Yasemin, kendine ait dünyasında ona bu dünyayı veren birçok dostuyla beraber yaşayan, kalbi yaralı ama yaralarından en güzel çiçekler inşa eden bir kızdır. Sonra biri çıkar gelir. Yaralardan inşa edilen o çiçeği görür. Koparmaya kıyamaz, koklamaya d...
Elimdeki boyalara bakıp saf saf gülümsüyordum. Daha önce hiç böylesi bir hissi yaşamadığım için mi aynaya bakınca gördüğüm çehreyle tanışmam gerekiyordu? Sahi Yasemin! En son ne zaman kalbin böyle çarptı ki? Kalbin ne zaman o adını koyamadığın yahut koymaya korktuğun hislerle çarptı? Hani sıcacık bir film izler sonra da kapatıp öylece sevimli sevimli ekrana bakarsınız ya... Hah! Şu an tam da öyleydim. Ne salağım oysa. Bu kadar büyütmemeliydim. Bir boya, bir doğum günü hediyesiydi sadece. Melih de benim...
Melih benim neyim ki?
Hiçbir şeyim.
''Yasemin!'' diye bağırdı ninem içeriden. ''Kahvaltıyı hazırladım.''
Kendime kızmayı ve kendimle uğraşmayı da severdim. Hele de aynalarla konuşmayı.
Odamdan çıkıp mutfağa gittiğimde ninem çayları dolduruyordu. Gidip yanağına kocaman bir buse bırakıp, ''Mis,'' dedim. ''Doydum bile ben.''
Güldü. ''Sözlere bak şundaki. Otur bakayım, bitecek o tabaktaki her şey.''
''Sen merak etme,'' diye oturdum sofraya. ''Ben şimdi karnımı bir doyurayım, sonra da Tarçın ve Sütlaç'ı doyurmaya götüreceğim.''
''Bugün pazara gitmeyeceksin değil mi?''
''Yok,'' dedim kaşlarımı yukarı kaldırarak. Ninem karşıma geçip oturduğunda birlikte kahvaltımızı yapmaya başladık. On dakika kadar sonra kahvaltı tabağımdaki her şeyi bitirdim ve sofrayı toplamaya başladım. Ninem mani oldu. ''Ben hallederim. Hadi sen işlerini hallet.''
''Ben hallederim asıl ninem,'' dedim sakince. ''Hem öğlen olmadı daha.''
Elimdeki tabakları alıp tezgâhın üzerine bıraktığında gözlerime bakarak, ''Bahçeye bir su aç istersen Yasemin,'' dedi. Güldü. ''Salatalıkların büyümez yoksa.''
''Yok yok ben büyütüyorum onları,'' dedim gülüşüne eşlik ederek. ''Neyse o zaman ben bahçeye gidiyorum.''
Ninem ağır ağır yürürken mutfaktan çıktım ve doğruca bahçe için giydiğim kırmızı desenleri olan şalvarımı giydim. Saçlarımı da alttan toplayıp kafamın üzerine çiçekli fularımı bağlayarak dışarı çıktım. Tavuklarımın yemlerini verdikten sonra doğruca bahçeye giderek, giriş kapısındaki küreği elime alıp kuyunun başında durdum. Biraz uğraşarak su çıkardığımda borulardan akan suyu sebzelerin arasına doğru akıtarak elimdeki kürekle her yere su gitmesini sağlayarak toprağın düzenini bozmadan yer açtım.
