(Multimedia: Eshel)
Wow ev sandığımdan 1000 kat daha güzeldi. Bu kadar güzel olması imkansızdı. Medyaya hemen haberim yayılmış... Benimle tanışmak için büyük bir gala var. Bu arada ev düzenimiz de tamamlandı. Artık kimse bizi buradan ayıramaz benim endişelendiğim tek şey kansızlık. Bunu da atlayıcaz 😊. Galaya daha çok vardı ama benim şehri gezmem gerekiyordu. Sonuçta insanların beni malın biri gibi tanımasını istemem. Şehre gitmek için basit bir şeyler giydim. (multimedia) ve hazırım dercesine aynaya gülümsedim. Ayakkabımı bağlayıp dışarı çıktım. Nemli havanın kanla karışık kokusu damarlarıma yayıldı. Dışarısı 10 dereceydi. Çokta soğuk bir kış günü sayılmazdı. Sadece esen rüzgar suratımı gıdıklıyordu. Bizden yaklaşık 1km uzakta yerleşim başlıyordu. Özellikle tenha bir yer seçmiştim. Ona rağmen buranın nüfüsü 2 milyonu geçerdi. Herhalde şehir 20 milyon falan olsa gerek. Bugattime atlayıp yola koyuldum. Üstü açık arabamın içine sevgi dolu rüzgarlar giriyordu. Etrafımda olan kalabalığa aldırmadan sürmeye devam ettim taki o ana kadar. ALLAHIM!!!! Bu da neyin nesi. HARİKA!!! Gördüğüm şeyleri gözle görmeden inanmazdım. Ama şimdi yanımdaydım. Sizce neymiydi. Luke Hemmings tamda karşımda duruyordu. Neşe saçan gözlerini bana kilitlemişti. Ansızın öldüğümü zannettiren bir duyguya kapıldım. Bana gö kırptı. Arabayı durdurup indim. Evet ne yapacağım konusunda kararlıydım. Şimdi yanına gidip onunla tanışacaktım. O zaten benimle tanışmak istercesine bana bakıp gülüyordu. Bende ona. Aramızda 10 metre olmasına rağmen kendimi ondan kilometrelerce uzakta hissediyordum. Daha ben lisedeyken onun aşkıyla yanıp tutuşmuştum. Yanına gidince ilk sözü o başlattı. Allahım ne kibarlık...
-Merhaba bebek.
Ama bu bana baya ağır koydu. Ömründe sadece beni ilk kez gördü ve BEBEK dedi. Bh kabalık da olsa kendimi onun cazibesine kaptırmıştım.
-Merhaba ben Eshel.
-Sizi tanıyorum hanımefendi.
Diye kibarca cevap verdi. Hanımefendi mi? Offf bana önce bebek deyip sonrada henımefendi demesi beni hüsrana boğsada aldırmayıp.
-Nereden?
-Liseden.
Oha ben ne demeliydim. Yoka artık benimle dalga mı geçiyorsun diyecek halim yoktu. Eğer bizim okulda olsa onu mutlaka tanırdım.
-Nasıl olur.
-Güzelim boşverirmisin!
Hadi be ne diyosun. Dünyaca ünlü Luke Hemmings bana güzelim dedi. Bide yetmezmiş gibi beni liseden tanıyor. Açık söyleyeyim betim benzim tavan yaptı... 😁😁 bana kalırsa yavşıyodu ama neyse. Kulağıma eğilip:
-Biryerlere oturalım mı?
-Tabi...
Yandaki kafeye girdik. Beni aslında bacaklarımı süzüp duruyordu. Tamam bu hoşuma gitmişti ama biraz da utanç vericiydi. Sonra 100 yıl düşünsem aklıma gelmeyecek bir haraket yaptı.
Götümü sıktı...
