Zware Jongen

31. Ze wil mij

Pov Adam

Met mijn ogen gesloten lig ik op mijn bed. Ik ben moe, sinds dat gedoe met Felix slaap ik beroerd. Ondertussen is het ook al twee weken later en is Felix al thuis. Hij geneest redelijk.

In de verte hoor ik Isabels stem. Ze is weer met Joy. Maar Joys kamerdeur staat open en de mijne ook. Ik kan ze dus verstaan als ik een beetje moeite doe. Ik vraag me af of ze dat doorhebben.

Isabel is hier tegewoordig vaak. Zeker sinds Joy weer bij mij woont. En anders is ze wel bij Angela. Ze lijkt ineens wel besties te zijn geworden met Inez. Het irriteert me. Want hoe mooi ze ook is haar aanwezigheid maakt me onzeker.

Ik voel me raar, ik kan niet honderd procent helder denken of me concentreren. Ik ben steeds afgeleid door haar. En daarnaast voel ik me ineens de meest nutteloze slungel op aarde.

Ze is gewoon mooi. Door het warme weer van de laatste tijd heeft ze een mooi bruin tintje gekregen. Haar blonde haar valt altijd mooi rond haar gezicht en haar groene ogen lijken altijd te stralen in het licht.

En als ze lacht vormt er in haar rechterwang een klein kuiltje. En haar tanden staan gewoon netjes recht en zijn wit, maar niet te wit.

Verder is ze gewoon mooi met een mooi figuur. En is ze nog mooier als ze zich concentreert in de les. En dit alles weet ik omdat ik al te vaak naar haar heb gestaard. Met te vaak bedoel ik TE vaak.

Ineens hoor ik Joy een vraag stellen. 'Vind je Adam leuk?' hoor ik. Mijn hart begint sneller te kloppen en voorzichtig sta ik op.

Zo zachtjes als mogelijk verplaats ik mezelf naar de deur van Joys kamer. Isabel is nog steeds stil.

'Leuk leuk bedoel ik, je kan eerlijk zijn want ik vertel niets door' gaat Joy verder. Ik kijk voorzichtig om het hoekje en zie ze samen op het bed zitten. 'Misschien' is Isabels antwoord, ik zie haar wangen rood kleuren.

'Eerlijk zijn' dwingt Joy. 'Ja, maar dat mag hij niet weten' zucht ze dan. Mijn hart staat even stil.

Het enige wat ik nu wil doen is op haar af rennen en haar zoenen maar dan komt weer een stemmetje in mijn hoofd.

De stem die me verteld dat het niet kan. Dat ik het haar niet aan kan doen. 'Holy shit' hoor ik haar naar adem happen. Ik was even vergeten dat ik in de deuropening stond.

Ik zie haar wangen nog roder worden waarna ze naar de grond kijkt. Joy kijkt me lachend aan. Ze lijkt erg tevreden te zijn met de situatie.

'Ga maar even buitenspelen' zeg ik Joy. Ze loopt met een grote grijns op haar gezicht de kamer uit.

'H-het was zegmaar niet de bedoeling dat je dat hoorde' stottert Isabel die zich duidelijk ongemakkelijk voelt.

Ik leun tegen de muur en kijk kort naar haar. Snel maak ik mijn beslissing. Ik ga doen wat ik moet doen, maar niet wil doen.

'Ik begrijp je, maar het kan niet' zucht ik. Ze kijkt verbaasd op en kijkt me vragend aan.'Het kan niet, ik ben niet de juiste persoon voor jou' probeer ik het duidelijker te maken.

'Wacht! Wat?' vraagt ze ongelovig met nadruk op het woordje. 'Dat ik nooit zou willen dat je met iemand anders gaat dan mij' vertel ik.

Op haar gezicht staat nog steeds een ongelovige blik. Maar er verschijnt een klein glimlachje.

'Maar het zou niet werken, ik zou je kwetsen. Er zijn betere jongens voor jou'

De glimlach verdwijnt weer. Alles wat ik nu doe gaat in tegen wat mijn hart zegt. Maar mijn hoofd vertelt me weer dat dit het beste is om te doen. Ik ben nog nooit zo onzeker geweest over een beslissing.

'D-dat geloof ik niet' stamelt ze. 'Kijk naar mijn leven!' roep ik uit.

'Ik word vader, ben nog steeds verslaafd, verdien mijn geld illegaal, vrienden moeten kogels opvangen voor me, ik kan niet normaal met mijn zusje omgaan. Is dat nog niet genoeg bewijs dat mijn leven niet is wat je moet willen?' vraag ik ongelovig. Het doet me pijn dat dit het enige is wat ik haar te bieden heb.

Isabel staat op en komt voor me staan waardoor ik naar beneden moet kijken. 'Dat besef ik, maar ik kies hier voor' zegt ze me recht in de ogen aankijkend.

'Het gaat je kapot maken, dat wil ik niet op mijn geweten hebben. Want alle rare dingen in mijn leven gaan nog steeds door' vertel ik haar. Waarom begrijpt ze niet dat ik dit doe voor haar?

'Je bent er bang voor en dat snap ik, maar we kunnen dit proberen. Als we het niets een proberen zullen we het nooit weten' zegt ze terwijl ik probeer niet naar haar groene ogen te kijken.

'Je begrijpt dit niet! Ik wil je niet gaan kwetsen maar dat gaat wel gebeuren' zucht ik gefrustreerd. Ze maakt het me zo moeilijk.

'Je hebt me gewaarschuwd, maar ik wil het proberen en je een kans geven. En gaat het fout dan is dat mijn probleem' zegt ze me terwijl ze smekend aankijkt.

Ik kijk weg. 'Dat zie je dan niet meer zo' protesteer ik. 'Waarom zeg dat je me niet met iemand anders wil zien en vervolgen wil je niet met mij. Je kan niet verwachten dat ik puur voor jou de rest van mijn leven alleen blijf' zegt ze.

'Geloof me binnen een week zou je spijt hebben dat je niet iemand anders koos' vertel ik haar. Ze snapt me gewoon niet.

'Ik wil niemand anders, ik wil jou! Wat er ook gaat gebeuren, we komen er wel' vertelt ze me terwijl er al een traan op haar wang ligt.

Ik kan dit niet. Ik kan dit gewoon niet. Ik wil dit gewoon. Eindelijk laat ik het gevoel in mijn hart over het stemmetje in mijn hoofd heengaan.

'Oh fack it!'

Ik buig naar voren en druk mijn lippen ruw op de hare. Mijn armen sla ik om haar heen en ik trek haar dichter naar me toe.

Ik voel haar zachte lippen op de mijne en voor even verdwijnt alles naar de achtergrond. Het snelle kloppen van mijn hart is het bewijs dat dit is wat ik wil. Dit en niks anders.

Na een tijdje trek ik me langzaam terug. Isabel laat haar hoofd tegen mijn schouder vallen en zo staan we tegen de muur.

'Je weet zeker dat je dit wilt?' vraag ik een voor de laatste keer. Ze tilt haar hoofd op en kijkt me vrolijk aan. 'Was dat nog niet duidelijk?'

Hierna komt er nog een deel en daarna de epiloog en dan is 'zware jongen' alweer afgelopen. Ik ben bezig met een deel 2. Iets wat ik best wel spannend vind omdat ik geen idee heb of dat wel gelezen gaat worden.

Maar het is nog lang niet af maar ik hoop al wel snel na de afloop van dit boek al wat delen te kunnen plaatsen. Maar dat horen jullie allemaal nog wel. Anyways thanks voor alle reads, het maakt me echt blij om te zien dat mensen mijn boeken willen lezen❤