Anarchy Stepbrother

🔥Part 2🔥

Nastia's pov

Μπαίνω στο εστιατόριο φοροντας ένα μαύρο φόρεμα 2 παλάμες πάνω από το γωνατο για το οποίο τσακονομουν πολύ ώρα με την μαμά.

Δεν είμαι καθόλου χαρούμενη για την νύχτα γιατι θα χάσω την πορεία με τους αναρχικούς.

Όταν μπαίνω μέσα αντικρίζω ένα αγόρι με υπέροχα ματιά και από ότι καταφέρνω να δω μέσα από τα ρούχα του έχει ένα Γυμνασμένο σώμα. Γύρο στα 17 18  του χρόνια. Δίπλα του είναι ένας άντρα περίπου 45 χρόνων ο οποίος πλησιάζει την μαμά μου.

? :"γειά σου αγάπη μου" λειε και την φιλαει. Ιουυ

Ι:"για σου μωρό μου" ιστερα ο άντρας γυρνάει σε εμένα και και τηνωντας το χέρι του συστήνετε.

? :"γειά... Εγώ είμαι ο  Μάρκος.εσυ πρέπει να είσαι η Αναστασία"

Ν:"ναι απλά με λένε Ναστια" λέω και κοιτάω την μαμά μου για να τα ακούει και αυτή. Όλο Αναστασία με φωνάζει και με συστήνει. Είμαι έξαλλη με αυτό.

Μ:"από εδώ ο γιος μου...Αλέξανδρος" λεει και μου δείχνει το αγόρι δίπλα του

Α:" Αλέξ ρε μπαμπά. ΑΛΈΞ τόσες φορές το έχουμε πει. "λέει απεγνωσμένος. Να ένα κοινό μας

Ν:"χάρηκα." λέω και κάνουμε  μια χειραψία

Καθόμαστε στο τραπέζι και μόλις έχουμε φτάσει στην μέση του φαγητού με διάφορες συζητήσεις.

Ν:"λοιπόν επειδή η βράδυ τέλειονε και εγώ έχω μια απορία. Γιατί μας φωνάξατε εδώ σήμερα? . Χάσαμε και τις βόλτες μας!"

Α:" δίκιο έχει η Ναστια. ριχτε το"

Ι:"λοιπόν. Εμείς... Αποφασίσαμε..."

Μ:"να..."

Ι+Μ:"ζήσουμε μαζί και να παντρευτουμαι"

Ν+Α:"Τι? "λεμαι και κοιτιομαστε φεύγουμε έξω από το μαγαζί

Α:" Ναστια! "λεει όταν πάω να φύγω και" θες να σε πάω σπίτι σου. Πως θα βρεις ταξί στις 11 το βράδυ. Θα πάρει πολύ ώρα "

Ν:" εμμ οκ"

Α:" από εδώ" λέει και με τραβάει προς τα δεξιά. Μόλις φτάνουμε σε μια μαύρη μεγάλη μηχανή τον κοιτάω

Ν:"ουαουυ. Έχουμε την ίδια μηχανή απλά η δικιά μου έχει λευκές λεπτομέρειες. "λέω ανθουσιασμενη

Α:" Όπα... Γατάκι έχεις μηχανή.... Και μάλιστα τέτοια." λέει και του ξεφεύγει ένα γελάκια.

Ν:"δεν είμαι γατάκι και μάλλον έχεις μια τελείως λάθος εντιποση για εμένα. "λέω με ενα απαξιωτικο ύφος.