Bionicle Blood

Hoofdstuk 9

Ik staar naar het parcour. Het ziet er best lastig uit. Je moet natuurlijk beginnen bij de start. Je rent in een rechte lijn naar een auto waar je overheen moet springen. Dan komt er een tunnel. Helemaal gevuld met water waar je doorheen moet. Als je erdoorheen bent moet je een ravijn over met een balk. Hij is ongeveer net zo breed als je voet en dan nog dunner. In die kloof zitten robot krokodillen. Als je van de balk af stapt moet je een kast over van ongeveer 5 meter hoog. Daar moet je dus op klimmen. Als je boven bent moet je gewoon meteen naar beneden springen. Van 5 meter hoog!  Als je beneden bent ben je gefinisht. “Wat vinden jullie ervan? Is het wat?” Vraagt James. Lisa en ik kunnen allebei geen woord uitbrengen dus knikken we allebei hevig. James grinnikt. Ianta loopt naar voor en duwt ons vooruit. “Ga maar bij de start staan. James telt dan af en dan mogen jullie beginnen. Succes!” James begint met aftellen “3, 2, 1, GO!!”

We sprinten allebei meteen naar voren. Ik schrik me dood als ik langs me kijk. Lisa is ineens in een cheeta verandert! De cheeta/ Lisa lacht naar mij, tenminste dat denk ik. Ik heb een cheeta namelijk nog nooit zien lachen. Wat raar is, is dat ik haar bij kan houden! We rennen met een rotvaart naar de auto en springen er overheen. Wat ik niet had gezien was dat het niet een auto was, maar 3. Toch springen Lisa en ik er in een keer overheen. We rennen verder naar de tunnel met water. Lisa springt het water in, verandert in een otter en zwemt als een speer weg. Ik duik het water in en probeer ook zo snel mogelijk te zwemmen. Ik zou snel kunnen maar hier was overal zeewier, waar ik in bleef haken. Shit! Ik blijf haken met mijn voet. Hoe hard ik ook trek ik kom niet los. Ondertussen is mijn adem ook bijna helemaal op. Na ongeveer een minuut hou ik het niet meer en haal ik adem. Ik stik niet! Ik kan onder water ademen! Ik word weer een stuk vrolijker. Ik bedenk me nu pas dat ik een zakmesje in mijn broekzak had. Ik haal het eruit en snij me los. Snel zwem ik (ademend!) verder. Aan het eind klim ik uit het water en schreeuw naar James: “Ik kan onder water ademen!!” Hij kijkt me met grote ogen aan en schrijft het op een blokje. Ik ren letterlijk het bruggetje over en spring meteen 5 meter omhoog op de kast. Dit is echt super stoer! Op de kast staat Lisa die haar met angstige ogen aan maar glimlacht daarna. “Ik dacht dat je verdronken was!” “Nee, het blijkt dus dat ik ook onder water kan ademen!” we knuffelen elkaar stevig. Daarna laat Lisa los grijnst naar me en zegt: “ik zie je bij de finish.” Ze verandert in een vogel en duikt naar beneden. Oke nu is het mijn beurt. Ik kijk angstig naar benden. Ik durf eigenlijk niet, maar als ik iets breek heelt het toch weer snel. Denk ik met een grote glimlach op mijn gezicht. Ik spring met mijn ogen stijf dicht. Geen idee waarom, maar als ik eigenlijk de grond had moeten raken (ik heb hem nog niet geraakt) open ik mijn ogen. Ik vlieg! Voorzichtig vlieg ik naar beneden, waar iedereen me al staat op te wachten. Lisa komt naar me toe gerend en knuffelt me. ‘’Wow Indy, je vloog! Waarom wist ik niet dat jij kon vliegen?!” roept ze opgewonden. “Dat wist ik ook niet,” antwoord ik droog, “En waarom heb jij nooit vertelt dat je in dieren kon veranderen?” “Omdat ik dat ook niet wist,” antwoord Lisa net zo droog als ik. Ianta en James komen aangelopen. “Gaan jullie je maar omkleden in jullie appartementje en douche ook nog even. Wij komen jullie zo ophalen, we hebben een verassing,” zegt James. Lisa en ik glimlachen naar elkaar. We lopen naar ons appartement en gaan ons douche en omkleden.

