🔥 Part 7 🔥

5.1K 238 20
                                    

Τ:"λοιπόν ο Αλέξ μας έχει πει τα καλύτερα και είσαι όπως ακριβώς σε περιέγραψε. Γύρο στο 1,70 με μακριά κόκκινα μαλλιά πολύ ωραίο σώμα και πολύ ζόρικη. Επισεις φωρας φαρδιές φόρμες και στενές μπλούζες με το μόνο ανοιχτόχρωμο τα άσπρα μποτακια σου. Ωραία μάτια με έντονα χείλη. Μπορώ να πω πως είσαι κούκλα. "εγώ είχα κόκκινησει.

Ν:" ευχαριστώ πολύ τον Αλέξ για τα καλά του λόγια και τον φίλο του για το κοπλιμέντο. "

Τ:" τίποτα "

Α:" λοιπόν θες? "λεει και μου δίνει το πακέτο του.

Ν:" Όχι έχω "βγάζω το πακέτο μου και ανάβω ένα τσιγάρο.

Σ:" και για πες... Πως και άρχισες το κάπνισμα? "ρωτάει και ο Αλέξ μου ρίχνει ένα βλέμμα συμπαράστασης.

Ν:" Εεε... Ει-είναι μεγάλη Ι-ιστορία"λεω και μου φεύγει ένα δάκρυ. Όχι ρε πουστη μου.

Σ:"έχουμε ώρα. Πες μας."

Α:"αστην ρε μαλακά αφού δεν θέλει. Γαματο. "

Σ:" καλάαα.."λεει κάπος ειρωνικα

Α:" Ναστια Ελα λίγο."λέει τραβοντας με από το χέρι λίγο ποιο μακριά.όταν φτάνουμε εκεί που δεν μας βλέπουν ποια οι άλλοι δύο.

Α:"είσαι καλά?" με ρωτάει γλυκά.και εγώ εγνεψα αρνιρικα και άρχισα να κλαιω με λυγμούς. Εκείνος με αγκάλιασε και με ήρεμουσε. Όταν ηρεμησα

Ν:" ευχαριστώ." είπα σκουπιζοντας κάποια δάκρυα από τα μάτια μου.

Α:"γιατί ρε μικρή?"

Ν:"γιατί είσαι πολύ καλός μαζί μου και δεν ξέρω καν το γιατί. Γιατί καταλαβενεις τι έχω σαν να είσαι αληθεινος αδερφός μου.γιατί είσαι το δεύτερο άτομο σε όλη μου την ζωή που το κάνει. Ούτε η μάνα μου δεν το έχει καταφέρει."ενας λυγμός μου ξεφεύγει στην θυμιση της Τζο και αρχίζω πάλι να κλαίω. Ενω ο Αλέξ με ξανά βάζει σε αυτήν την υπέροχη αγκαλιά που σε κάνει να νιώθεις τόσο ασφ- ΤΙ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΛΈΩ?! όχι ούτε καν.

Α:" ηρέμησε μικρή όλα είναι καλά τώρα. Σσσσ. Μην αγχώνεσαι. Είμαι εγώ εδώ. Μην κλαις αλλά. Έχουν περάσει πολα χρόνια, πρέπει να συμβιβαστείς με αυτό και να πας πάρα κάτω." λέει γλυκά και δεν σταματάει να με έχει αγκαλιά.

Ν:" μάλλον δεν θα το συνηθίσω ποτέ και θα κάνω σαν μωρό κάθε φώτα που την θημαμαι. Θέλω να είμαι σκληρή και να μην μασάω τίποτα αλλά αυτό είναι το μόνο πράγμα που με πονάει τόσο πολύ. Δεν αντέχω να κλαίω." λέω ενώ έχω βγει αλο την αγκαλιά του.

Anarchy Stepbrother Onde histórias criam vida. Descubra agora