အခန်း ၁၀(၂)

277 22 0
                                    

Page 233-238

Page-233

ဖုန်းကျို ခုနလေးက သုံဟွာထိုင်နေတဲ့သလွန်ပေါ်မှာပဲ ထိုင်လို့နေတယ်။ သူမရဲ့ညာဘက်လက်လေးကို သလွန်ဘေးဘောင်ကိုမှီရင်း သီကျွင်းရဲ့ခေါင်းအလေးချိန်ကို သည်းခံနေရတယ်။ ပြောရရင် သုံဟွာ သူမရဲ့အဖိုးတန်ပေါင်လေးပေါ်မှာ ခေါင်းအုန်းနားနေတာလေ။ အရာအားလုံး ဘယ်လိုလုပ်ဒီလိုဖြစ်သွားရတာလဲ? နေ့တစ်ဝက်လောက်ကြာအောင် ခြစ်ကုတ်စဉ်းစားနေတာတောင် သူမ စဉ်းစားလို့မရဘူး။

ဖြစ်ပုံက....လက်ဖက်ရည်ခွက်တစ်ဝက်စာအချိန်တွင်းမှာပဲ သုံဟွာရဲ့လှည့်စားခြင်းကို သူမ ကြင်နာမှုနဲ့တုံ့ပြန်ခဲ့တယ်။ ထို့နောက် သူ့လက်မောင်းကို ပတ်တီးစည်းပေးပြီး နှုတ်ဆက်စကားပြောကာ သူမရဲ့အရေးကြီးကိစ္စအတွက် ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ သုံဟွာ သူမကိုဆွဲမထားခဲ့ပါဘူး(ဘယ်ဆွဲထားမလဲ ဖုန်းကျိုထွက်သွားလို့မှမရတော့တာ😂) သူမ မှတ်ထားတဲ့အပြန်လမ်းလေးအတိုင်း လျှောက်လာခဲ့ပေမယ့် သူမအစကဒီအောက်ကို ပြုတ်ကျလာခဲ့တဲ့နေရာကို ရှာလို့မတွေ့ခဲ့ဘူး။ သုံဟွာ ဒီကိစ္စနဲ့တစ်ခုခုပတ်သက်နေလိမ့်မယ်လို့ နားလည်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ သူမရဲ့အမြော်အမြင်ကြီးမှုက လိုအပ်တဲ့ချိန်မှာအသုံးဝင်သားပဲဆိုပြီးတောင် တွေးမိလိုက်သေးတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ သူ့ကိုရှာဖို့ အလောတကြီးပြန်လှည့်ခဲ့တယ်လေ။ သူမ အနားယူနေတဲ့အရှင်မင်းမြတ်ရဲ့အနားကို မရောက်ခင်မှာပဲ သူ သူမကိုပြောလိုက်တယ် "ငါမင်းကိုပြောဖို့မေ့နေတာ ဟိုနတ်ဆိုးသေသွားပြီး နောက်ဆယ့်နှစ်နာရီကြာတဲ့ထိ ဒီနေရာကအလိုလိုပိတ်နေမှာ မင်းထွက်သွားလို့ရမှာမဟုတ်လောက်ဘူး"

ဖုန်းကျို စိတ်ရှုပ်ထွေးစွာရပ်နေတဲ့အချိန်မှာပဲ သုံဟွာဆက်ပြောတယ် "တစ်ခုခုအရေးကြီးတာ သွားစရာရှိလို့လား"

သူမ ကြေကွဲဝမ်းနည်းစွာနဲ့ဖြေလိုက်တယ် "ကျွန်မ ရှောင်ရန်နဲ့ချိန်းထားတာရှိတယ်.." Jieyou စမ်းချောင်းကိုသွားပြီး Sahaသီး သွားခိုးမလို့ ဆိုပြီးဆက်ပြောမိတော့မယ့်အချိန်မှာ ချက်ချင်း သူမကိုယ်သူမ ထိန်းလိုက်ပြီး တခြားဟာပြောင်းပြောခဲ့တယ် "...တစ်ခုခုလုပ်ဖို့"

Eternal love of dream-Three lives Three World The pillow book 1-Unicode versionWhere stories live. Discover now