From me to you(Jenlisa)

Pedro's Chapter(Filipino)

Pedro’s Chapter

AN: I know, I’m weird.  I will delete this xD

Manong Tiburcio’s POV

“Tabi!”   bigla akong napakurap sa biglaang sigaw, umungol ako ng malakas nang makita si Pedro nangunguwelyo na naman ng isang intsik na inmate.

“What the fuck is your problem?!” sigaw pabalik nung intsik at itinulak siya pabalik

Ngumisi ako, hindi na muling ibinalik ang aking mga mata sa dalawa at itunuon na lang ang aking pansin sa teleseryeng pinapalabas sa TFC channel sa harap, The Killer Bride

Tangina nakakakilig talaga ang Joshnella

“Potangina mong intsik ka! Tumahimik ka kung ayaw mong malintikan! Tabi!” sumigaw ulit si Pedro ng napakalakas

Hindi ko na napigilan, tumayo ako at binalibag si Pedro sa sahig, tangina hahatulan na kami bukas at may tyansang mamatay pero heto siya naghahasik ng lagim sa luob presohan disoras ng gabi, utang na loob gusto ko masaksihan ang ending ng the Killer Bride! Hindi maging witness sa mga kagaguhan niya!

“Potangina Tibor!” sinuntok niya ako pabalik

Umungol ako sa sakit, tangina talaga nitong demonyong to, wala ng ibang ginawa kundi manuntok and magsisisigaw

“Ano ba Pedro?! Buong araw ka na lang ba magsisisigaw?! Sawa na ako sa boses mo! Leave us alone!”sigaw ko pabalik at itinulak siya

“Wala kang pakiala-

Hindi ko na siya pinatapos pa, siniil ko ang kanyang mga labi sa isang mainit na halik. Of course sinubukan niya akong itulak, si Pedro man ay isang dakilang siga siga pero ang hubog ng kanyang katawan ay hindi maitatangging mas maliit pa sa akin- ang rason kung bakit wala siyang kawala sa aking mga bisig

Umungol siya, hindi sa sarap kundi sa sobrang diri, nung siguro’y napansin niyang nagulat ako saglit ay ginawa niya itong tyansa upang mapaunlakan ng malakas na suntok ang aking mukha

Potangina

“ Potangina mo Tibor!!” Nandidilim ang kanyang mga mata habang kinukwelyuhan niya ako

Napakurap ako saglit, bakit ko nga ba siya hinalikan? Resulta ba ito ng ilang taong wala akong jowa o kalandian? Bakit sa gitna ng kanyang nanlilisik na mga mata ay may nakita akong konting bahid ng lungkot at saya?

Pinagmasdan ko ang mukha ni Pedro, namamayat na siya at may isang napakalaking pimple na tumubo sa gitna ng kanyang bibig, ang kanyang buhok ay wasak, sa gilid ng kanyang mukha ay ang kanyang peklat na nakuha niya kay Juan nung siya’y buhay pa, ang mga mata’y umaapoy sa galit habang ang dibdib ay humihinga ng malalim, ang kanyang mga  kamay ay nasa aking kuwelyo.

Sa apat na taon naming pagtatago sa mga bundok ng korea ay hindi ko naisip ni minsan ang titigan siya ng ganito, ang malapit sa kanya ng ganito.

Napamura ako saglit, potangina ang puso ko’y walang tigil sa paghampas ng malakas saking dibdib.

Sinubukan kong huminga ng malalim habang titig na titig pa rin sa kanya. Hinawakan ko ng malambot ang kanyang mga kamay saking leeg, unti unti ay ibinaba ko ito hinawakan ng mahigpit.

Bumuga siya ng bayolenteng hininga at pinisil ang aking hintuturo, ang kanyang nanlilisik na mga mata ay napalitan ng maamong pagtingin sa akin.

“Potangina mong gago..” bulong niya

Iyon na ata ang pinakamalambot niyang potangina.

Hindi ko mawari bakit hindi ako nandidiri sa posisyon at titigan naming dalawa, wala na rin akong pakialam sa aking paligid at sa ending ng aking paboritong The Killer Bride

Mas gustuhin ko pang titigan ang lalaking nasa harap ko, ang literal na Killer all of nation.

“King kong kaw aw mi xie xie ni! Ching chong kang wu yaw zu tsei mo na! We men chai ne men we king kaw chow king sheng le! Shi Kin Lur yat!”

Narinig kong sigaw nung intsik habang tinititigan at tinuturo kami pagalit sa isang pulis, again like the old cliché movies wala na akong pakialam sa paligid namin or kung may baon man siyang corona virus.

Siniil ko ulit si Pedro sa isang mainit na halik

-

“Pedro D. Makabuntis at Tiborcio Asunsyo de Kolehiyo, as per the order of the Supreme Court of South Korea, you are hereby declared be sentence to death as a consequence in your criminal acts violated under the Constitution of Criminal Laws Article IX Section 6 Par. 2 of Seoul South Korea”

Napapikit ako habang pinapakinggan ang paghampas ng gavel ng ikatatlong beses , ang mahigpit na pagkahawak ko sa kamay ni Pedro ay mas lalo ko pang hinigpitan.

Tumingin ako sa kanya ng bigla siyang kumawala sa kanyang pagkakahawak, dalawang pulis ang biglang pumalibot sa kanyang gilid at pilit siyang inalayo sa akin, may dalawang pulis ding dumating at inilayo ako sa kanya.

Walang imik kaming dinala ng mga pulisya sa isang kwarto, kung nasaan may isang doctor, mga pulis na nakapalibot.

Bigla naman akong kinilabutan sa aking nakita, sa taas ng kisame ay may nakataling dalawang makakapal na lubid

Napamura ako ng bigla akong tinulak ng pulis sa tabi ni Pedro, may mga kung pinagsasabi silang pagalit na hindi ko maintindihan. Maya’t maya’y itinali na saming mga leeg ang mga lubid

Pumikit ako ng mariin at hinawakan ang kamay ni Pedro, ngumiti ako sa kanya habang pinagmamasdan kong hinigpitan ng isang pulis ang makapal na lubid sa kanyang leeg

Ito na yata ang pinakaspecial and pinakamalungkot na araw ng aking buhay

Dahil sa unang pagkakataon ay nasaksihan ko ang matamis at masayang ngiti ni Pedro

“Magkita nalang tayo sa empyerno” ang huli niyang sabi