Frozen, het ware verhaal.

hoofdstuk 11

Hoofdstuk 11

Ik vlieg de werkplaats binnen langs de bovenkant.
“Elsa? Ben jij dat?” hoor ik Jack zeggen.
“Het wordt tijd dat we iets gaan doen tegen Pitch!”
“Hoe komt het dat je ze terug hebt?” vraagt Tooth.
“Dat maakt niet uit! We moeten een einde maken aan Pitch! Het begint met Zandy, dan Tooth en hij zal door gaan tot hij ons allemaal één voor één heeft uitgeschakeld. We moeten hem nu tegen houden voor hij verder kan gaan. Er zijn nog maar een paar lichtjes over en ze verminderen zienderogen.”
“We moeten er eerst voor zorgen dat Zandy en Tooth sterker worden!” zegt North terwijl hij zijn zwaarden uithaalt.
“Wat als wij al de tanden zouden ophalen?” zegt ik. De anderen beginnen te lachen, maar als ze zien aan mijn gezicht dat ik het meen stoppen ze meteen.
“Hoe moeten we dat dan doen?” vraagt North.
“We zijn toch beschermers? Wij beschermen de kinderen!” zeg ik overtuigend.
“We moeten het proberen!” zegt Tooth terwijl ze recht gaat staan en naar me toe komt. “Ik doe met je mee Elsa!” zegt ze terwijl ze leunt op mijn schouder.
“Ik ook!” zegt Jack.
“Ik doe mee!” Zegt Bunny. Zandy doet zijn hand in de lucht om te tonen dat hij ook mee doet!
“Ik doe mee! Ik doe alles om mijn bos, een deel van mijn krachten, terug te krijgen!” zegt Rapunzel vastberaden. We kijken allemaal naar North en hij zegt: “Ik weet het niet.”
“Komaan North. Samen staan we sterk!” zegt Jack.
“Wat denk je nu zelf? Tuurlijk doen we mee!” zegt North terwijl hij zegt spring en ons allemaal knuffelt. “Allemaal naar de slee!” roept hij luid. We lopen naar de garage met de slee. Bunny kijkt naar het toestel en zegt bang: “Ik denk dat ik een tunnel neem! Het is veiliger.”
“Samen uit, samen thuis!” Zegt North terwijl hij Bunny neemt en hem in de slee zet. We gaan er allemaal bij zitten en North zegt: “Doe je gordels om!” Bunny zoekt naar de gordels, maar vindt ze niet en zegt: “Waar zijn ze?”
North begint te lachen en zegt: “Dat was gewoon een uitdrukking!” Dan slaat hij met de teugels en laat de 6 wilde rijdieren lopen. Ze zijn wilder dan je zou denken. North slaat met de teugels zodat de rendieren harder gaan. We vliegen in de lucht en dan neemt North een sneeuwbol, schud en gooit hem voor hem!

We gaan door het portaal en komen aan op aarde. “Iedereen verspreiden en zoek al de tanden die je kan vinden!” zegt North. Ik druk op mijn parel en vlieg uit de slee. Op naar de kinderen. Ik ga een huis binnen, ik zie een kind slapen. Ze ziet er zo gelukkig uit. Ik neem het tandje, leg een muntje onder het kussen en leg de tand in een zak. Op naar de volgende!

