Zware Jongen

Epiloog

Pov Isabel

Ik zit met Inez en een ander meisje te praten. Ze heet Ava. We zitten onderaan Adams flat met een groepje jongeren.

Ik verschuif even en merk meteen mijn spierpijn op. 'Gosh! Ik heb spierpijn' zucht ik. 'Hoezo dat?' informeert Ava. 'Ik heb gesport met Adam, en dat was echt zwaar' zucht ik.

'Ja dat moet je niet doen, de laatste keer dat ik dat deed was ik een paar dagen dood' lacht Inez. 'Dat merk ik nu' grinik ik.

'Maar sport jij nooit?' vraagt Ava. 'Letterlijk nooit, alleen gym op school' vertel ik eerlijk. 'Je ziet er goed uit voor iemand die niet sport' complimenteert ze me.

'Dankje' glimlach ik. 'Maar wanneer ga jij naar dat appartment?' vraagt Ava aan Inez. 'Volgende week mag ik er in' vertelt ze.

'Ga je er helemaal alleen wonen?' vraag ik haar. 'Nee Evita gaat mee, en de baby natuurlijk' vertelt ze.

'Heb je nooit spijt van je beslissing?' vraagt Ava voorzichtig. 'Nee, ik ben jong maar ik denk dat ik het wel aan kan' zegt Inez zelfverzekerd. En ik geloof daar ook in.

'Ik zou er niet aan moeten denken' bekent Ava. 'Jij wel?' informeert ze bij mij. 'Ik weet het niet, niet nu maar ik wil ook geen dertig zijn' antwoord ik.

'Ik denk ook niet dat Adam nu twee kinderen tegelijk wil' lacht Ava. Automatisch kijken meteen alledrie in zijn richting.

Hij zit met een aantal jongens. 'Dat is HET groepje binnen deze groep' lacht Inez.

'Maar echt, Adam, Hunter, Felix, Mo, Sabir, Danilo en Miguel' zegt Ava. 'Hoe is Hunter hier gekomen?' informeer ik. Hij woont helemaal niet hier.

'Adam nam hem een keer mee, en wij vonden hem ook gewoon leuk' legt Ava uit. 'Heel leuk' grijnst Inez. We kijken nog een keer in de richting van de jongens.

Ineens zie ik Adam lachen. Niet glimlachen of grijnzen. Echt lachen, hard lachen. Ik dacht dat ik al compleet voor hem was gevallen maar nu ik dit zie val ik opnieuw voor hem.

Ik heb hem nog nooit zien lachen, nooit zoals dit. En hij is echt nog veel knapper als hij lacht. Ik draai me weer naar Inez en Ava en zie ook hun blikken verbaast staan.

'Z-zag ik dit echt?' stamelt Ava. 'Adam lachte weer?' zegt Inez ongelovig. 'Hij heeft al 3 jaar niet zo gelachen' mompelt Ava.

'Wat?' vraag ik ongelovig. 'Sinds dat gedoe met zijn ouders heeft hij niet meer gelachen' verduidelijkt Inez. 'Niet meer zoals dit' voegt Ava toe. 'Wow' zeg ik verbaast. 'Je hebt hem zoveel veranderd' zegt Inez.

'Ik heb niks bewust gedaan hoor' zeg ik nog steeds in de war. 'Sinds de dood van zijn ouders lachte hij niet meer zoals vroeger, Adam lachte vaak. Toen niet meer' zegt Ava.

'Net als zijn haar, compleet heilig. Na zijn moeders dood mag niemand dat aanraken, anders krijg je klappen' voegt Inez er aan toe.

'W-wat zei je?' vraag ik ongelovig. Ze herhaalt haar woorden. 'Ik heb zijn haar al een paar keer aan geraakt, zelfs voordat we iets hadden' beken ik.

'Oh my god' roept Ava uit. 'Je bent mijn droom Ies! Mijn droom' lacht Inez.'Jij bent Adam echt aan het veranderen'

'Dankjewel daarvoor, hij had het nodig' voegt ze er nog aan toe. Ik weet even niet wat ik moet zeggen. Dit verbaasd, nee schockeert me. Heb ik echt zo'n grote invloed op hem. Ik kijk nog een keer zijn richting op en vang zijn blik.

Hij glimlacht naar me en zijn bruine ogen staan helder. Vrolijk glimlach ik terug. Ik heb nog veel vragen en verwarringen.

Maar het is oké, ik ben gelukkig. En Adam lijkt dat ook weer redelijk te zijn. En op een bepaald momemt zullen mijn ouders ook wel zien dat we samen horen.

Alles staat even op de achtergrond. Adam is verandert. Hij zal bepaalde dingen nooit anders gaan doen maar hij heeft geleerd van de afgelopen periode.

En ik besef ook wel dat niet alles rozengeur en manenschijn gaat zijn. En zullen nog wel meer heftige dingen gebeuren. Maar ik ga er voor vechten.

Ik ben gevallen voor deze jongen, harder dan ik ooit voor mogelijk heb gehouden. Maar het kan me op het moment helemaal niks schelen. Ik ben gelukkiger dan ooit de afgelopen jaren. En dat heb ik dan weer aan hem te danken.

The end.....

Binnen 2 weken hoop ik het eerste deel van het vervolg te plaatsen, maar dan plaats ik hier wel een berichtje. Anyways bedankt voor het lezen, dat betekent veel voor me.

Ik heb alleen nog een cover nodig voor het vervolg. Als er iemand is die het leuk vind er één voor me te maken hit me up, want ik ben er zelf niet echt goed in.

Fijne dag verder,
I love you all❤