Anarchy Stepbrother

🔥 Part 10 🔥

Alex's pov

Α:"ή εγώ έχω πάθη κάτι μαζί σου." λέω και σκιβω το κεφαλι μου  κοιτοντας το πατομα"δεν ξέρω ρε μικρή αλλά... Όταν σε βλέπω... Αυτό το χαμόγελο! Αυτά τα μάτια! Δεν μπορώ." λέω και την κοιτάω. "ξέρεις κάτι γαμα το"

είναι τα τελευταία λόγια πριν βάλω το ενα μου χέρι στο μάγουλο και το άλλο στην μέση της καθώς ενώνω τα χείλη μας σε ένα γλυκό αλλά παθιασμένο φίλη στο οποίο ανταπόκρινετε σχεδόν αμέσως. Την φιλαω αρκετά λεπτά και μετά ζηταω πρόσβαση στην γλώσσα της την οποία μου δίνει. Τα χέρια της σικονονται και περνάνε γύρω από τον σβέρκο μου και μετά από τα μαλλιά μου τα οποία τραβάνε ελαφρά. Όταν σταματάμε για να πάρουμε ανάσα ενονω τα μετοπα μας και κοιτάω βαθιά στα μάτια της, το ίδιο και αυτή. Όταν οι ανάσες μας ηρεμούν λίγο.

Α:"σ-συγνώμη" λέω και απομακρυνομαι.

Ν:"δεν - δεν πειράζει." λέει κι με πλεισιαζει. Σηκωνετε στις μητες των ποδιων της γιατί έχουμε διαφορά ύψους και ακουμπώντας το μάγουλο μου με φιλάει ξανά απαλά στα χείλη.

Α:"Ναστια... Δεν πρέπει... Είμαστε α-" δεν ολοκληρώνω την πρωταση μου γιατί με διακόπτει.

Ν:" Αλεξ δεν με νοιάζει.! Δεν με νοιάζει τι πρέπει. Με νοιάζει τι θέλω εγώ. Τι νιώθω εγώ σωστό κι για εμένα αυτό είναι το σωστό.αν όμως εσύ δ-" την διακόπτω λεγωντας

Α:" δνε είπα ότι δεν θέλω είπα ότι δεν πρέπει."

Ν:"που ποτέ για εσένα υπάρχουν πρέπει Αλέξ.?? Εσύ είσαι ένα άτομο που δεν ακούει κανόνες και τι του λενε οι άλλοι... Αλλα κάτι άλλαξε.. Έτσι? "λέει φανερά στεναχωριμενη

Α:" Όχι Ναστια δεν αλαξες τίποτα. Έτσι είναι απλά.... Χεστο. "λέω και την τραβάω κοντά μου φίλο τα αυτά τα βελούδινα ροζ χείλη της.

Φιλιομασται πολύ ώρα.

Ν:" Αλέξ. Είμαι πολύ χαρούμενη. Μετά από τόσο καιρό χαμογελάω αλήθεινα και αυτό μου το βγάζεις μόνο εσύ. Κανείς άλλος, είμαι χαρούμενη που σε γνώρισα και δεν θα άλλαζα τίποτα από όσα έχουν γίνει αν ήταν να σε γνωρίσω." λέει όση ώρα την έχω αγκαλιά και έχουμε σταματήσει το φίλη μας.

Α:" και εγώ. Είμαι ευγνώμων που είσαι στην ζωή μου. Ευχαριστώ.! "λέω τσφιγκοντας την περισσότερο απάνω μου.

Ν:" να ρωτήσω κάτι? "λέει και βγαίνει από την αγκαλιά μου." εμ-εμείς τ-ώρα τι εμ-εμαστε? Εννοώ... Είστε μαζί?" λέει αμήχανα.

Α:"κοίτα εγώ δεν είμαι της σχέσεις... "λέω και με κοιτάει ενώ με προσπερνεινα για να φιγει." αλλά με εσένα θα κάνω μια εξαίρεση" λέω και την κοιτάω χαμόγελοντας. Και αυτή τρέχει και σκαρφαλώνει πάνω μου και εγώ την κάνω σβούρες στον αέρα ενώ την αγκαλιάζω.