Şehre Yerleşim

188 8 1
                                    

Sonunda oldu. Bitti.. İnşaat bitti... Aradılar:
'' Eshel Hanım inşaatınız bitti. Hemen gelip yerleşenilirsiniz. Mobilyalar da istendiği gibi konuldu ev hazır.''
Çok mutluyum yada heyecanlıyım bilyorum! Sonuçta bizden apayrı bir dünyanın kapısını aralıyorum. Benden vampirlerden uzakta. Kanlılığın içinde kansız kalmak. Garip bir duygu! Hemen evvelsi gün hazırlıklara başlanması için emirler verdim öğlene doğru yola çıkmalıydık. Bu arada haberlerimiz gazetelere duyrulmuş... Herkes bizimle tanışmak istiyormuş, yani paramızı kullanmak 😁. Saatler geçmiyor. Zaman durmuş akmıyor. Son yarım saat benim için ölümden farksızdı. Arabaya bindiğimde atmayan kalbim (vampirlerin kalbi atmaz) yerinden fırlayacaktı... Konuşamıyordum bana sorulan sorulara yarım yamalak cevap verip geçiştiriyordum en son Mavea bir soru sordu ve kendime geldim:
-Şey... Orada birileriyle... İliş...ki

-Anlıyorum Mavea ama bu imkansız. Sonuçta kurtlae bizimle kabga çıkarabilir yada vampanezler. Düşünsene tekrar bir felaket hemde şehrin ortasında. ASLA...

1 saat sonra devesa ve son derece pahalı olan köşkümüzün önünde onlarca gazeteci vardı. Akmayan kanımın donduğunu hissettim şu an canımın yani canımızın istediği tek şey kandı!! Ama kendimizi tutmak zorunda olduğumuzun farkındaydık. Tutmazsak herşey berbat olurdu. 😬😬
Arabadan inmemle gazetecilerin üstüme çullanması bir oldu. neye uğradığımı şaşırdım. onlara kısa bir konuşma yapmam gerekiyordu aksi taktirde kanlarına dayanamayabilirdim. Spikerlerden biri öne çıkıp konuşmaya başladı....
-Eshel Hanım buraya neden yerleştiniz.
-Haha buda soru mu! Tabiki burada yaşayacağım...
-Peki Eshel Hanım, evlimisiniz?
-Imm.. şey...hayır!
-Eshel Hanım mirasınız hakkında ne düşünüyorsunuz. Ve bu köşkte kaç kişi kalacaksınız.
-Açık konuşmam gerekirse sırf keni mirasım bütün avrupa ülkelerinin mirasına eşdeğer. Ve bu köşkte 20 kişi kalacağız. Tabi bu sayıya hizmetçilerim dahil değil. Bunlar sadece ortaklarım ve akrabalarım. Tabi yandaki köşkte de bi 30 kişi kalır...
Sonra daha uzun konuşamayıp kendimi köşke zor attım canım o spikere saldırmak istemişti tabi ama napalım işte hayatta kalmak lazım 😉.

Bir Vampirin GünleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin