Çağrı: Hoş. Okuduğuna dair şüphem var ama yenisine geçelim mi?
Çağrı: Not almaya başla, ilginç bir şeyler geliyor.
Çağrı: Bakarsın lazım olur. BAŞLIYORUM.
Çağrı: Yüce Zeus.
Çağrı: Güzel bir bahar sabahı tapınağında dinlenirken hava almak için penceresine çıkmış.
Çağrı: Pencereden dışarı bakıp etrafı süzerken çiçeklerin arasında süzülüp kulaklarını okşayan sesiyle şarkı söyleyen beden çarpmış gözüne.
Çağrı: Güzelliği ile kendisini büyüleyen kıza bakarken bir an için fırtınasını içinde hisseder ve silkelenip kendine ve gelir.
Çağrı: "Bu kim acaba?" diye kendince konuşup merak dolu bakışları ile biraz daha inceler bahçede gezen kızı.
Çağrı: "Bu benim kardeşim Hera mı? Ne kadar güzelleşmiş, büyümüş, serpilmiş. Nasıl olur da onu hiç fark etmem?" der. Yine kendince konuşarak..
Çağrı: Tabii bizim Tanrının çapkınlık zamanı geldi ya, hemen ona nasıl sokulacağına dair plan yapmaya başlar.
Çağrı: Ah.. Güzel çiftimizin resmini bırakmadan edemeyeceğim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çağrı: Hoş, ha?
Çağrı: Neyse, bu mor beyimiz düşünmüş taşınmış. Onun hayvanlara ne kadar ilgili olduğunu hatırlamış ve kendini hemen yaralı bir kuşa çevirmiş.
Çağrı: Havalana havalana Hera'nın yanına uçmuş, omzuna konmuş.
Çağrı: Yaralı kuşu fark eden Hera bizim Zeus'u alıp bağrına basarak okşayınca Zeus hemen insan formuna dönmüş ve Hera'ya oracıkta sahip olmuş.
Çağrı: Bak altını çizmek isterim, oracıkta.
Çağrı: Kimse mi garipsememiş, kimse mi dur dememiş.
Çağrı: Hoş, koskoca tanrı yani.
Çağrı: Karıları ile birlikte olunca bile gurur duyuyor adamlar.
Çağrı: Hera'nın atacağı adımları ele alan bir devamı var hikayenin ama ben kısaca özetleyeceğim.
Çağrı: Yetişmem gereken bir dersim var.
Çağrı: Çetin ceviz Tanrıçanın bunun üstüne yaptığı ise Zeus'u kutsal evliliğe ikna etmiş tek kişi olmasıdır.
Çağrı: Tecavüz kaçınılmazsa zevk almaya bakacaksın.
Çağrı: Hera da aynen böyle yapmış.
Çağrı: Not al sen yine. Nerede lazım olacağını bilemezsin.
"Göğüs kafesimden şiddetle çıkmayı arzulayan bir kalp taşıyorum günlerdir. Kalbim ciddi mânâda ağrıyor ve beni yavaşlatıyor. Yavaşladıkça yol daha fazla yük bindiriyor omuzlarıma. Bu kadar işte, anlamak denizi vurup duruyor kıyılarımıza." Charles Xavier
