Love Will Last (UNDER MINOR EDITING)

Chapter 7

Nagising ako sa tunog ng phone ko, kinakapan ko ang ilalim ng unan ko habang nakapikit, ng makuha ko ay sinagot ng hindi tinitignan ang caller...

"Hello" nakapikit kong sagot, it's late god...

"Hey bro, pwedi kabang pumunta dito sa funeral ng papà ni kat?" It's jake, i know his voice..

"Bakit bro?" Umupo ako at hinawakaj ang sentido ko para magising ang diwa ko "bro alas dos na ng madaling araw, pwedi bang bukas na?" I asked, papagalitan ako ng mommy kapag umalis pako...

"Bro i just need your help, katarina is not here and we need to find her, delikado na please bro help us" sagot ni jake, nararamdaman ko ang kabadong boses ni jake, i heard katarina's mother voice...

"Did you find katarina? Alas dos na, asan na siya im worried" tita askes jake, but her voice is calm...

"Im on my way" mabilis kong tinapos ang call at pumasok sa banyo, mabilis akong natapos sa pagbibihis...
Lumabas ako ng kwarto at bumaba pero nagulat ako sa nakita ko..Katarina is here, yes she's here....

0_0 > THATS MY FACE

"What the fuck are you doing here?" Lumabas yan sa bibig ko ng hindi sinasadya, napaharap sa siya sakin at nagulat..

"Is this your house?" Gulat niyang tanong, tumango ako at lumapit sa kanya, nakita ko ang pasa sa mukha niya at mga galos and my mother came out from the kitchen...

"Ven, ahmm she's katarina, anak siya ng bestfriend ko, nakita ko siya sa daan kaya dinala ko siya dito" paliwanag ni mommy then she gave katarina a cup of tea, mabilis na tinaggap ni katarina yon at ininom..

"Tita thanks for the help, but i need to go back, im sure na nag-aalala na---" sumingit ako sa pagsasalita niya..

"Oo nag-aalala na sila, tinawagan nila ako para hanapin ka and now your here, lets go ako na ang maghahatid sayo" sagot ko ng walang reaksyon, pinalo ako ni mommy, napaharap ako sa kanya at nagtanong..

"Ano kaba maging mabait ka naman" bulong ni mommy habang nakangiti..

"Aalis napo kami" hinalikan ko sa nuo si mama at hinila palabas si katarina..

"Sakay" diretso akong nakatingin sa kanya, oo tinutulungan ko siya pero galit parin ako sa kanya...

__________

"Bro thanks sa pag-uwi kay kat, nag-aalala lang talaga kami" tinapik ko ang likod ni clyde para sabihing okay lang..

"Guys nandito na si kuya dexter, kadarating lang nya" miya announced, tumingin ako kay clyde at jake na nakatingin sa pinto..

"Kuya! Kuya thank god you're here" katarina is crying in front of a tall guy, maputi ito at maganda ng katawan, he have a green eyes and a blonde hair..

"Okay kalang ba? Is mamà okay?" Tanong niya, his voice is familiar.Tumango si kat sakanya at tinulungan niya itong makalapit sa papa niya nakahimlay..

"Pà why did you leave us, hahanapin pa natin yung mga totoong magulang ko diba?" Lahat ng tao dun ay napatingin sa kanya, i froze when he looked at me after that he look to kat's papa again "pa who did this to you? Pa wake up" he's crying, nakikita ko ang galit at lungkot sa mata niya...

"Clyde, is he the dexter your telling me?" Pabulong kong tinanong si clyde, tumango siya at bumulong..

"He's adopted, but we never know na tinutulungan pala siya ni tito na hanapin ang parents niya" he said while looking at dexter..

Tumingin ako sa kanila ulit, papunta dito yung dexter and he's holding katarina..

"Hey clyde komusta kayo?" He asked clyde, clyde just smiled at him..
"Bro matulog ka namuna, mukhang pagod ka" sabi ni clyde kay dexter..