Bionicle Blood

Hoofdstuk 8

“Ik heb te horen gekregen dat er bij NonAmo pilletjes en zo op je getest zijn en dat er niks gebeurt is.” Zegt Ianta. “Ja dat klopt.” Antwoord ik. “Ik denk daarom dat je ook iets van helende krachten hebt.” Ik denk na en merk dat ze best wel eens gelijk zou kunnen hebben. “Wat ik wil proberen is een sneetje in je hand maken en kijken hoe snel het geneest. Is dat goed?” “Oke is goed, maar ik wil het wel zelf doen.” Ianta geeft me een scherp mesje. Ik maak een sneetje op de rug van mijn hand. Er stroomt een heel klein beetje bloed uit en meteen daarna is het weer weg. Mijn hand ziet er gewoon uit alsof ik er nog nooit in gesneden heb. Ianta en Lisa kijken me vol ongeloof aan. Mijn ogen worden groot “oke dat is gewoon heel erg stoer.” Ianta en Lisa knikken. Ianta herstelt zich weer en zegt “dan gaan we dat even opschrijven en gaan we daarna verder met andere dingen.”

Ianta schrijft alles op en we gaan verder. “We gaan nu kijken of we je geheugen terug kunnen krijgen” “hoe?” Vraagt Lisa ineens. “We gaan naar een psycholoog.” We lopen de gang weer op met de bewakers achter me aan voor als ik wil ontsnappen. We komen een kamertje binnen met een lig stoel en een bureau waar een man aan zit. Hij heeft een zo’n rond brilletje op het puntje van zijn neus staan. Hij is ook klein maar smal. Hij is ook kaal. “Hallo Indy. Ik ben professor Garden.” “Hallo garden.” Zeg ik beleeft. Lisa begint achter mij te gniffelen. “Betekent garden niet tuin?” Garden kijkt haar geërgerd aan. “Ja, heb je daar problemen mee?” “Nee, ik vind het alleen een beetje heel erg grappig.” Door dat antwoord moet ik ook een beetje lachen. “Wat is je naam?” Vraagt Garden aan Lisa. “Nou, professor Tuin, mijn naam is Lola.” Ik begin hard te lachen. “Wat is daar grappig aan mevrouw Indy?” Nu moet ik zo hard lachen dat ik begin te tranen. Garden trekt een wenkbrauw op. “Lola kun jij even gaan?” “Wie is Lola?” Vraagt Lisa. Nu moet ik nog harder lachen, ik krijg er bijna buikpijn van. “Lisa ga maar, ik wil geen problemen met de F.B.I.” Zeg ik als ik een beetje bijgekomen ben. “Lisa?” Vraagt Garden. “Ja, Lisa.” Antwoord Lisa. Garden wordt een beetje rood. Ik weet niet of dat komt omdat hij boos is of omdat hij zich schaamt. Lisa loopt de deur uit samen met Ianta. Ik hoor Ianta hier nog lachen. Waarschijnlijk heeft Lisa haar alles verteld.

“Laten we verder gaan.” Zegt Garden. Weer moet ik een beetje lachen. Garden kijkt geërgerd. “Ga maar zitten in de stoel.” Hij wijst naar de lig stoel. Ik ga er lekker in liggen. Het scheelt niet veel of ik val in slaap. “Sluit je ogen en denk aan vroeger.” Ik sluit mijn ogen en denk. “Je moet nu een paar vragen beantwoorden. Hoe heet je? En blijf aan vroeger denken.” “Ik heet Indy.” “Hoe heette je vader?” Ik moet een snik onderdrukken “Roger.” “Hoe heette je moeder?” Nu begin ik een beetje te snikken. “Elena.” “Waar ben je vroeger groot gebracht?” Ik begon een beetje in te dommelen. “In een of ander laboratorium.” “oke en ga nu maar slapen.” Ik dommel in.

Ik loop door een gang. Hier ben ik al eens eerder geweest. Ik zie een meisje in een stoel liggen. Ik ben dat meisje. Er staan allemaal mensen om mij, in de stoel, heen. Over ligt bloed. Volgens mij zijn ze de chip aan het implanteren. Op eens sta ik ergens anders. Er staan twee mannen bij een scherm. Alles is gebombardeerd. “We moeten haar geheugen wissen en de chip uitzetten.” zegt een van de mannen. “Dan vermoorden we haar.” “we moeten het proberen! Anders stelen ze onze technologie en zij gaan daar iets heel slechts mee doen!” De man drukt op een knop en ik voel een pijnscheut. Ik zit nu op een bank in de woonkamer. Dit is mijn oude huis! Ik loop wat rond en hoor mijn vader en moeder. Ik loop naar de keuken en blijf voor de deur staan om te horen wat ze te zeggen hebben. “We moeten haar weg doen!” Schreeuwt mijn vader. “Ik weet het maar ik kan het niet. Het is wel onze dochter.” Zegt mijn moeder snikkend. Mijn vader word ietsjes rustiger. “Ze is niet meer ons kind. Wie weet wat Techniko met haar gedaan hebben.” Mijn moeder moet nu nog harder snikken en ik nu ook. “Oke.” Fluistert ze nu en barst in huilen uit. Ik wil haar vasthouden maar het kan niet.

