Love Will Last (UNDER MINOR EDITING)

Dos.

.-.

7:00 PM ng maisipan ko ng mag-ayos  para pumunta sa venue na kung saan gaganapin ang death anniversarry ng  ate ko...

I'm wearing a white offshoulder dress with slit in the right leg and pair with red stilleto and a silver bag, whil my hair is fully braid and put a light make-up.

Nang masatisfied sa sarili ko at ayos ko ay naisipan ko ng lumabas at pumunta ng Venue. Iniwan ako nina Mama dahil sa sobrang tagal ko sa pag-aayos dahil maarte ako. Hindi ako basta-basta nag-susuot ng kung ano ano lalo't na death anniversary ng kapatid ko. 

hindi madaling maging maganda

Nang makasakay na'ko sa kanina pang sasakyan na naghihintay sa'kin para ihatid ako sa venue ay naisipan kong itext ang mga kaibigan ko. Pero walang nagreply dahil pare-pareho silang busy. While looking at the road, my phone starts ringing, kinuha ko 'yon at napangiti ng si Bryan ang tumatawag. Agad kong sinagot 'yon at agad na bumati. 

"Hi, hon!" magiliw kong bati sakaniya.

"We should talk, I'm with you Father right now." agad na bungad niya sa'kin.

"Your here?" tanong ko pero tahimik lang ang kabilang linya. "iyon agad? ni walang hello back?" biro ko habang tumatawa pero ang totoo niyan ay kinakabahan ako. 

Kinakabahan man ay tumuloy ako sa pagpasok sa venue, pinakalma ko ang sarili ko at agad na pumunta kina Daddy ng makita ko sila. May pinag-uuspan sila pero hindi ko naiintidihan dahil puro trabaho iyon, kasama rin niya ang mga partner niya sa mga ginagawa nila.

"Katarina, is your soul is in another dimension?!" Nagising ang diwa ko mula sa pagkakatulala dahil saboses ng Daddy ko. Tinapik niya ang braso ko saka tumawa ng bahagya akong ngumiti.

 "What?" tanong ko ng makabwelo na'ki. Bumuntong hininga siya saka umiling. 

"Nothing, you don't seem interested." Naiinis na sabi ni Daddy sa'kin. Umiling ako at tumalikod na sakanila saka ako umupo sa lamesang walang nakaupo, saka ko hinilot ang sentido ko. 

"Kat! Bryan is here." malakas na sigaw ni Daddy, tumingin ako sakanila bago tumayo at naglakad ng nakangiti papunta sakaniya habang inaayos ang damit ko dahil unti-unti kong naramdaman ang init. 

Tipid na ngiti lang ang ibinigay ni Bryan saka agad na hinawakan ang braso ko saka niya 'ki hinila papunta sa parte ng hall na walang tao. Malayo sa mga taong bisita. 

"Hello, hon-" natigil ako sa pagyakap sakaniya at pagbati ng pigilan niyako at walang emosyon na tumingin sa'kin. 

"Kat, I'm not here for that." diretsong sagot niya, binitawan niya'ko saka siya tumalikod at hinawakan ang sentido niya. 

"Did you just called me...Kat?" tanong ko sakaniya ng naguguluhan, he doesn't like that, healways calling 'hon'. "what the actual fuck is happening?"

Humarap siya sa'kin saka niya hinilamusan ang sariling mukha saka hinawakan ang beywang niya. 

Bumuntong hininga siya bago sumagot.

"I think, we need to break up." nagugulat ko siyang tinignan saka natawa kalaunan. 

"We need to what?" natatawang tanong ko. 

"I can't handle this relationship anymore, Katarina." humarap ako sakaniya at tuluyan ng nawala ang ngiti ko sa labi ko. "I want a connection, gusto ko palaging may conversation. Ni paghawak ko sa'yo wala."

"Eh gago kapala eh!" agad na sagot ko matapos marinig ang dahilan niya. "Tangina ka, kung gusto mo pala ng connection, edi sana jinowa mo nalang yung PLDT!" naiiyak kong sigaw sakaniya.