecht Frank toch' roept de stem die blijkbaar van een Antonio is.

'Je weet toch dat hij zijn been heeft gebroken. En je weet dat Ryan dom is dus die vergat dat toen die een deal maakte' lacht Hunter.

'Waar is het en wanneer' vraagt de stem snel. 'Club Mike, binnen nu en 5 minuten' zegt Hunter en hij hangt weer op.