Anarchy Stepbrother

🔥 Part 14 🔥

Το σχέδιο είχε ως έξεις :

Εγώ με τον Αλέξ θα είχαμε πάντα όπλο μαζί μας και θα ήταν κοντά κάποιο από τα παιδιά σε περίπτωση ανάγκης. Θα παρατηρούσαμε και θα προσελκιαμε αυτόν που μας στέλνει τα μηνημα τα και τις φωτογραφίες και θα βρίσκαμε την βάση τους. Θα παρακολουθούμε τις κινήσεις τους και θα χτυπήσουμε εκεί που δεν το περιμένουν.

Η υπόλοιπη μέρα πέρασε χαλαρά και ήρθε η ώρα που γυρναν οι γονείς μας.

Ι:"γυρίσαμε!" φωνάζει από την είσοδο για να ακούσουμε μέχρι το σολονι και εγώ πετάγομαι έξω από την αγκαλιά του Αλέξ με φόρα.

Ν:"για σας παιδιά μου... Τι κάνετε?" αναφωνεί ο Νίκος

Α:"εμμμ καλά εδώ ξέρει." απαντάει ο Αλέξ

Ν:"εντάξει πάω επάνω εγώ" λεει ενώ ανευενει τις σκάλες. Εμείς γνευουμε

Ι:"γειά σας παιδιά...παω επάνω... Καληνύχτα σας" λέει και φεύγει.

Α:"πάλι οι δύο μας.... "λέει πονηρά και με τραβάει να κάτσω επάνω του.

Ν:" Αλέξ τι κάνεις?! "του φωνάζω ψυθιριστα και φεύγω από πάνω του.

Α:"τι έκανα??"

Ν:"οι γονείς μας είναι εδώ δεν μπορείς στο άκυρο να με βάζεις να κατζω επάνω σου! Αν κατέβουν και μας δουν?"

Α:"καλα καλά... Σε 10 λεπτά στο δωμάτιο μου... Θα κοιμηθείς εκεί σήμερα. "λέει και μου κλείνει το μάτι.ενω φεύγει

Πάω στο δωμάτιο μου κλειδωνο την πόρτα και ετοιμάζομαι για ύπνο. Ξεκλειδώνω την μπαλκόνι πόρτα και πάω στο δωμάτιο του Αλέξ χτυποντας την δικιά του.

Α:" μου έλειψες"λέει αφού μπω μέσα και κλείσει τις κουρτίνες. Με φιλάει στα χείλη και μετά στο λεμο ενώ μικροί αναστεναγμοι εβγεναν από τα χείλη μου.

Α:"Αναστασία σε θέλω." λέει εκείνος πάλι.

Ν:"και εγώ... Αλλα..." λέω διστακτικά

Α:"δεν έχει άλλα ρε μωρό μου... "

Ν:"έχει ρε Αλέξ... Οι γονείς μας? Αν ακούσουμε?" λέω αγχωμένη

Α:"θα κάνουμε ησυχία.. Έλα.. Σε παρακαλώ" λέει με ένα παπί φεις

Ν:"καλά... Αλλα ήσυχα "

Α:"Μμμ" ήταν η απάντηση που πήρα κια μετά πέσαμε στο κρεβάτι του.

[...] Το πρωί

Αφού χτύπησε το ξυπνητήρι και εγώ εφιγα για το δωμάτιο μου μας ξύπνησε και η μαμά μου και κατεβήκαμε για πρωινό.