Love maze(COMPLETED)

EIGHTEEN

"Pa San Isidran! San Isidran!!!"

Nanginginig ang mga brasong yakap kong dahan dahang tumayo sa upuang kinap-pwestuhan ko..

Napalinga pa ako sa ibang mga taong nakakasabay ko sa oras na ito..

Humangin ang pang umagang amihan, sanhi ng bahagyang paglipad ng buhok ko..

Nanginginig ang mga tuhod kong pinilit itong igalaw..

Ng natamos ang kahalayang ginawa saakin ni Javis ay kaagad itong dinalaw ng antok, na kinuha kong pagkakataon..

Kaylangan kong tumakas!

Kaylangan kong makalayo sa kanya..

Kaylangan kong magtago mula sa mga mata niya..

Napahinto pa ako sa gitna ng paglalakad ko at wala sa sariling napayuko at napapikit ng mariin ang mga mata..

Nagsimulang muling tumulo ang mga luha ko at piping lumuha..

"Aaahhh!! W-wag! Wag!! Maawa k-ka! Aaahh!!"

"Tama na.. tama na"

Halos hindi kuna marinig ang sariling boses dahil nilalamon na ako ng paghikbi ko..

"Miss are you al-"

"DON'T TOUCH ME!!"

wala sa sariling sigaw ko sa taong humawak sa balikat ko..

Takot ko itong hinarap...

Gulat, at nanlalaki ang mga mata nitong nakatitig sakin ang una kong nabungaran..

"B-bakit ka umiiyak?" Kalmadong tanong nito..

Pero kahit may pagka slang ang pagtatagalog nito ay bakas padin ang pag aalala sa boses ng binatang amerikano sa harap ko..

Halatang kano ito dahil nadin sa mga kulay asul na mata at literal na korte ng mukang amerikano..

Umiling lamang ako bago kinuha ang stroller at lakad papunta sa bus na papuntang san isidran..

Umupo ako sa may pangalawang huling upuan sa pandalawaang tao..

Nag intay pa ang dtiver at ang kundoktor ng mga pasahero..

At dinaman ganun kalakihan ang san isidran at wala masyadong naninirahan..

Wala masyadong pasahero ang sumakay..

Insakto ala Sais ng umaga umandar ang bus..

Na nag bigay ginhawa sa puso ko..

Tinanaw kulang ang labas habang may kabilisan ang bus na umaandar..

Pagod ang buong katawan ko at masakit ang sa pagitan ng mga hita ko, maging ang sikmura ko ay medyo mahapdi pa..

Pinilit kong pinigilan ang mga luhang nagbabadya nanamang bumagsak...

Nasa kalahating oras na ata ng bigla nalamang..

Dahan dahang umandar ang bus at huminto..

Nagtataka kaming napatingin sa harap..

Ang koduktor ay bigla nalamang nawalan ng dugo sa kanyang labi na nag pakaba sakin...

A-ano meron?

Napatingin halos lahat kami sa labas ng bintana at doon..

Sabay sabay kaming nagsipag singhapan...