40.Bölüm

2.6K 166 33
                                    

İyi okumalar 🌙

Anonim: Mert seni seviyorum

Çocukluğum: Anonim'im?

Çocukluğum: Ne oldu durduk yere?

Anonim: İllahaki birşey olması mı lazım?

Anonim: Demek ne kadar istesemde diyemiyorum...

Çocukluğum: Ne oluyor?

Anonim: Mert nasılsın?

Anonim: Uzun zamandır bunu sana sormuyorum..

Çocukluğum: İyiyim?

Anonim: Emin misin?

Çocukluğum: Anonim noluyor?

Anonim: Cevap vermedin

Anonim: Çünkü emin değilsin

Çocukluğum: Haydaa

Çocukluğum: Ne alaka şimdi kızım?

Anonim: O alaka işte

Çocukluğum: Asıl benim sana sormam lazım sanırım nasılsın diye.

Anonim: Sana, seni tanıdığımı söylemiştim değil mi?

Çocukluğum: Evet?

Anonim: Bu yüzden benden saklayamazsın

Anonim: İyi değilsin sen.

Çocukluğum: Senle mesajlaşırken yanlışlıkla birşey mi yaptım?

Anonim: Ah! Güzel kalplim ah!

Anonim: Hayır tabiki de

Anonim: Benle çok çok mutlusun

Anonim: Bunu hissediyorum ya da biliyorum

Çocukluğum: Evet doğru hissediyorsun ya da biliyorsun o zaman.

Çocukluğum: Senle mutluyum.

Anonim: Ama herşey burada değil

Anonim: Dışarıda iyi değilsin sen.

Anonim: Gülmüyorsun

Çocukluğum: Nasıl gülmüyorum? Gülüyorum ya.

Anonim: Ama göstermelik bir gülüş o

Anonim: Gerçekten gülmüyorsun

Anonim: Göz kenarlarında ki çizgiler çıkmıyor mesela

Anonim: Ya da gülüşün gözlerine yansımıyor

Görüldü.

Anonim: Tamam direkt konuya gireyim o zaman

Anonim: Mert 1 ay sonra annenin ölüm yıldönümü değil mi?

Görüldü.

Anonim: Ve senin de doğum günün...

Çocukluğum: Evet doğru.

Çocukluğum: Bu konu da konuşmak istemiyorum ama

Çocukluğum: O yüzden sonuca gelsek artık lütfen...

Anonim: Mert.

Anonim: Artık anlamışsındır.

Anonim: Ben sözlerimi iki elim kanda dahi olsa tutarım.

Anonim: Ve sana söz veriyorum...

Anonim: 1 ay sonra doğum gününde senin yanında olacağım...

Çocukluğum: Ne?!





Herkese yeniden merhaba!

Bir konuya değinmek istiyorum...

Aranızda kitap yazan ya da yazmak gibi düşünceleri olanlar illahaki vardır. Sizden ricam lütfen yazdığınız kitaptaki karakterleri gurursuz yapmayın...

Öyle kitaplar var ki adam kadına her şeyi yapıyor (dövüyor,tokat atıyor, tecavüz ediyor, ağır ve kırıcı sözler söylüyor) ama kadın yine dilini çıkartarak köpek gibi adamın peşinden ayrılmıyor ya da çok çok çabuk ve kolay affediyor. Binde bir kitaplarda ise kadın geliyor adamı yarı yolda bırakıyor, terk ediyor ama adam halen kadının peşinde kuyruk gibi

Gurur gerçekten çok önemli birşey. Aşkta gurur vardır. Gurur her zaman olmalıdır. Gurursuz insanların kendi kendilerine uydurduğu bir şeydir aşkta gururun olmaması.

Böyle kitaplar bana gerçekten çok iğrenç geliyor birde bunları kadınların yazmış olması...
İroni değil de ne?

Her neyse baya bir dolmuştum o yüzden uzun oldu açıklama sşxbdşdbld

Sizleri çoook seviyorum ♥ Kendinize iyi bakın 🦋

(Bir daha ki bölüm perşembe)

Çocukluğum || TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin