Frozen, het ware verhaal.

hoofdstuk 8

Hoofdstuk 8

Ik word wakker. Mijn hoofd doet pijn. Ik ga rustig recht zitten, maar mijn hoofd bonkt. Ik zit terug in mijn kooi, maar niet tussen de andere kooien. Ik ben ergens anders heen gebracht. Nee! Dit is erg. Wat als ze me niet meer vinden? Wat als ik ergens anders ben. Dan weten ze niet waar ik ben! Ik moet hier weg!
“Koningin is wakker geworden zie ik! Jij zit vol verassingen he! Je mocht me wel even zeggen dat je een beschermer was geworden. Dat zou veel handiger geweest zijn!”
“Laat me vrij!”
“Waarom zou ik? Eerst was je gewoon lokaas, maar aangezien je zelf een beschermer bent geworden ga ik jou ook uitschakelen. Alleen nog niet nu!” en dan gaat Pitch weer weg. Wat moet ik doen? Hoe geraak ik hier weg? Ik denk aan Jack. Waar zitten ze nu? Hoe zou ik in contact met ze kunnen komen?

“Elsa, hoor je me?” hoor ik een bekende stem zeggen. Het is Jack?
“Jack? Hoe is dit mogelijk? Hoe kun je met mij praten?”
“Jij bent beschermer van de winter, samen met mij! Volgens North zouden we dan verbonden zijn met elkaar! Waar ben je?”
“Ik weet het niet. Ik ben niet meer op de zelfde plaats als eerst. Het is donkerder.”
“Kun je nog iets meer zeggen?”
Ik kijk om me heen. Ik zie niet meer dan een paar kapotte of nergens naartoe lijdende trappen en wat stenen. Ik kijk onder mijn kooi en zie dan een donkere wereldbol, met de zelfde lichtjes als in de werkplaats van North.
“Jack, ik zie een wereldbol met kinderen die geloven.”
“Ik weet waar je bent. Ik kom naar je toe!”
“Ga niet alleen Jack hij is sterker dan je denkt! Iedereen moet mee.”

Dan hoor ik hem niet meer. Ik hoop dat hij het gehoord heeft. Pitch wordt met de minuut sterker. Hij kan hem niet alleen aan. Pitch komt weer binnen.
“Koningin, het is tijd voor uw entree.” Zegt hij terwijl hij een buiging maakt. Geen idee wat hij ermee bedoeld. Hij is natuurlijk iets van plan! Dat is duidelijk. Hij doet mijn kooi open en zegt: “Vlieg maar.” Ik blijf in mijn kooi zitten. Hij wil iets doen met mijn vleugels.
“Oh, de koningin wil niet vliegen?”

Ik schud nee met mijn hoofd, maar dan laat hij een worm van zand verschijnen. Hij neemt mijn been en sleept me uit mijn kooi. Ik hang nu ondersteboven, ongeveer 10 meter boven de grond.
“Het wordt vliegen of vallen, je mag kiezen.” Ik doe niets en dan zegt Pitch boos: “Dus je kiest voor vallen?” dan laat hij me vallen. Ik druk snel op mijn parel en val juist op tijd niet te pletter op de grond. Ik kijk voor me en zie dat de ingang waar Pitch door verscheen niet dicht is. Dit is mijn kans. Ik vlieg zo snel ik kan en vlieg uit de kamer. Ik sta even stil op te kijken waar ik ben en waar ik weg zou geraken.

“Grijp haar!” hoor ik Pitch zeggen. Ik kijk achter me en zie hoe een leger zandpaarden achter me aan komt. Ik zie nog een trap, het is misschien mijn enige uitweg. Ik volg de trap naar boven. Aan het einde van de trap is er niets. Is dit een trap zonder einde? Nee, dat mag niet. Dit was mijn enige kans. De paarden komen steeds dichter, maar dan zie ik een lichtgaatje. Ik schiet op dat gat. Ik vlieg naar buiten en zie dat ik in een bos ben. Niet in het bos van Rapunzel, maar een duisterder bos. De paarden zitten nog achter mij. Ik moet hier weg, ik moet mij verstoppen. Ik vlieg tussen de bomen zo snel als ik kan. Ik mag niet achter me kijken. Ik moet me verstoppen, ik hou het nooit zo lang vol om te vliegen. Ik ga zo snel als ik kan, tot ik zie dat ze ver zijn. De bomen gaan steeds dichter bij elkaar staan. Als ik nu naar naar lings ga zullen ze het misschien niet zien, maar dan zie ik plots iemand voor me. Ik vlieg er recht tegen. Het is Jack!
“Jack!” zeg ik terwijl ik mijn armen rond hem sla! “We moeten hier weg!” zeg ik. Hij haalt een sneeuwbol uit, we vliegen in de lucht, Jack schudt met de sneeuwbol en we springen door het portaal.

