Zware Jongen

19. Echte ruzie

Pov Isabel

Hunter en ik staan voor de school van Joy te wachten. Het is een redelijk oud gebouw.

Hunter vertelde me net dat de 4 wijken wel samen naar de basis en middelbare school gaan en dat zorgt voor vele conflicten.

De basischool staat naast het middebare school gebouw. 'Waarom gaat Adam dan niet hier naar school?' vraag ik.

'Zijn baas wil dat niet' is zijn antwoord. Ik kijk hem niet begrijpend aan. 'Hij wil dat Adam goed onderwijs krijgt, en vind dat het op onze school beter is'

Ik schud een beetje verbaasd mijn hoofd. Dan zie ik Joy de school uit komen.

Ze ziet mij en Hunter staan en draait snel haar hoofd om en wil wegrennen. 'Joy wacht!' roep ik.

Ze rent door en snel trekt Hunter een sprintje in haar richting. Hij grijpt haar bij haar arm en ze kijkt hem boos aan. 'Laat me los!' hoor ik haar zeggen.

Ze praten even en komen dan toch samen dichterbij. Wel krijg ik nog een dodelijke blik.

'Waarom ben je boos op mij' vraag ik voorzichtig. Ze zegt niks maar kijkt nog steeds boos.

'Joy! Wat is er?' vraagt Hunter haar. 'Ze wilde mij toch niet zien?' zegt ze bitchy zonder mij aan te kijken.

'Wat? Heeft Adam dat gezegd?' vraag ik geschrokken. Ze knikt. 'Joy dat is niet waar!' roep ik ongelovig uit. Ik voel een agressie naar Adam opkomen. Wat een sukkel is het ook.

'Wat een te-' begint Hunter. Ik geef hem een blik dat hij stil moet zijn. 'Dus je vind mij wel lief?' vraagt Joy me met een trilling in haar stem. Ze is duidelijk van slag.

'Natuurlijk lieverd' glimlach ik waarna ik haar in mijn armen trek. Ik voel haar kleine schouders schokken.

Na een tijdje kalmeert ze. 'Kom we gaan naar Angela' stelt Hunter voor. Hij tilt Joy op zijn motor en haalt hem van de standaard. Wij lopen beide naast de motor terwijl ik met Joy praat en haar wat verder kalmeer.

~~

'Wat is er liefje?' vraagt Angela bezorgd als ze de rode ogen van Joy ziet. 'Adam heeft gelogen tegen me' snikte het meisje terwijl ze zich in de armen van Angela wierp.

Inez staat naast haar en kijkt verbaasd. Ook Angela geeft mij en Hunter een verbaasde blik.

'De klootzak heeft Joy verteld dat Isabel haar niet meer wilde zien en dat ze haar niet leuk vond' sist Hunter.

Angela's ogen worden groot. We stappen naar binnen en ze zakt op een bank neer met Joy in haar armen.

Ze streelt langzaam over haar haren en haar schouders stoppen met schokken.

'Vertel eens Joy, wat is er allemaal gebeurd?' vraagt ze het meisje.

'V-voor dat ik naar school moest zei Adam ineens dat I-isabel had gezegd dat ze niet meer met me om wilde gaan. O-omdat ik niet leuk was' verteld Joy hakkelend.

'Hij kwam vanmorgen naar mij toe. Ik mocht niet meer met je omgaan, dat zei hij' vertel ik.

'Ga maar even naar de kamer van de meiden Joy, Julieta zal zo wel komen' glimlacht Angela naar Joy.

Ze klimt van de bank af en loopt weg. 'Heb je een idee waarom hij dat zei?' informeert Angela.

Ik schud mijn hoofd. 'Nee, het enige wat hij zei was dat ik niet meer met haar om moest gaan'

Pov Adam

Boos geef ik nog meer gas. Met hoge snelheid vlieg ik door de straten. Isabel is met Hunter vertrokken.

Niet richting zijn huis maar richting de wijk. Waarschijnlijk om naar Joy te gaan.

Ik rem af voor de school en stuur mijn motor het plein op. Daar zie ik het broertje van Mo zitten.

Hij kijkt me vol ontzag aan. 'Soufiane, heb jij Hunter gezien?' vraag ik hem kort.

Het jongetje knikt. 'Met een meisje' is zijn antwoord. 'Gingen ze met Joy weg?' informeer ik.

Weer knikt hij. Ik geef weer gas en stuur mijn motor nu naar Angela. Inderdaad staat voor de flat de motor van Hunter.

Ik trek een kort sprintje de trappen op en gooi de deur open die altijd van slot is.

Meteen kijken een aantal mensen me aan. Angela, Inez, Hunter en Isabel. En ze kijken niet vrolijk.

'Waar is Joy?' vraag ik kortaf. 'Ze gaat niet met jou mee' is Angela's duidelijke antwoord.

Ik loop verder omdat ik vermoed dat ze in de slaapkamer van de meiden is maar Angela gaat voor de deur staan.

'Ik denk niet dat ze met je wil praten, en jij moet mij nogal wat uit gaan leggen' zegt ze boos.

'Het is MIJN zusje ja!' roep ik, boos dat ze me tegenhoudt. 'Je liegt tegen je eigen zusje terwijl je weet dat je haar daar mee kwetst! Het is geen klein leugentje over of je wel of niet het laatste koekje op hebt! Je wist dat je Joy hier pijn mee deed' verwijt ze.

'Het is beter voor haar' gooi ik er tegen in. 'Is dat zo?' Ze kijkt me fel aan. 'Ik heb niet het idee dat Isabel een slechte invloed op haar heeft'

Gefrustreerd sta ik voor haar. Ze begrijpen me niet. Ze begrijpen het gewoon niet.

'Je hebt nu lang genoeg het drugs excuus gebruikt Adam, ik wil dat je vertrekt en pas terug komt als je me kan vertellen waarom je je gedraagt als een klootzak' roept ze duidelijk boos.

'Dat kan je niet maken! Het is mijn zusje' roep ik boos. Ze kan mijn zusje niet van me afpakken. Ik kan dit niet laten gebeuren.

'Ik kan alles maken, en nu wil ik dat je gaat' zegt ze met een kalmte die me alleen maar bozer maakt.

'Ik was hier altijd welkom omdat ik een kind van Rosa was, weet je nog' herinner ik haar aan haar woorden van een tijdje terug.

'Je moeder had nu ook boos geweest. En begrijp me goed, ik hou van je maar nu moet ik Joy beschermen want ze is nog te jong om jou gedrag aan te kunnen' vertelt ze me met een donkere blik.

Mijn boosheid groeit steeds meer. 'Adam volgens mij word het tijd dat je gaat' zegt Hunter rustig.

Ik draai me naar hem toe en geef hem een dodelijke blik. 'Vrienden steunen elkaar, lekkere vriend ben jij' verwijt ik hem. Ik heb zin om de hele kamer overhoop te trappen.

'Een broer liegt niet tegen zijn zusje' is zijn rustige antwoord. Ik stap dreigend op hem af maar Isabel pakt mijn pols beet.

'Maak het nou niet ingewikkelder dan het al is' zegt ze. Ze kijkt me indringend en tegelijkertijd smekend aan en ik kijk gelijk weg.

Ik ruk mijn pols los en loop naar de deur. Ik open hem en smijt hem met al mijn kracht weer dicht.