Ik word wakker en ik barst in huilen uit. Lisa komt binnen gerend met Ianta. “Wat is er gebeurt?” Vraagt Lisa bezorgd. Ik herinner me alles nu en moet nog harder huilen. Lisa trekt me naar haar toe. Ze omhelst me. Als ik ben uitgehuild zeg ik: “Het was Techniko.” Garden komt binnen en hoort de naam Techniko. Ik zie dat hij zich doodschrikt. “Wat is er met Techniko?” Vraag ik Garden nu bloedserieus. “Nou, niet schrikken maar het is een bedrijf. Ze waren gespecialiseerd in technologie. Ik wist niet dat ze al zo ver waren. Dat wist eigenlijk niemand. Op een dag werden ze aangevallen door een ander bedrijf die de technologie van Techniko wilden. Alles is daardoor verloren gegaan, de technologie, alles wat ze gedaan hebben of gemaakt hebben. Iedereen dacht eigenlijk dat ze niet eens wisten hoe ze een föhn moesten maken, maar het blijkt nu dus dat ze al zo ver waren om iemands geheugen te wissen.” “Dat wisten ze niet zeker want ze hadden mij als proefpersoon uitgekozen en toen ze mijn geheugen moesten wissen zou ik dood kunnen gaan. Dus ze wisten niet zeker of ze het konden.” Zeg ik. James is ook gekomen en heeft nu alles verteld gekregen door Ianta. James knikt en loopt naar mij toe. “Indy alles komt goed en ik heb goed nieuws. Er is een kamer voor je klaargemaakt en nu kun je samen met Lisa in een appartementje hier slapen.” Ik knik, nog steeds niet in staat om een woord uit te brengen. Lisa en Ianta begeleiden mij naar ons nieuwe appartementje. We komen binnen we staan in een luxe kamer met een bank, een tv en zelfs een boekenkast! We lopen naar een andere deur. Erachter staat een tweepersoons bed met kasten. De kasten zijn helaas leeg. Ianta zegt “wij hebben hier in deze basis een aantal kleding zaakjes daar kunnen jullie kleren pakken en in deze kasten hangen.” We gaan via de slaapkamer naar de badkamer. Er staat een luxe bad en een douche met de wc. Als laatste gaan we naar de keuken. Er staat een fornuis met allemaal kastjes met eten. Na de rondleiding gaat Ianta weer. Ik ga meteen in bad. Het water is heerlijk warm. Na het bad ga ik slapen samen met Lisa.

Ik sta weer in de gangen van Techniko. Ik loop naar een vrijwillige deur en maak hem open. Ik zie een mooie leeuw staan. Het is een vrouwtje. Er staan mensen omheen met zwepen. Na een paar seconden veranderd de leeuw in een mens. Het is Lisa.

Schreeuwend word ik wakker. Ik zie door een raampje dat het al ochtend is. Lisa ligt naast mij gewoon in mens vorm. Zou Lisa echt in een leeuw kunnen veranderen? Of in andere dieren? Lisa word wakker en draait zich om naar mij. “Ben je al wakker?” Vraagt ze met een slaperige stem. “Ja en ik heb heel raar gedroomd.” Lisa is nu klaar wakker en legt haar hand in mijn hand. “Wil je het vertellen?” “Het ging over jou jij kon in een leeuw veranderen!” Lisa kijkt me nu met open mond aan. James komt binnen rennen met een pistool in zijn handen. “Wat is er aan de hand?!” zegt hij. Lisa en ik kijken hem geschokt aan. “Ik heb vannacht weer gedroomd…?” “oo… ehh…sorry…?” stottert James. Hij stopt het pistool snel terug in zijn riem. “Vertel.” Zegt hij met een rood gezicht. “Ik droomde dat Lisa in een leeuw kon veranderen.” James kijkt even versuft, maar hersteld zich. “Dan zetten we ook een parcour voor haar op om te kijken of ze dat ook echt kan.” James kijkt naar Lisa. Hij zie dat Lisa nog steeds met grote ogen en open mond naar mij aan het staren is. “Maar omdat ik over Lisa heb gedroomd zetten we een heel parcour voor haar en mij op?” vraag ik vol ongeloof aan James. “Ja, waarschijnlijk was dat andere van wat je gedroomd hebt waar dus we kunnen het proberen.” “Oke.” We lopen naar de zaal toe. Het parcour staat klaar. Ik kan mijn ogen niet geloven…