Çocukluğum || Texting

29.Bölüm

Bugün hayatımda ki en mutlu günler arasındaydı. Çünkü Amerika'da ki abim Ösre buraya geliyordu. Uzun zamandır yaklaşık 5 yıldır onu görmüyordum. Aslında gitmeyi kendisi istemişti.

Abim bir kızı sevmiş fakat kız abimin gözünün içine bakarak başka biri ile evlenmişti bla bla...

Abimde daha fazla dayanamayarak babama söylemiş ve eşyalarını toplayarak çekip Amerika ya yerleşmişti.

5 yıl önce Mert'in tanımam yetmiyormuş ve onun yüzünden yeterince acı çekmiyormuşum gibi birde abim gitmiş ve beni bu acılarım ile başbaşa bırakmıştı. Ama ona kızgın değilim çünkü aynı şey benim başıma gelse... Düşünemiyorum bile.

Kafamdaki düşüncelerimi dağıtmaya çalışarak yatağımdan kalktım ve banyoya doğru yürüdüm. Banyoya girince ilk önce elimi yüzümü yıkayarak yüzüme kremimi sürdüm. Gözüm diş fırçasına takılınca ilk dişlerimi fırçalamayı düşünsem de hemen vazgeçerek üzerimi giymek için odama geri döndüm.

Gardropumu açarak içerisinden rahat bir sweat ve siyah tayt alarak yatağımın üstüne koydum. Onları giydikten sonra ayna da tekrardan kendime baktım. Yine çok güzelim be!

" Öykü! Hadi anneciğim kahvaltıya"

"Geliyorum anne! "

Her ne kadar erkenden aşşağı inip anneme kahvaltıyı hazırlamasında yardım etme gibi bir imkanım olsa da yatağımdan telefon ile keyif yapma fikri benim için her zaman daha cazipti. Yani kimin için değildi ki şimdi dürüst olalım...

Aşşağı inerek mutfağa girdim. İlk önce babamın yanağına kocaman bir öpücük kondurdum sonra da annemin yanına giderek arkasından ona sıkı sıkı sarıldım

"Abim kaçta gelecek? "

Babam kolundaki saatine bakarak cevap verdi " 1 saate uçağı iner. Ve abini sen almak istersin diye düşündük belki sonra biraz hasret giderirsiniz ha? "

Babamın sözleri ile birden gözlerim doldu. Abimi gerçekten çok özlemiştim ve onla konuşacak birçok şeyim vardı. Ona Mert'ten bahsetmek en büyük hayallerim arasındaydı her ne kadar biraz ah aslında fazlasıyla kıskanç biri olsa da onu ne kadar sevdiğimi anlayınca gayet uzlaşmacı olacağını yada olmaya çalışacağını düşünüyorum...

"Çok isterim Baba! Abimi çok özledim"

Annem tebessüm ederek "Bizde çok özledik kızım. " Dedi

Ona gülümsedim ve sofraya oturdum. Gülerek tabağıma bir sürü patates ve sosis koyarak hızlı hızlı onları ağzıma teptim.

Babam gülerek " Kızım arkandan kimse kovalamıyor. Daha uçağın inmesine 1 saat var dedim ya! sakin sakin yiyebilirsin yani. " Dedi

Ağzımdakileri yutmak için çayımdan yudumlar almaya başladım " Olsun baba daha çok işim var. Hazırlanmam da lazım"

Annem de gülerek söze girdi " İyi öyle olsun bakalım. "

Biraz daha atıştırdıktan sonra sofradan kalkarak anneme "Ellerine sağlık sultanım" Dedim ve odama doğru çıkmaya başladım.

Her ne kadar tekrardan üzerimi değiştirmek işkence gibi gelse de abime değerdi.

Üzerime beyaz bir bluz altıma ise rengini asla anlamadığım fakat bana acayip yakışan bir pantolon giydim. Saçlarımı maşa yapmaya son anda karar vererek maşamı fişeği taktım ve ısınmasını bekledim. O arada ise telefonumu alarak Mert'e anonimden yazığım hatta girerek son mesajını belkide 76543286. Kez okudum. Bizim çocuğumuz olabilirdi, ikimizin...