عشق الجارحى

الرابع والثلاثون

وقفنا الفصل اللى فات لمى خديجه رجعت من المنوفيه ودخلت نامت من غير ما حد يشوفها
بعد العشاء فى بيت خديجه
يوسف داخل يجيب حاجه من اوضه خديجه بيفتح النور بيلاقى خديجه نايمه
يوسف : هى دى خديجه ولا بيتهيألى ويكمل بخوف يمكن عفريتها
ويصوت :يا ماما يابابا فى عفريته فى اوضه خديجه
خديجه بتقوم من النوم مفزوعه على صوته وكلهم بيدخلوا الاوضه بتاعت خديجه
كلهم بيتفجاءو من وجود خديجه
خديجه بزعيق :انت متخلف يا يوسف بتصوت كده ليه فزعتنى
يوسف: ايه ده هو انتى خديجه بجد
الام: حبيبتى انتى جاتى امتى
خديجه بهدوء: جايت الظهر ومكانش حد هنا
الاب: طب متصلتيش علينا ليه
خديجه :كنت جايه تعبانه من المشوار ونفسى انام
احمد :واحشتنى ياخديجه اوووى
خديجه بهدوء: وانت كمان واحشتنى
الام بحنان :طب قومى كده صلى على ما جهز الاكل علشان تاكلى
خديجه :بس
الام: ولا كلمه انتى مش شايفه بقيتى عامله ازاى
بيخرجوا كلهم من الاوضه وخديجه بتصلى وبتخرج
الام :يالا ياحبيبتي الاكل جاهز
خديجه :ماشى يا ماما
خديجه بتقعد تاكل بهدوء ومن غير ما تتكلم مع حد وكانوا مستغربين اوووى من تغيرها
بعد ما خلصت اكل
احمد: قولينا عملتى ايه فى الاسبوع اللى انتى غبتى فيه
خديجه بهدوء :شغل عادى
يوسف باستنكار :شغل عادى ازاى اكيد فى حاجات مختلفه هناك و اكيد حصلت حاجات كتير معاكى
يالا احكى
خديجه: يوسف مفيش حاجه حصلت
يوسف باصرار :لا انا مصر اعرف
خديجه بزعيق: ما قولت مفيش زفت حاجه حصلت هو انت مبتفهمش
يوسف بزعل :انا اسف انى عايز اطمن عليكى
وبيقوم يوسف بيدخل اوضته وهو زعلان من خديجه هى كانت واحشاه اووى وكان عايز يعرف عملت ايه فى الايام اللى مكنتش معاهم فيها
الاب :خديجه انتى غلطتى مفروض متزعقيش لاخوكى كده
الام: انتى من امتى وبتزعقى كده وبترفعى صوتك واحنا قاعدين هو خلاص علشان وافقنا تشتغلى وتروحى اماكن بعيده لوحدك خلاص معتش ليكى كبير ولا عاد عندك احترام لينا
خديجه ساكته مابتردش
الام بزعيق :ساكتى ليه ما تردى
احمد :خلاص ياماما تلاقى بس هى تعبانه من السفر وتغير الجو كمان تعبها
وبياخد خديجه ويدخل اوضتها
احمد: انا مش هقولك فيكى ايه انا هسيبك لحد ما تحسى انك عايزه تكلمى هتلاقينى جاهز ومستعد اسمعك من غير ملل ولا تعب وصدقينى مش هتلاقى حد يحبك قدينا
احمد بيسيب خديجه ويخرج يروح اوضته
بيدخل احمد اوضته هو ويوسف
يوسف بيبقى قاعد زعلان
احمد :ايه يا يوسف هتزعل من خديجه ولا ايه
يوسف بنفى :اكيد لا مش زعلان منها انا زعلان عليها خديجه متغيره جدااا وباين عليها تعبانه اوووى فى حاجه جواها متغيره مش زى الاول حاسس ان فى جواها صراع ومش عارفه تحدد الصح من الغلط علشان كده بتلاتش فى كله
احمد: اكيد فى حاجه حصلت معها فى الاسبوع اللى فاتت
يوسف: ايه رايك نكلم مصطفى وهو اكيد هيقدر يعرف مالها
احمد: ماشى انا هتصل عليه
بيتصل احمد على مصطفى بيدى مغلق فبيتصل على البيت نهى بترد
نهى الو
احمد :ازيك يانهى انا احمد
نهى :انا كويسه ازيك انت وازاى اللى عندك
احمد: احنا كويسين الحمد لله
نهى :يارب ديما
احمد :هو مصطفى عندك اصل بتصل عليه تليفونه مغلق
نهى: لا مصطفى فى مأموريه شغل بقاله يومين وهيجى كمان اسبوع وهو على طول بيقفل الموبايل فى الشغل علشان كده بيديك مغلق
أحمد: طب ماشى ابقى سالميلى على حازم وسفيان
نهى: الله يسلمك
احمد: طب مش عايزين حاجه
نهى :لا عايزين سلامتك
احمد: سلام
نهى :سلام
بيقفل احمد مع نهى
يوسف: ايه مصطفى فى البيت
احمد: لا فى شغل ومش هيجى قبل اسبوع
فى تركيا عند اسر ونور
نور بحزن: خلاص هنمشى انا حبيت المكان هنا اوووى
اسر بحنان :والله لولا ان عندى شغل كنا فضلنا اكتر بس ان شاء الله نكررها تانى
نور :ربنا يخليك ليا يا حبيبى وميحرمنيش منك ابدااا
اسر بحب: ولا يحرمنى منك يا قلبى
فى السعوديه
زياد :جهزتى كل الشنط يا حبيبتى
بسمله بحزن: اه
زياد :مالك ياقلبى
بسمله: زعلانه انى اسيب كل الجمال والراحه اللى هنا وامشى بس فى نفس الوقت ماما وبابا واخواتى واحشوانى اوووى
زياد بحب: اوعدك يا حبيبتى هنكرره تانى
وهما بيتكلموا تاج بتصحى من النوم
زياد بحنان بيشيلها :صح النوم ياقلبى
تاج: بابا انا عايثه ثوكولاته
زياد فرح جدااا ان تاج قالتله يا بابا علشان حبها جداااا زى بنته
زياد بفرحه :حاضر من عنيا هجيبلك كل اللى انتى عاوزاه
بسمله بدموع :شكراا يا زياد
زياد بلهفه وهو بيمسح دموعها :اوعى اشوف الدموع دى تانى انا بحس ان كل دمعه بتنزل منك بتقلل منى