andrei's pov--
lintik na larry, naging kaklase ko pa,, i mean... naging kaklase pa namin... ang dami kong problema ngayon ano ba to..!!!! dadagdag pa ba sya?
nakita ko kasi kanina si larry, laging sinusundan si sally.. .. di ako mapakali.. ayokong ipahawak o ipakausap si sally sa lalaking yun...
si faye isa pa sa mga problema ko... okay na okay kami kaninang umaga pero. ayun,, nagbago na naman ng mood,,, nakakapagod na sya...
tapos napaisip na langa ko....kasi...
si faye...... sya yung sumalo sakin nung sobra akong nasasaktan... nung sobra akong tinotorture... ..
napamahal na sya sakin.. inintindi nya ako... hanggang sa mahulog na ko sakanya,, at unti unti na kong nakakalimot... na kaya ko... pero unti unting bumabalik ang lahat... lalo na at andyan si larry,, handang kunin ang dapat ay sakin.. handang agawin ang babaeng, tinuruan ako kung ano ang totoong pagmamahal at ang babaeng una kong iniyakan ng husto.. parang bakla pero........ napatunayan ko na sya ang totoo kong mahal...........
sally............. mahal.............. kita...............
NOON PA LANG..
..
ayokong saktan si faye.. alam nya ang lahat pero tinanggap nya din ito.. tinanggap nya din ako... ng buong buo... 2 taon nya kong inintindi at pinagsasabihan... 1 taon na kami,,, naging masaya,, walang problema.. tapos ngaun.... parang unti-unting nagiiba...
makikipag ayos ako kay faye ngayon din... tinawagn ko sya.. magkikita kami sa isang park sa favorite place nya. kung saan tahimik.. kung san payapa..
................
nakakahiya naman kasi mas nauna pa pala sya.. tss..
"faye..."
"andrei.." ang lamig ng mga ngiti nya, wag nmang ganito faye,, mas lalo akong mahihirapan..
"faye,, im sorry kung may nagawa man ako.. wag ka nang magtampo ohh,, sige na, " tapos niyakap ko sya from her back.
"andrei.... " nanginginig yung boses nya..
"faye.... are yoou okay??" humarap sya saken.. tanong ko naman sa kanya, sobrang nagaalala ako..
"dont worry drei, im okay,, sorry,, bati na tayo.." tapos bigla nya akong niyakap.. okay na daw kami?? bakit sya umiiyak??
tapos may binulong sya,,
"andrei,, kakayanin ko... kakayanin ko para sayo.. i love you.."
parang mas lalo akong nahihirapan sa nararamdaman ko.. di ko maipaliwanag,, di ko maintindihan.
---------------
larry's pov--
letse di ako maka diskarte kay sally, i want to talk to her...
"sally......" sabi ko sa sarili ko..
agad ko syang pinuntahan.... sana sally this time kausapin mo na ako. please.. i still love you,, hindi nagbago yun..
"sally.. .." lumingon sya, tapos nagpalinga-linga, parang may hinahanap.. parang gustong humingi ng tulong..
"sally don't worry,, gusto ko lang makipag usap please,,, please... sally.. kahit sandali lang ..."
"sige... " tapos lumakad sya sinundan ko sya,,, nagpunta sya sa may bench, kung san kokonti lang yung tao... ang tahimik nya... na-miss ko sya ng sobra..
" bilisan mo nagmamadali ako.." ang lamig ng boses nya... ni hindi nya ako tinitingnan..
"sally, im really sorry, hin-hindi ko gustong iwan ka,, ayokong iwan ka,, mahal kita.. at mahal pa rin kita hanggang ngayon.. ayokong saktan ka sa pag alis ko.. klangan kong gawin yun para sa pamilya ko, si dad, nagkasakit sya nun, klangn nyang magpagamot sa canada, klangan nya kami doon,, ayokong maapektuhan ang relasyon naten noon, mas lalo lang tayong mahihirapan.. pero ngayon nandito na ko,, maayos na natin ang lahat,, maibabalik na natin lahat ng----" .... di ko na natuloy pa....
bigla syang tumingin sakin,, tumutulo na ang mga luha nya... nsasaktan sya alm ko , pero mas nasasaktan din ako..