We komen aan in het tandpaleis. Het ziet er verlaten uit.
“Wat is hier gebeurt?” vraag ik Jack.
“Pitch heeft al de magie van Tooth haar baby tandjes afgenomen door de doosjes met herineringen af te nemen.”
“Hoe het met Tooth?”
“Elsa! Je bent terug!” hoor ik Bunny roepen.
“Bunny? Ik had niet gedacht dat je nog zou leven.” Zeg ik lachend.
“Jack! De volgende keer mag je niet meer weg gaan zonder ons. Wie weet wat er zou gebeurt kunnen zijn.” Hoor ik North roepen. “Maar ik ben blij dat je terug bent Elsa.”
“Ik ben blij dat alles goed gaat!” zegt Rapunzel.
“Ik ben blij dat ik terug ben North. Waar is Tooth?”
“Hallo Elsa.” Hoor ik Tooth zwak zeggen.
“Alles goed Tooth?”
“Ik kan niet meer vliegen en voel me zwakjes, maar voor de rest gaat het goed.” zegt ze op een positieve toon.
“We moeten dit recht zetten!” zeg ik zelfverzekerd.
“Nee Elsa, j…” maar voor Jack zijn zin kan afmaken zegt Pitch: “Het is hier gezellig hoor ik!” We moeten hem uitschakelen. Dit kan zo niet verder. Hij zal ons één voor één uitschakelen. Zo kan het niet verder.
“Pitch, het is voorbij.”
“Voorbij… ha… Ik dacht het niet!” Zegt hij terwijl hij van de ene plaats naar de andere verschijnt. We kunnen niet vechten met hem! Wat heb ik gedaan. Zandy en Tooth zijn te zwak. Met North, Bunny, Jack en mijzelf zijn we nooit sterk genoeg.

Daar staan we dan. Tooth en Zandy die niet sterk genoeg zijn, North met zijn zwaarden, Bunny met zijn eieren, Rapunzel met haar natuurkrachten, Jack met zijn ijspower en ik. Ik mag ze niet nog meer laten overkomen. Anders is dat het einde van de beschermers. Dat mag niet gebeuren.
“Wil je me aanvallen? Kom me maar halen!” roept Pitch en hij vliegt in de lucht. Ik druk op mijn parel en vlieg achter hem aan.
“Elsa! Nee!” Roept Jack.
“Kom mee naar de slee.” Hoor ik North roepen.” Ze volgen me allemaal in de lucht.
“Hahaha. Denk je nu echt dat je mij alleen aan kan?” zegt Pitch lachend.
“Ze is niet alleen!” Hoor ik Jack zeggen van achter me. Hij vliegt naar mij toe met achter hem North en de anderen in zijn slee.
“Als je denkt dat jullie mij aankunnen? Denk je dat echt. Wel verkeerd gedacht.” Zegt Pitch en op dat moment laat hij een regen van zwarte paarden verschijnen.
“Wegwezen!” Roept Jack terwijl hij naar de slee gaat om ze weg te helpen. Ik moet ze beschermen en vlieg recht in de wolk in. Ik word zo boos! Zonder dat ik het weet wordt mijn woede omgezet in kracht. Die kracht heb ik nog nooit gevoelt. Voor ik het weet bevries ik de regen van zwart zand.

“Dit is niet mogelijk!” roept Pitch woedend. Ik voel me zwak. Te zwak om te vliegen en val langzaamaan naar beneden, maar Jack vangt me op.
“Goed gedaan sneeuwvlok!” zegt hij met een glimlach. Ik glimlach terug. Jack legt me neer in de slee, zodat ik langzaamaan weer sterker word.
“Als je denkt dat je van me af bent dan heb je verkeerd gedacht.” Roept Pitch bedreigend. Ik ga weer voor de slee vliegen en zeg: “Wegwezen Pitch, je kunt kinderen niet laten stoppen in ons te geloven!”
“Dan denk je verkeerd.” Zegt hij bedreigend en dan schiet hij met het zwarte zand, maar het was niet op mij gericht! Het gaat recht op Jack af.

Het zand raakt Jack en hij valt naar beneden. North vangt hem op met zijn slee. Hij opent zijn ogen langzaam, kijkt mijn richting uit, trekt zijn ogen plots helemaal open en zegt: “Elsa kijk uit.” voor ik het weet trekt Pitch mijn ketting van mijn nek. Ik verlies mijn kracht.