Ondan nefret ediyorum. Bana bunları yapmıştı. Her yerim yara bere içerisindeydi. Canım acıyordu. O ise bana bakıp gülüyordu. Anlamamıştım. Beni neden öldürmemişti. Son hız boğazıma yapıştı nefesimi kesti. Direndim ama nafile olay sağ kırık kol ile sonuçlandı... Sabah 4 günün ilk ışıklarıyla uyandım. Bembeyaz bir odadayım. Kimse yok kolumda bir serum bana kan veriyor kendimi daha zinde hissetmemi sağlıyor ama belkide yetersiz. Nereden bilebilirim. Bekledim eee kimse gelmedi sıkıldım. Ayağa kalktım. Kapıya bir kaçkere vurdum açan yok bakan yok belkide duyan yok... Yok artık ağlıyordum. Ben ağlar mıydım. Peki bütün halkıma ne olmuştu belkide hepsi şu an vampanezlerin elinde tutsak olmuştu. Dizlerimin üzerine çöktüm olabilecekleri düşünmeye başladım. Vampir nesli tükenecek miydi? Aaa bütün bu konular aklımdan hiç çıkmıyordu en sinirlendiğim ise halkım hala beni kurtarmaya gelmedi. Belkide beni gözden çıkarmışlardı. Derken duvar kırıldı her yer toz duman oldu hiç bir şey göremedim tek farkettiğim. 2 çift ayak...