Frozen, het ware verhaal.

hoofdstuk 4

Hoofstuk 4

Ik word wakker in een bed. Ik ben een beetje suf, ik kijk om me heen en zie dat ik in een klein kamertje met een klein raam. Waarschijnlijk terug in Arendel. Ik ga recht zitten op mijn bed. Op dat moment komt Hans binnen. “Zeg dat ik hier weg moet! Dat ik de mensen hier in gevaar breng!” zeg ik tegen Hans!
“Ik doe wat ik kan, maar ze willen met je afrekenen om deze winter te stoppen! Elsa het enige wat je nu nog kan doen is deze eeuwige winter stoppen!”
“Begrijp je het nu nog niet? Dat kan ik niet!”
“Ik zal doen wat ik kan, maar ik denk dat het niet zal helpen!” dan verlaat hans mijn gevangenis.
ik ga op mijn bed zitten en kijk door het kleine raampje en zie Jack daar staan. Hij kan niet naar binnen komen, de deur is gesloten en het raam kan niet open. Ik sta recht en loop naar het raam, maar ik word tegen gehouden door handboeien die mijn hele handen vasthouden en dan nog met een ketting op de grond vasthangen. Ik kan ze amper bewegen. Ik doe teken dat ik niets kan doen, ik zit vast, maar dan zegt jack roepend door het raam: “Concentreer je op je handen!”
Ik doe wat hij zegt en zie hoe de handboeien langzaamaan in ijs veranderen en dat langs de kettingen door gaan en de hele kamer langzaamaan bevriest. Ik hoor dat de wachters van het paleis me komen halen. Ze geraken niet binnen want de deur is bevroren! Ik concentreer mij harder. Ik klop met de handboeien tegen de muur en ze breken los. Dan schiet ik tegen het raam en heel de muur breekt open. Ik en Jack lopen weg door de storm sneeuw die ik veroorzaakt heb! Ik loop door de mist van sneeuw, het waait, het sneeuwt, het lijkt wel mist! Ik kijk om me heen en zie plots een schim, het is Hans.
“Elsa wacht!” hoor ik hem roepen
“Ik moet hier niet blijven! Zorg goed voor Anna!”
“Anna? Ze is dood Elsa! Je hebt haar hart bevroren. Ik wilde haar nog redden met een daad van ware liefde, door haar te kussen, maar het werkte niet! Ze is er niet meer.”
“Nee, nee!” en ik val op mijn knieën neer. In 1 seconde is de storm verdwenen. Hoe kon ik! Het is allemaal mijn schuld! Ik had haar moeten beschermen. De tranen stromen langs mijn wangen. Anna is er niet meer, het kan niet, het mag niet! Het is niet eerlijk, waarom heb ik ijs krachten.
“Elsa, kijk uit.”  

Plots hoor ik het geluid van een breken glas. Ik kijk achter me en zie hoe Anna net in ijs veranderd. Ze heeft me gered. Hans wilde me doden maar Anna hield hem tegen. Ze gaf haar leven op voor mij!
“Anna!” zeg ik huilend terwijl ik haar bevroren gezicht vast neem. Ik sla mijn armen rond haar en huil. Het is stil. Dan voel ik iets bewegen. Ik voel weer warmte. Ik kijk naar boven en zie dat Anna weer normaal is.
“Hi zusje!” zegt ze lachend.
“Anna, hoe is dit mogelijk?”
“Een daad van ware liefde! Ik hou zo veel van je Elsa! Je bent mijn grote zus!”
“Ik hou van je Anna! Liefde deed het smelten.” Plotseling ik bedenk ik me iets. “liefde, dat is het!”
“Wat bedoel je Elsa.”
Ik denk aan al mijn mooie herinneringen van vroeger met Anna en met Jack concentreer me en de sneeuw verdwijnt. Ik heb eindelijk iets gevonden om het ijs te smelten. Al de sneeuw gaat weer naar boven naar een wolk en ik laat hem verdwijnen.
“Zo dit is een happy ending voor iedereen… ik denk dat ik aan het smelten ben.” Zegt Olaf terwijl hij aan het smelten is in de warme zon.
“Oh Olaf, Wacht ik help je wel.” en ik zet hem weer in elkaar en tover een wolk boven zijn hoofdje.
“Wow mijn eigen sneeuwwolk. Niet te geloven!” zegt Olaf al springend. De mensen begonnen te klappen. Lang leve de koningin! Jack komt naar me toe vliegen en zegt: “Ik zei toch dat je het kom.”
“Dank je Jack.”
“Tegen wie praat je?” vraagt Anna nieuwsgierig.
“Ken je de verhalen van Mama nog? Over de jongen die zorgde voor de sneeuw”
“Jack vriest?”
“Het is Jack Frost! Wanneer je gelooft in hem zie je hem!” 
“In hem geloven? Is hij echt?”
“Ja, hij heeft mij leren omgaan met mijn ijskrachten!”
“Ik zie hem!”
“Hallo prinses  Anna, mijn naam is Jack.” Zegt Jack terwijl hij een buiging maakt.
“Oh hij is galant!” zegt Anna terwijl ze een beetje bloost.

Ik zie dat een jongen achter Anna een beetje jaloers kijkt. Hij heeft blonde haren een beetje wild. Er loopt ook een rendier met hem mee.  
“Wie is de jongen en het rendier?” Vraag ik aan Anna.
“Dit is Kristoff en het rendier is Sven. Hij heeft me geholpen om jou te vinden.”
“Het is een eer u te ontmoeten koningin.” Zegt Kristoff beleefd.

Dat ene moment was alles gewoon perfect en toen was dat moment verdwenen. Ik kreeg weer hoofdpijn en val op mijn knieën. Het was harder dan ooit tevoren. Jack, Anna en Kristoff komen naar me toe gelopen, ik kon niet meer bewegen.
“Dag koningin hoorde ik de duistere stem zeggen.”
“Wie ben je, wat is je naam? Wat wil je van me?”
“Het is tijd dat je mee gaat naar de wereld van de spirits.”

Voor ik het weet verdwijnen mijn lichaam en Jack.
“Het komt goed!” hoor ik Jack tegen Anna zeggen. Dan verdwijnen we.