Even later komen James en Ianta binnengewandeld in ons appartement. “Komen jullie?” zegt Ianta. “Waarheen?” vraag ik. “Tja, loop maar gewoon mee.” Lisa en ik lopen achter James en Ianta aan. We gaan naar een lift toe. James drukt en knopje in en we gaan naar beneden. Beneden gekomen stappen we de lift uit. We lopen in de gang en openen een deur.  Er staan een paar tafeltjes, en aan een paar tafeltjes zaten mensen te eten. “Ga maar ergens zitten, aan een lege tafel,” zegt Ianta. Lisa loopt direct naar een lege tafel. “Zullen we hier zitten?” zegt Lisa. Ianta en James knikken. We nemen plaats aan de tafel en er loopt een man naar ons toe. “Willen jullie de menukaart?” vraagt de man. Ianta glimlacht en knikt. Ik kijk Lisa verbaasd aan en zij kijkt me verbaasd terug. De man legt vijf ‘menu’ kaarten op de tafel. “Wat lijkt jou lekker?” vraagt James. Ik kijk James stomverbaasd aan. Er liggen vijf menukaarten op de tafel. Dan komt er een jongen aan onze tafel zitten. Hij heeft mooie bruine haren die langs zijn gezicht vallen tot net boven zijn schouders. Zijn ogen zijn ook heel mooi bruin, met een klein lichtje erin. “O ja haha, dat was ik vergeten te zeggen.” Onderbreekt James mijn gedachten. “Dit is Jack. We mogen niet alleen blijven zonder bewaking dus is hij er.” Hij heeft inderdaad een best wel gespierd lichaam. Hij kijkt me aan en glimlacht. Hij krijgt daardoor een kuiltje in zijn wang wat echt heel schattig staat. Hij zegt “aangenaam, hoe heet jij? Lisa of Indy?” Ik glimlach terug en zeg “ik ben Indy, aangenaam Jack.” Hij heeft een zachte stem niet zo’n zware stem maar ook geen piep stemmetje. Precies goed eigenlijk. Dan draait Jack naar Lisa en zegt “ aangenaam kennis te maken, Lisa.” “Aangenaam.” “dan kunnen we nu lekker gaan eten” zegt James en geeft iedereen een menukaart.

“Willen jullie een voorgerecht?” vraagt Ianta. Iedereen schud zijn hoofd. “Weten jullie al wat jullie willen eten?” Vraagt ze dan. “Ja, ik wil graag de salade.” Zeg ik. “Ik ook” zegt Lisa. Ianta kijkt naar Jack. “Ik heb al gegeten, ik wist niet dat we gingen uit eten.” Zegt Jack. Ianta kijkt James beschuldigend aan. “Oeps vergeten.” James grijnst. Ianta zucht “wat wil je eten James?” vraagt ze een beetje geërgerd. “Doe mij maar die haan.” Ianta knikt en roept de ober. Ze geeft de bestellingen door en het drinken. De man knikt en loopt naar de keuken. Jack zit naast mij en vraagt “hoe oud ben je eigenlijk?” “Ik ben 16, hoe oud ben jij dan?” “Ik ben 18.” “Wat doe jij hier dan hoor je dan niet hier buiten te zitten in een kroeg met vrienden?” Jack moet een beetje gniffelen wat eigenlijk ook best schattig is. “Dat mag ik eigenlijk niet zeggen, mijn identiteit moet geheim blijven. Ik bedoel maar de F.B.I.” Nu moet ik ook een beetje gniffelen.