Çocukluğum: Yemin ederim ki ben bunların hiçbirini yazmadım
Çocukluğum: Murat p*ç* yazmıştır
Çocukluğum: Telefonu onlarda unuttum
Çocukluğum: Bak beni zaten tanıyormuşsun...
Çocukluğum: Benim asla böyle şeyler demeyeceğim de biliyorsundur
Çocukluğum: Seni tanımıyor olabilirim...
Çocukluğum: Ama senin duygularına saygı gösteriyorum.
Çocukluğum: Yada inanmak istiyorum ve buna mecburmuş gibi hissediyorum...
Çocukluğum: Ne olduğu farketmez
Çocukluğum: Fakat senle konuşurken gerçek dünyadan soyutlanıyormuş gibi hissediyorum...
Çocukluğum: Anonim olduguna göre benim hayatımı da biliyorsundur...
Çocukluğum: Benim annem, benim doğumumda öldü
Çocukluğum: Ve yıllarca kendimi suçladım...
Çocukluğum: Tabi artık kendimi suçlamıyorum.
Çocukluğum: Babam ne kadar senin suçun degil desede bence öyleydi
Çocukluğum: Babam sırf benim için biri ile evleneceğini söyledi bir gün
Çocukluğum: Babamın Anneme olan aşkının, saygısının büyüklüğü çok fazlaydı
Çocukluğum: Yada ben öyle zannediyordum...
Çocukluğum: Sırf benim için belkide hiç mutlu olamayacağı biri ile evleniyor diye düşünüyordum...
Çocukluğum: Vicdan azabı çekiyordum
Çocukluğum: Kadını tanımaya hiç çalışmamıştım...
Çocukluğum: Çok küçüktüm
Çocukluğum: Babam kadına olan tavırlarımı fark edip benle konuştu
Çocukluğum: Ben kabul edince de evlendiler zaten
Çocukluğum: İlk başta Gül anneme yaptıklarım için çok pişmanım ve bunun için hep vicdan azabı çekiyorum
Çocukluğum: Aslında o kadar iyi biriymiş ki
Çocukluğum: Beni hiç yaptıklarımdan suçlamadı....
Çocukluğum: Neyse işte sonra kendimi suçlamayı bıraktım
Çocukluğum: Bir süre sonra annemi suçlamaya başladım...
Çocukluğum: Beni ve babamı bıraktı diye
Çocukluğum: Sonuçta...Seven insan bırakmaz değil mi?
Çocukluğum: Halen de onu suçluyorum
Çocukluğum: Kadınlara da güvenmiyorum
Çocukluğum: Şimdi gelipte benden sana hemen güvenmemi bekleme
Çocukluğum: Ama dediğim gibi saygı duyuyorum
Çocukluğum: 5 yıl büyük bir rakam
Çocukluğum: Ve eğer gerçekten beni seviyorsan
Çocukluğum: Sana bir şans verebilirim
Çocukluğum: He bu arada
Çocukluğum: Özür dilerim...
Çocukluğum: Ne olursa olsun telefonu onların eline vermemeliydim yada unutmamalıydım.
Çocukluğum: Senin gibi seven birinin yüreğide kocaman olur
Çocukluğum: Beni affedebilir misin acaba?
Düzenlendi ✔
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çocukluğum || Texting
Novela Juvenil(Tekrar düzenleniyor!💕🕊) Anonim: Ben seni 5 yıldır severken sen bir kere bile beni görmedin... Anonim: Bazen ciddi ciddi düşünmüyor değilim, Anonim: Görünmez miyim? Anonim: Seni sevmekten neden vazgeçemiyorum? Anonim : Yanında toplasan 3 tane...