Ik vlieg van huis tot huis om alle tandjes van ieder kindje te nemen. We gaan de hele wereld rond om al de tandjes te nemen. We zijn bij de laatste stad gekomen. Ik ga binnen bij een meisje. Ze slaapt in een mooi blauw bed. Haar muren zijn ook in het blauw met wolkjes op getekend. Er staat een tafel in de hoek waar verfpotjes en kwasten op staan. Een creatieve geest. Denk ik bij mezelf. Ik neem het tandje en leg er een muntje in de plaats. Ik ga wat dichter staan, maar dan doet ze haar ogen open. “Wie is daar?” vraagt ze terwijl ze recht gaat zitten.
“Hallo, ik ben Elsa.” Zeg ik lachend. Ze neemt een zaklamp en begint in de kamer te schijnen. Ze kijkt onder haar kussen en ziet het muntje liggen.
“Joepie, de tanden fee is geweest.”
“Wel eigenlijk heb ik het daar gelegd. Wij helpen de tanden fee!”
“Ik ga weer slapen en zal het morgen aan mama vertellen.” Zegt het meisje dolenthousiast.   
“Hoe bedoel je? Ik sta vlak voor je?” zegt ik terwijl ik op haar rug wil tikken, maar dan gaat mijn hand door het meisje.
“Ze kan je niet zien.” Hoor ik een stem van achter mij zeggen. Ik draai me om en zie dat Jack ook naar binnen komt.
“Hoe kan dit?” vraag ik terwijl ik mijn hand vast houd.
“Ze… ze gelooft niet in je.” Zegt Jack terwijl hij voor me komt staan en mijn hand vast neemt.
“Maar…”
“Je kunt het niet forceren Elsa. Het lot, ofwel de maan kiest wanneer het zo ver is.” Zegt Jack terwijl hij me onderbreekt.
“Anna! Hoe zit het met Anna? Kan ze mij niet meer zien?” zeg ik met tranen in mijn ogen.
“Dat... Dat kan ik niet zeggen.” Zegt hij terwijl hij naar de grond keek. Het was even stil tot Jack zei: “We zouden beter naar de anderen gaan. Volgens mij zijn we overal geweest.”
“Ja is goed.” ik vlieg samen met Jack naar een open plek in het bos waar de anderen staan. Ik zie dat Tooth aan het rondvliegen is.
“Jooooohoooo! Ze geloven weer in me!” hoor ik haar roepen. Ik kijk rond en zie dat we iemand missen.
“Waar is Zandy?” vraag ik aan North.
“Hij probeert zijn kracht terug te krijgen. Terwijl wij bezig waren met de tanden veranderde hij een deel van de nachtmerries van Pitch in mooie dromen.” Zei North en net op dat moment kom Zandy aan. Hij staat te zwaaien op een wolk gouden zand. Hij laat het zand naar iedere kamer met kinderen gaan. Hij voelt zich duidelijk veel beter.
“Ben je klaar Zandy?” vraag Bunny. Hij doet teken dat hij klaar is en dan roept North: “Nu moeten we Pitch aanvallen! Dit is het moment.”
“Wat?!” hoor ik Jack verbaast zeggen.
“We zijn sterk genoeg om hem aan te kunnen. Als we het nu niet doen zal hij iets doen waardoor we allemaal weer onze kracht verliezen. Nu zijn we allemaal sterk! We moeten hem vinden.”

“Dat is een goed idee North, maar helaas niet snel genoeg!” hoor ik een zwarte stem zeggen.
“Pitch! Wat doe jij hier?” vraag ik terwijl ik op zoek ben naar zijn schaduw. Hij verschijnt achter ons en zegt: “Jullie gingen mij toch zoeken, dus ik dacht ik kom gewoon naar jullie toe!”
“Dit is waar het eindigt Pitch. Jou angst is voorbij Pitch.”
“Ik ben dan wel zwakker, maar zie je al die nachtmerriepaarden? Ze zijn hier omdat er onder ons nog iemand is doe bang is. Wie heeft er hier nog steeds angst voor de boeman?”
“Wel, ik ben niet bang.” Zegt North terwijl hij zijn samoeraizwaarden neemt.
“Ik ook niet!” zegt Bunny terwijl hij zijn boemerangs neemt
“Mij kan je niets doen!” zegt Tooth. Zandy loopt ook naar voor en laat zijn zwepen verschijnen.
“Ik wil mijn bos terug!” zegt Rapunzel terwijl ze 2 lianen uit de grond laat verschijnen.
“Ik ben al helemaal niet bang.” Zegt Jack terwijl hij zijn staf op Pitch richt.
“Ik kan moeilijk bang zijn van mezelf, deze nachtmerries zijn zeker niet van mij zoals je ziet.” Zegt hij terwijl hij één van de merries aait.

Ze zijn van mij! Iedereen draait zich om en kijkt mij aan.
“Elsa, je mag niet bang zijn. Verzet je tegen je angst! Angst bestaat niet!” zegt Jack terwijl hij naar me toe komt. Hij wil mijn hand nemen, maar ik loop naar achteren.
“Elsa nee! Wees je angst de baas! Je bent sterker dan de angst.”
“Oh, wat goed geprobeerd, maar ik denk niet dat het werkt! Nachtmerries val aan!” zegt Pitch terwijl hij naar mij wijst. Ik moet hier weg! Ze mogen de anderen niet pijn doen. Er loopt een zwerm nachtmerries achter me aan en daarachter lopen de beschermers die ze tegen houden. Ik ben aan het einde van het bos. We zijn in één of ander koninkrijk. Ik herken het! Het is Arendel.