"sally, anak, wake up darling" sigaw ni mama na kumakatok sa kwarto ko.
"sally pagbuksan mo muna ako sige na ija" pakiusap naman sakin ni mama, habang ako eto tinatamad bumangon. Di ko na ulit narinig si mama, marahil eh kukuha na yun ng susi kay manag yanie.
"manang, nasaan na po ba ang susi, tinatamad na naman ho ang anak ninyo.." sabi ko kay manang yanie, at ayaw na naman akong pagbuksan ng anak ko.
"di pa rin nagbabago" sabi ni manang at iniabot na sakin ang susi. at nagtawanan na lang kami....
.
bigla na lang bumukas ang pinto, pero ako heto , tulala lang.. ayoko muna kasi tong mangyari eh, ang pagbalik ko sa pilipinas.. bitin ang bakasyon ko, pero di lang yan ang dahilan ko..
by the way, Sally Montereal, 18 years old 2nd year business admin. student, pero actually fashion design ang gusto ko pero si dad ang dapat kong maging boss sa bagay na yun. heto ako oh nasa US of A bakasyon eh 1 and a half month lang ako dito kaya bitin, pero nakikita ko na ang maleta ko na nagpapaalala sakin na panahon na para bumalik sa pilipinas at wala nang atrasan to.
"anak, okay na ba ang gamit mo? wala ka na bang nakalimutan? anak bumangon ka nadyan." sabi ni mama, habang chine-check ang mga gamit ko. bumangon na rin ako, ang nasa isip ko eh, ayoko pang umuwi pwede bang dito na lang muna ako????!!! pero alam ko naman namang di pwede eh. haay! ang LIFE nga naman parang BUHAY : /
.
.
.
handa na ba akong harapin ka ulit?? haha drama no?! pero yung totoo? ano ba talaga? nu ba yan sally para kang tanga..
"ayy ano ba yan...!??!" nagulat ako nang biglang nagpreno ang sasakyan.. "sorry po mam, .." sabay tingin samin ni mang mac ang aming driver dito.. pero ngumiti lang ako kay mang mac, wala pa ako sa sarili ko!!! nubayen..
eto na nga pala kami sa airport.. bilis no, 'whoo go sally' pag chi-cheer ko sa sarili ko. di lang naman puro kaba ang nasa puso ko ngayon eh, syempre excited din ako na makita sina kuya, si yaya, si alex at mika na super bff ko at ............................
at......................
si ANDREI..
"sally, lets go na, baka maiwan na tayo ng eroplano sa pagkakatulala mo nyan." sabi sakin ni mama...
"ah-ah o-okay po, tara na po.." sagot ko naman. nagpapaalamanan na kami nina manang yanie at pati na rin si mang mac, na tanging naghatid sa min dito, at usual wala na naman si papa, may urgent meeting daw at di na kami maihahatid.. at yun tuluyan na nga kaming pumasok sa loob.
habang asa eroplano, di na ako mapakali, hala ano ba yan, napansin ata ni mama na wala ako sa wisyo..
"sally,," hala ano ba itong anak ko.. "sally" at nilaksan ko na ng konti para marinig nya.. "aii andreii...." napabalikwas naman ako.. at .. at... hala ! anong lumabas sa bibig ko? andrei daw??!!!!!
"andrei ka dyan, wag kang mag-alala makikita mo na rin yyun.." at patawa tawa pa si mama ahh..
"ma naman kasi eh.." at napakamot na lang ako sa ulo.
"ikaw naman kasi eh,, tulala ka dyan, at may pa andrei andrei ka pang nalalaman dyan ah." at palihim na ngumiti pa si mama, aba talaga nga naman si mama ohh.. haay.
"anak tama na ang kaiisip, mababaliw ka nian sige ka.." biro pa ni mama sakin.. anoo daww? mababaliw? ma kung alam mo lang...!! pero di na ko nagcomment pa kay mama.
"ma, tulog na lang tayo oh, mahaba ang oras." sabay turo ko sa relo ko.. at mukang alam na ni mama ang gusto kong iparating
.
pumikit na ang anak ko , halatang ayaw pag-usapan si andrei, drama-dramahan lang ang peg ah : >
------------------------------------------
A/N.. yan ohh.. may chap 1 na.. haha.. btw.. comment kayo kung ayos ba ah.. tapos kung gusto nyo vote na rin, be a fan okay.. and i'll be yours too.. (tama ba? haha..)
thanks much! mwuah.. GB.!!
