ATEŞİN LANETİ 2 (düzenleniyor)

Tsuna VIII

               Karanlıkta süzülen vücudumda sessizlik dışında bir şey duyulmuyordu. Aklım tamamen boşalmış sadece gözümü kapatıp bekliyordum. Fakat zaman geçtikçe sessizliği kalp atışlarım bozuyor adeta ölmek istemiyorum diyordu. Beynim ve kalbim beraber iş birliği  yapmış gibi az önceki yaptığım şeye beni pişman ettirtmeye çalışıyordu.

gün doğumunda ışıldayan kan kırmızısı saçlar

               Kendimi ne kadar Lovly'nin karşısına çıkamayacakmış gibi hissetsem de içimden bir parça o kızıl saçları, o umut dolu gümüş gözleri tekrar görmek istiyordu. En sonunda kalbim ve beynim amacını yerine getirmişti. Gözlerimden yavaşça damlalar akarken istemsizce ağzımdan bencilce bir kaç küçük sözcük çıktı

yaşamak istiyorum

                 İşte o an aşağıya doğru düşmem yavaşladı ve kendimi havada yerden 1 metre yukarıda  dururken buldum. İstemsizce karaya çıkmış gibi sonsuz gelen uçurumun sonunu gördüğüm için sevindim. Kafamı kaldırıp etrafıma baktığımda burası hiç beklemediğim kadar güzeldi. Burası adeta yer çekimi yok gibi insana uzay hissi veriyordu. En garip olan şeylerden biri ise havada fener balıkları ve ateş böceklerinin süzülmesiydi (tartaros ta böyle bir yer bulmak ilginç). Vücudum bir anda bir tren gibi dümdüz ilerlemeye başladı, ilk başta biraz çırpınsam da bir şey yapamayacağımı anlayıp vücudumu akışına bıraktım. Hava hiç yukarıdaki gibi yakıcı değil aksine ferahlatıcıydı. Etrafta uçuşan (yada süzülen?) fener balığı ve ateş böcekleri hoş bir aydınlık sağlıyordu etrafa. Bir kaç metre sonra karşımda dev mavi yapraklı bir ağaç ve önünde dans podyumuna benzer kareli bir yer vardı. Buraya girdiğim an havada ilerlemem durdu ve yavaşça ayaklarım yere temas etti. Adım atmaya yeltendiğim an  birinin  yankılanmış sesini duydum duydum:

-suçluluk duygusu demek...

                 Bu gelen sese karşılık ağzıma hızla cebimden çıkardığım mavi hapları atıp klasik bir soru sordum

-Sen de kimsin ortaya çık!

-Daha küçük bir çocuk gibi davranıyorsun.

-Sana kimsin dedim?

                    Ağacın arkasından yavaşça biri çıktı. İlk başta ağacın gölgesinden dolayı göremesem de yavaş yavaş görünüşü netleşti. Boyu 1.45 m civarında saçları iki yandan ayrılmış sarı renk ve aralarda ise takma olduğu anlaşılan bir kaç pembe şeritli saçlar vardı. Üstünde ise pembenin neredeyse her tonundan oluşan kabartılı bir elbise ve rengarenk uzun bir çorap vardı. Kendisinde en çok dikkat çeken şey elindeki kalp şeklindeki dev pembe kristalden oluşan asası idi

-önemli olan benim kim olduğum değil senin neden burada olduğun

(çok cringe)

-Böyle bir replik yapmak zorunda mıyız?

...

-buraya efsanelere göre olan bir büyülü taşı almaya geldim.

Kız elindeki asayı yerden tüm gücüyle kaldırarak; 

-bunu ne için kullanacaksın?

                   Tam devam edecektim ki durup bir düşündüm. Ben niye 8 yaşında gözüken biri tarafından sorguya çekiliyorum ki?

-sorularına cevap vermem gerektiğini düşünmüyorum

                    Bu benlik olmayan tavırdan sonra öne doğru bir adım attım, adım atmamla vücudum bir anda kas katı kesildi ve hareket edememeye başladım. Kız elindeki sopanın kristal kısmını yere sürterek bana doğru gelmeye başladı. Görüntüsü ne kadar aynı gözükse de adeta arkasından karanlık dev bir gölge geliyor gibiydi;

-peki efsanelerde bir koruyucu olduğu yazıyor muydu?

                      İçimi saran duygu nedensizce tamamen korku idi. Vücudumu hareket etmesi için ne kadar zorlasam da hareket edemedim. Yerde sürdüğü kocaman kristali bir anda hiç bir şeymiş gibi kaldırıp omzuma attı, kristali omzuma atmasıyla omzumdan 'çıt' diye ses çıktı. Alnımdan soğuk terler akarken en sonunda kırık bir şekilde ağzımdan bazı kelimeler döküldü;

-S sen de kimsin?

Yüzünde alay edercesine bir gülücük oluşmasıyla gözü yavaşça ters yönlere doğru dönmeye başladı ve arkasındaki karanlık, dev bir canavar gibi silik simsiyah kanatlara dönüştü;

-ben efsanelerdeki taşın koruyucusuyum. Ve taşı almak için yapman gereken tek şey sana hazırladığım rüyadan uyanmak. 

Tsuna Sada, birazdan derin bir rüyaya gireceksin, uyanıp uyanmamak senin elinde acılarınla yüzleşmeye hazırsan sana kötü uykular çünkü uçurumdan atlamayı sen seçtin

bölümün kısalığı için özür dilerim amacım aslında devam etmekti ama çok uykum var sooo görüşürüzzz