"tangna!!!! larry!! sa tingin mo ba ganun kadali yun??? iniwan mo kong basta basta lang? ginawa mo kong tanga!! pinagmuka mo kong tanga!! alam mo ba yun? ang sakit sakit!!! natutunan kitang mahalin.. nakalimutan ko ang lahat ng nararamdamn ko kay andrei.. !!! pero mas masakit yung ginawa mo sakin!! bullsh*t larry!!! hirap na koo!! bakit ka pa bumalik bakit pa! di na kita kailangan pa!! wag mo na kong lalapitan wag mo na kong kakausapin pa.!!" umalis na sya.... napayuko na lang ako..
ang sakit....
pero di ako susuko...
nsasaktan ka lang.. ngayon.. pero i'll make sure that you will find happiness with me
sally's pov--
magisa lang ako..... absent si alex,, wala si kuya may klase na,, si andreii??? tss.. para namang susulpot bigla yun at magiging savior ko no..
langya si larry,, lalo lang akong nasaktan,, nakakagalit sya....!!!!!!!!!!!
nagpunta na lang akong cr,, inayos ko ang sarili ko,,
halatang umiyak ako,, tssk.. ayoko,, baka makita ako ni kuya di pwede,, gulo to...
habang nag-aayos ako,, nakita kong may babaeng lumabas ng cubicle.. si
.... Faye??
"sally????" nginitian ko sya pero agad kong iniiwas ang muka ko, baka mahalata nya na umiyak ako..
"hi.." bati ko naman sa kanya..
"sally,, u-umiyak ka ba??" napatigil ako.. naman!! ang galing nya!! napansin nya pa talaga yun!!!
"huh?? hi-hindi.. hindi.. ahh.. sige,,, mauna na ko... " lumabas na ko.. di rin ako masyadong nakapag ayos ... hanggat nandun si faye,, hindi... bakit nasaktan ako? parang parang kinukurot yung puso ko??
dumeretso na lang ako sa library, since wala na kong klase, mag aaral na lang ako.. kung kaya ko... tsskkk....
faye's pov--
wew,, nagkaroon ako ng pov :) (party tayo?? joke lang,, o eto na... lets be serious sabi ng author ohh..)
pumunta akong cr,, habang nasa loob ako,, naririnig kong parang may umiiyak??..... tapos lumabas ako at nagulat ako ng makita ko si sally...
"sally??" ano kayang problema nya? nakayuko sya nang mag-hi sya... ngumiti ako pero dii nya ata pansin kasi nakatungo lag sya...
tinanong ko din kung umiiyak sya pero itinanggi nya, kahit halata naman.. she went out... napaisip ako kung bakit... nabo-bother ako...
naisip ko si andrei.... sasabihin ko kaya???
i think he needs to know...
"drei... " sabi ko sakanya habang naglalakad kami papuntang library para sa research project.
"yes, faye..." tumingin sya sakin kaso,, tumingin na lang ulit sya dun sa binabasa nya..
"uhmm.... ano kasi...... si.... sally, nakita ko kanina........ and mukang umiyak sya..." di ko maderetso sa kanya.. natatakot akong sabihin... natatakot ako sa magiging raksyon nya..
"what? bakit daw" pansin ko din ang pagkagulat nya.. pero mas pansin ko ang tensyon na naramdaman nya, yung tenyon na ayaw nyang ipakita sakin.. at mas lalo akong kinabahan..
"hindi ko na natanong,, umalis na lang kasi syang bigla ehh..." tapos kita ko... blangko lang ang muka nya..
"di mo ba sya pupuntahan o hahanapin man lang??" nagulat sya .. napatingin sya sakin....
" pero faye....." napakamot sya ng ulo...
"its----*sigh* it's okay,, sige na,, i think wla yung bestfriend nya and yung kuya nya,, she needs comfort, sige na..... okay lang.." then nag smile ako... tiningnan ko sya habng papalayo sakin... habang sinisimulan nya ang pahahanap kay sally..
kaya mo to faye...... kaya mo to .....
KAKAYANIN KO...
