Love Will Last (UNDER MINOR EDITING)

Chapter 9

Tanging iyakan lang at pagsinghot ng mga tao ang naririnig ko bawat sigundo ay parang gusto kong pabagalin dahil sa dulo ng nilalakaran namin ay huling hantungan ng papà ko!

Gusto kong patigilin ang oras para sana makasama pa siya pero hindi pwedi, tanging iyak lang ang nagawa ko habang hawak ang picture frame niya. Nasa harapan si mamà at nasa likod naman ako, sila miya, aimee, jake, clyde at venichy sa likod ko. Ramdam ko ang kamay na humahangod sa likod ko para pahintuin ako sa pag-iyak, i look at him smiling like theres nothing wrong..

Pagkatapos ng 3 minuto ay narating namin ang 'St. Castel Memorial Park'
Pinili ko ang paglilibingan niya malapit sa puno ng narra para kahit papano ay masilungan siya. Then the pastor spoke..

"Tayo pong lahat ay tumayo at manalangin ng taimtim" natahimik ang buong paligid sa sinabi ng pastor, malamig na simoy ng hangin ang nararamdaman ko, habang ang lahat ay nanalangin ng taimtim ay unti-unting pumatak ang maliliit na butil ng ulan at nagsimulang maging malaking patak..

Natapos ang libing pero hindi ako umalis sa lugar na yon, nauna na sila mamà dahil marami pang bisitang kailangan pakainin. Tanging si venichy lang ang kasama ko ngayon sa pag-iyak sa harap ng puntod ni papà..

"Hey stop crying tito will not gonna love it" tumingin ako sa kanya at ngumiti.

"I want him back, i want to be with him, i missed him already" venichy hugged me tight and warm..

"Baka tumayo si tito nyan kapag nakita kanyang malungkot, smile mi- lady your daddy is in heaven now kaya ngumiti kana" natawa ako sa sinabi niya "Look, dont be sad so much tito is okay now, he's already happy because his daughter is smiling" tumingin ako sa puntod ni papà at ngumiti..

"Pà don't leave me okay! Bantayan moko para maging angel nako, wag kang aalis sa tabi ko ha!" Venichy genlty rub his hands on my back, my tears starting to fall again..

"Wag kang mag-alala papà, gagawin ko lahat ng makakaya ko para magawa lahat ng naiwan mo, i promise" sunod sunod na luha ang kumawala sa mata ko matapos sabihin yon!

"Amhh venichy lets go, i need to rest for another day" humarap ulit ako sa puntod ni papà "Adios papà!" Agad akong tumakbo papunta sa sasakyan pagkatapos kong sabihin yon..

___________
One week after---

Tanging iyak lang ang nagawa ko sa buong araw. Hindi ko parin matanggap ang pagkawala ni papà, nakahiga at walang ibang ginagawa kundi umiyak ang inaatupag ko..

"Hija kumain kana, aalis tayo para mamasyal" napabalikwas ako ng higa nang marinig ang boses ni manang. Nangiti ako nang makita ko siyang nakapulang bestida at nakatakong din siya 'nakakapanibago'..

"Manang magbibihis lang ho" bago pako makaalis ay nagsalita siya..

"Dala ko ang damit na susuotin mo at wag mo nakong tatawaging manang just tita, okay?" Tumango ako at kinuha ang damit na inabot niya.

Umalis siya para bigyan ako ng oras para mag-ayos, tinitigan ko ang damit na kulay itim, its a silk dress may kasamang high heels na kulay itim din 'nice clothes'..

Habang nag-aayos nang mukha ay tinitigan ko ang sarili ko sa full mirror, the black dress suits me i like it. Saktong paalis ako ay kumatok si manang sa pinto..

"Lets go?" Tumalikod si manang at sumunod naman ako. Pagdating sa baba ay nakita ko na sila aimee at miya kasama yung tatlong lalaki, natutok ang paningin ko kay venichy, he's wearing a black polo at nakabukas ang tatlong botones non. Mabilis kong iniwas ang paningin ko nang tumingin siya..

"Wow kat! Ang ganda mo!" Sigaw ni miya..

"Manahimik ka! San ba tayo pupunta at naka formal attire tayo?" Nagsitawanan naman sila, sumimangot ang mukha dahil nakakairita sila!!